[คติธรรม] ผู้โลภย่อมไม่รู้อรรถ ผู้โลภย่อมไม่เห็นธรรม

48. ยาวเทว อนตฺถาย     ญตฺตํ พาลสฺส ชายติ       หนฺติ พาลสฺส สุกฺกํสํ    มุทฺธํ อสฺส วิปาตยํ ความรู้เกิดแก่คนพาล ย่อมเพียงเพ

45. อตฺตตฺถปัญฺญา อสุจี มนุสฺสา มนุษย์ผู้เห็นแก่ประโยชน์ตน เป็นคนไม่สะอาด ใจโลภหลงใฝ่เพี้ยง..........ประโยชน์ตน มัวแต่คิดเหนือคน.............อื่นไซร้ กิเลสก่อกวนจน................ว้าวุ่น จิตขุ่นคล

สัมโมหวิโนทนี อรรถกถาพระวิภังคปกรณ์ แปล ๔.สัจจวิภังค หน้า๑๒๕ วรรณนานิเทศวาร นิเทศทุกขสัจจ์ บัดนี้ พระผู้มีพระภาคเพื่อจะทรงแสดงจำแนกทุกข์เป็นต้น ที่ทรงยกขึ้นแสดงไว้โดยสังเขป จึงทรงเริ่มนิเทศวารนี้ว่า

50. อปฺปมาทญฺจ เมธาวี   ธนํ เสฏฺฐํว รกฺขติ ปราชญ์ย่อมรักษาความไม่ประมาทไว้ เหมือนทรัพย์อันประเสริฐ ปราชญ์ท่านย่อมรู้จัก......รักษา ทรัพย์ประเสริฐโสภา.......ค่าท้น คือความไม่ประมาทนา

คำว่า เดียรถีย์ นั้นหมายถึง เจ้าลัทธิ ขยายความไปอีก ว่า เจ้าลัทธิ ตั้งท่ารอสอน แต่ พระพุทธเจ้าไม่เคยตั้งตัวเองเป็นเจ้าลัทธิ เพราะ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสรู้ ซึ่งความจริง ในเมื่อ ผู้ตรัสรู้ความจริง ค

46. มตฺตญฺญุตา สทา สาธุ ความรู้จักประมาณ ยังประโยชน์ให้สำเร็จทุกเมื่อ ความพอดีค่าล้ำ............เหลือประมาณ กินอยู่กิจการงาน...........เสร็จได้ ไม่มากไม่น้อยผสาน......สมส่วน ความสุขเกิดเพริศไซร้..

มูฬฺโห อตฺถํ น ชานาติ มูฬฺโห ธมฺมํ น ปสฺสติ อนฺธตมํ ตทา โหติ ยํ โมโห สหเต นรํ. ผู้หลงย่อมไม่รู้อรรถ ผู้หลงย่อมไม่เห็นธรรม ความหลงครอบงำคนใดเมื่อใด ความมืดมิดย่อมมีเมื่อนั้น. ที่มา : http://www.bl

42. สพฺพรตึ ธมฺมรติ ชินาติ ความยินดีในธรรม ย่อมชนะความยินดีทั้งปวง ลาภยศยอยกล้วน...........ชนนิยม รูปกลิ่นเสียงรสภิรมย์.......ชอบแท้ กามคุณสุขทับถม...........เพลินอยาก หากแต่อนิจจังแล้...........แ

37. ชยํ เวรํ ปสวติ       ทุกขํ เสติ ปราชิโต       อนุสนฺโต สุขํ เสติ  หิตุวา ชยปราชยํฯ ผู้ชนะย่อมก่อเวร ผู้แพ้ย่อมเป็นทุกข์