ขอระบายความความรู้สึกหน่อยค่ะ

ตามหัวข้อเลยค่ะ เราแค่อยากมาระบายความรู้สึกเกี่ยวกับครอบครัว คือเราเป็นลูกคนเดียวและมีลูกพี่ลูกน้อง ซึ่งครอบครัวเราคนนึงเขาก็ฝากเราไว้กับพี่ค่ะ ปกติตอนเด็กเราติดเขามากไปไหนไปด้วยตลอดรู้สึกรักเขามากในฐานะพี่น้อง แต่พอโตมาเราก็รู้สึกไม่ติดเขาแล้วล่ะค่ะ ไม่ใช่เพราะอายุที่มากขึ้นแต่เป็นเพราะเขา เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิดอะไรก็โดนหงุดหงิดใส่ตลอดเลยค่ะ บางครั้งเราอยู่เงียบๆก็ยังโดนวีนใส่ แล้วพอเรามีเรื่องจะมาเล่าให้เขาฟัง ตอนนั้นเขาก็พูดเรื่องอื่นแทรกขึ้นมาค่ะเราก็ไม่ได้อะไรก็ฟังเขาเล่า ละทีนี้พอเขาเล่าจบเราก็จะเล่าเรื่องของเราที่ยังไม่ได้เล่าให้เขาฟัง เขาก็พูดขึ้นมาเลยค่ะว่า รู้มั้ยว่าทำไมกูพูดเรื่องนี้(เรื่องที่เขาเล่า) เราก็เลยบอกว่าไม่รู้ แล้วเขาก็บอกว่าเพราะกูไม่อยากฟังเรื่องของไงกูเลยเล่าเรื่องนี้ และก็เป็นแบบนี้ประมาณ2ครั้งค่ะ เรารู้สึกไม่ดีกับคำพูดเขาเลยค่ะ ก็เลยไปเล่าให้เพื่อนฟังว่าแบบเออกูผิดใช่มั้ย แล้วเขาก็เหมือนรู้ค่ะว่าพูดเรื่องเขา เขาก็เลยด่าเราต่อหน้าเพื่อนและก็คนแปลกหน้า(อันนี้เป็นในร.รค่ะกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ) เขาด่าว่าเราและก็บอกว่าให้เราไปคิดว่าเราผิดอะไร พอตอนเย็นเขาถามหนูก็ตอบ แล้วทีเหมือนน้ำเสียงหนูมันจะไม่ถูกใจเขาหรืออะไรเขาก็บอกว่าระวังน้ำเสียงด้วย ทั้งๆตอนที่เราตอบเขาเป็นน้ำเสียงปกติของเราเลยค่ะ แล้วก็มีอีกหลายเรื่องเลยค่ะเขาบอกว่าไม่ชอบคนแบบนี้แต่เขาก็เป็นเอง หนูเถียงหนูพูดอะไรเขาไม่ได้เลย รู้สึกว่าอยู่กับเขาแล้วไม่มีความสุขเลยค่ะ แล้วเวลาหนูเสียงเบาเขาก็ไม่ชอบพอเสียงดังก็ไม่ชอบอีก แล้วคนในครอบครัวส่วนใหญ่ก็รักเขามากค่ะ หนูรู้สึกอยู่ในครอบครัวนี้แล้วไม่อยากมีชีวิจอยู่ต่อเลยค่ะทั้งกดดันและก็ไม่รู้ว่าปากที่บอกว่ารักหนูคือรักหนูจริงๆรึป่าว กดดันให้หนูเรียนเก่ง ต้องกวาดบ้านถูบ้านล้างจานซักผ้า อันนี้หนูก็ไม่อะไรหรอกค่ะแต่คือหนูเป็นคนร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงมีโรคประจำตัวเวลาทำอะไรก็ไม่ค่อยจะมีแรงมันเลยไม่ค่อยสะอาดมั้งคะ แล้วเวลาที่หนูทำอะไรชักช้าอย่างเช่น กวาดใบไม้หน้าบ้านอยู่ละทีนี้เขาก็จะบอกว่าทำอะไรก็ชักช้าไปหมด ตอนนี้หนูเหนื่อยมากๆเลยค่ะ ทั้งจากที่โรงเรียนกับที่บ้านไม่มีสถานที่ไหนเลยที่ช่วยฮีลใจหนู หนูก็เลยต้องมาพึ่งพาโทรศัพท์ให้คอยฮีลใจ ถ้าไม่งั้นหนูก็คงท้อใจมากๆเลยแหละค่ะ ทำอะไรก็ไม่มีความสุขเลย ต้องแอ๊บทำเป็นมีความสุขเพราะไม่อยากให้เป็นห่วง
ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ถ้าเราระบายซ้ำไปซ้ำมา พอดีพอมาเรื่องแบบนี้ก็จะคิดมากคิดซ้ำๆ