ปัญหาครอบครัว/ระบาย

บอกก่อนเลยค่ะ เราอายุ18 ตอนนี้เรียนอยู่ ม.6 ชีวิตช่วงนี้ค่อยข้างปั่นป่วนทั้งเรื่องครอบครัว เรื่องเรียน เรื่องความรัก หลักๆเลยคือเรื่องครอบครัวค่ะ เราทะเลาะกับแม่ประจำ คือเหมือนว่าแกเป็นแพนิคอะค่ะ ชอบกังวลคิดมากกลัวนู้นกลัวนี้ไปหมด และนี้ทำให้เราไม่มั่นใจ มันมาหนักอยู่ช่วงนี้ คือเหมือนเราอะพึ่งมีแฟนก็ไปๆมาๆแหละค่ะแต่เหมือนแกอะจะกลัวเราไม่เรียนกลัวจะเป็นเหมือนแกในอดีต คือบอกก่อนเลยว่าเรื่องเรียนเราเอาแน่ๆแล้วพอแกคิดมากเรื่องนี้แกก็สันหาคำพูกที่มันไม่ค่อยจะโอเครใส่เราอะค่ะ อย่างเช่น “จะเรียนมั้ยเนี่ยหรือจะหาผัว” พอเรียนๆก็ไล่ให้ไปหา ไอเราก็ขึ้นสิ ก็มีแอบๆไปบ้างหลังเลิกเรียนอ้าวทีนี้มาบ่นว่า ให้ไปเรียนดันไปหาผัว พอเราไปให้ผัวบอกทำไมมีเรียน คือแบบแมมมม๊ คือเข้าใจนะว่าแกเป็นคนที่ปากร้ายส่วนตัวคือเหนื่อยมากๆกับการใช้ชีในบ้านหลังนี้ คือทุกเช้าตื่นมาคือไม่มีคำพูดดีๆต่อกันเลย ถ้าถามว่าเคยคิดจะหนีมั้ย มันมีค่ะ คิดจะฆ่าตัวตายด้วยซ้ำ แต่เราก็ดันเป็นพี่โตก็ห่วงน้องอีกกลัวมันจะลำบาก คือเขาไม่เคยถามเลยอะค่ะว่าเราเหนื่อยมั้ยเรียนเป็นไงบ้าง กินข้าวรึยัง ไม่เคยมีแต่โทรมาด่าทั้งๆที่เราไม่ผิดอะไร เอาจริงๆคือน้อยใจค่ะ แต่บอกไม่ได้ มันเหนื่อยไปหมดค่ะ จะขึ้นมหาลัยอีก ไหนจะต้องนู้นนี้ ชีวิตแทบไม่ได้ใช้ เหมือนมีคนมาบงการตลอด คือใครมีวิธีเด็ดๆที่ทำให้แกเงียบลงหรือไม่ก็ฟังเหตุผลเราสักหน่อยอะค่ะ