พ่อแม่ Gen Y ส่วนใหญ่ยอมทุ่มทุกอย่างให้ลูก เพื่อชดเชยสิ่งที่ตัวเองขาดในวัยเด็ก คิดว่าจริงไหมครับ

บางคนชีวิตดีมีพร้อม เค้าก็ยังเลือกให้ลูกสุขสบายที่สุด ดีที่สุด ต้องเป็นงั้นเป็นงี้ ถึงแม้ตัวเองจะไม่ได้มีปมอะไรตอนเด็กเลยก็ตาม

บางคนมีปมตอนเด็ก ครอบครัวแตกแยก ไม่ได้รับการดูแล พอมีลูก ก็อยากดูแลลูกมากๆ ทำทุกอย่างให้ลูกแบบสุดประตู เพราะกลัวลูกเป็นเหมือนตัวเอง ก็มี

บางคนครอบครัวลำบาก ไม่อยากให้ลูกต้องเจอเหมือนตัวเอง ก็ดันกันไปสุดทางก็มี

ของแบบนี้ มันเป็นเรื่องของวัฒนธรรมทางสังคมส่วนนึงด้วย

ผมก็เจน Y มีลูกยังไม่อยากเอาลูกมาชดเชยปมตัวเองเลย (ในความคิด) แต่ลึกๆ แล้ว ก็ทำกับลูก โดยการเอาปมตัวเอง มาให้ลูก แบบไม่รู้ตัวอยู่ดี

ปมที่ว่า คือ ผมไม่ค่อยได้รับคำชมเชยจากพ่อแม่ แม้จะทำดีแค่ไหน ไม่เคยได้รับการชม ผมเลยรู้สึกว่า ถ้ามีลูก ลูกทำอะไรแม้เล็กน้อยแค่ไหน ถ้าเป็นความพยายามของเค้า ผมจะให้กำลังใจเค้าเต็มที่ 555 นี่ถือว่าเป็นการชดเชยปมวัยเด็กหรือเปล่า

ส่วนแฟนผม พ่อแม่เค้าแยกทางกัน ไม่ได้เลี้ยงเค้า ถูกเลี้ยงมาโดยขาดความอบอุ่น เค้าก็จะเอาใจใส่ลูกเค้าเต็มที่ อยากได้อะไรให้บอก ก็เหมือนกัน ปมตัวเองทั้งนั้น

ใครเลี้ยงแบบไม่มีปมตัวเองผสม ผมว่าเก่งมากนะ

แม้แต่คนที่เพอร์เฟคที่สุด ชีวิตดี การงานดี เติบโตมาอย่างดี ถูกเลี้ยงดูมาอย่างดี เข้มงวด ตัวเองมาเข้มงวดกับลูก เพราะคิดว่า จะต้องโตมามีคุณภาพแบบที่ตัวเองเคยถูกอบรมเลี้ยงดูมาแบบนี้ ก็มี

เลี้ยงลูกมันไม่มีตำราไหนบอกเราได้หรอกครับ ว่าผิดหรือถูก เลี้ยงตามใจอยากไปเถอะ อย่าเชื่อพวกกูรูเยอะ