เราเรียนครุศาสตร์บัณฑิต เอกฟิสิกส์ เครียดกับวิชาที่เรียน ได้Aวิชานอกหมด ยกเว้นเอกบังคับ เทอมล่าสุด ปี1เทอม2 เราติดiวิชาฟิสิกส์เลย ซึ่งทำให้เรายิ่งรู้ สึกว่ามันคงไม่ใช่ทางนี้จริงๆ แม้แต่ตอนที่เรียนก็เเรียนไม่รู้เรื่อง เหมือนสมอง มันบอกว่าไม่เอาแล้ว ไม่อยากเรียนวิชานี้แล้ว เราเลยตัดสินใจย้ายสาขา มา มีความคิด ที่จะขอทุนกับสาขาใหม่ แต่เค้าจะเอาผลการเรียนเทอมล่าสุด ไม่เกิน2.50 ซึ่งเกรดเฉลี่ยปัจจุบัน เรา 3.51 ติดi วิชาเอก1ตัว ซึ่งเพื่อนติดทุกคน วิชานอก1ตัวที่เกรดยังไม่ออก (​แต่ไม่ติดนะ ​)​มีความคิดที่สับสนในชีวิตตัวเองมาก ว่าจะเอายังไงดี ติดต่อขอแก้i อ.ก็จะให้สอบโดยอธิบายแต่ละบทให้ฟัง เป็นวิชาฟิสิกส์นะ ซึ่งเรามีความรู้สึกว่า ตัวเราเอง ไม่ชอบมันจริงจะให้พยายามอ่านแล้วอธิบายให้.ฟังได้ยังไง.... เรารู้นะ ว่าการติดi มันคือความรับผิดชอบที่เราต้องแก้ แต่มันไม่ไหวจริงอ่ะ มันหลายบทมาก แล้วเราก็ย้ายสาขามาแล้ว ตอนแรกก็มีความที่อยากจะย้ายกลับไปเพราะเราปรับตัวกับสาขาใหม่ยังไม่ได้  มันต้องเรียนกับน้องปี1 มันเป็นความรู้สึกที่โดดเดี่ยว ทำให้สภาพจิตใจตอนนี้เรามันแย่ ไม่อยากตื่นไปเรียน ​คิดถึงเพื่อนเก่าๆที่เรียนด้วยกัน แต่สุดท้าย ตอนนี้เลยรู้แล้วว่า การที่เราเกลียดในสิ่งที่เรียนมันแย่มากกว่า ต่อให้สังคมดี อ.ใจดี แต่ถ้าเราไม่ถนัดและมีความรู้สึกที่ไม่ชอบมัน มันไม่มีความสุขหรอก  เราปรึกษาที่บ้าน ถามเค้าว่าผิดหวังในตัวเราไหม เค้าก็บอกว่าไม่ เพราะไม่ได้คาดหวัง เค้าก็คงได้กลิ่นไอของความไม่สำเร็จของเรา บอกกับเราว่าไม่ต้องเรียนก็ได้  ใครจะว่าไงก็ช่างมัน เรียนไปก็คงเสียทั้งเงินทั้งเวลา ออกมาหาทำงานดีกว่า