เราเรียนจบก็มาทำงานเลย ทำงาปีปีถึงครึ่งปีอยู่ๆ เราก็ป่วย ด้วยอาการปวดหู เราก็ไม่ได้ไปพบแพทย์เพราะคิดว่าคงหายเอง แต่ หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปก็แล้วอาการไม่ดีขึ้นเลย เราตัดสินใจจะไปพบแพทย์ แต่ฟ้าไม่เป็นใจ เรามีธุระด่วนที่ตจว.ต้องไปจัดการด้วยตัวเองเท่านั้น ทำให้เราพลาดการพบแพทย์ครั้งนี้และอาการเจ็บป่วยของเราก็เรื้อรังไปเกือบ 2 อาทิตย์ หลังกลับจากทำธุระเราก็ร้อนใจไปพบแพทย์ทันที ณ รพ ที่ได้ทำประกันสังคมไว้ และการพบแพทย์ครั้งที่หนึ่งไม่มีอะไรมากแพทย์แจ้งว่าเราเป็นขี้หูอุดตันและจ่ายยามาบรรเทาอาการ หลังจากนั้นอาทิตย์นึงอาการไม่ดีขึ้นเลยเราจึงไปพบแพทย์อีกครั้ง แพทว่าให้เราไปซื้อยาละลายขี้หูมาหยอด เพราะที่นี่เราไม่มีจ่ายให้ ก่อนกลับบ้านแพทย์ก็ได้ทำการจ่ายยาให้เราเพื่อบรรเทาอาการเจ็บป่วยและนัดวันเรามาดูดขี้หูออก เราก็ไปจัดการซื้อยาและใช้งานเสร็จสรรพ ถึงวันนัด เราก็ไปพบแพทย์ที่รพเดิม แต่แพทย์ที่เข้าพบไม่ใช่คนเดิม เมื่อถึงเวลาเอาขี้หูออก แพทย์ท่านนี้แจ้งว่าดูดออกไม่ได้ ต้องคีบออก เราก็ไม่รับทราบขณะคีบออกเราก็รู้สึกเจ็บบ้างจนแล้วเสร็จ แพทย์ก็แจ้งว่าลักษณะกายภาพภาพภายในใบหูน่าเป็นห่วง มีความรุนแรง ถึงขั้นบกพร่องทางการได้ยินได้ จากที่หูอื้ออยู่แล้ว เราอื้ออึงไปมากกว่าเดิมอีก เหมือนฟ้าผ่าลงมา หัวมันคิดอะไรต่างๆนานา ว่าทำไมรุนแรงขนาดนี้ นอกจากนี้ก็แจ้งว่าต้องห้ามน้ำเข้าไปเด็ดขาด ก่อนกลับบ้านแพทย์ก็จ่ายยาให้ แต่ไม่ได้นัดดูอาการอีก และที่เราไม่โอเคเลย คือแพทย์ไม่แจ้งเราเลยว่าต่อจากนี้ต้องสังเกตอาการอะไรยังไง การรักษาขั้นต่อไปต้องเป็นแบบไหน หรือว่าเดี๋ยวนี้ที่รพ เป็นแบบนี้กันหมด เป็นแบบใหม่หรือเปล่า หลังจากนั้นเราก็เริ่มจะจิตตก กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ไม่กล้าบอกใครที่บ้านกลัวเขาเป็นห่วง เพราะช่วงนี้ที่บ้านก็มีปัญหาไม่น้อยอยู่แล้ว แต่เราพยายามจะหาเหตุผลเราก็ศึกษาความเจ็บป่วยด้วยตัวเองว่ามันคืออะไร และพอจะมีทางรักษาไหม เราก็เจอคำตอบหลายแบบแต่ก็ไม่แน่ใจ เราจึงตัดสินใจสักตั้งไปพบแพทย์เฉพาะทางที่คลินิแห่งนหนึ่งซึ่งค่อนข้างไกลแต่เรายอมเสียเงินไปให้มันรู้แล้วรู้รอด จนเราพบแพทย์ท่านนี้ท่านแจ้งว่าหาการของเราคือขี้หูยังอุดตันอยู่เท่านั้น ส่วนเรื่องอื่นยังวินิจฉัยไม่ได้ต้องเอาขี้หูนี้ออกก่อน ก็มีการจ่ายยาให้ละลายนัดอีกครั้ง เราทำการรักษาอยู่ 3 ครั้ง จนเรหายเป็นนปกติแล้วในปัจจุบัน เราก็ดีใจมาก แต่อีกใจก็ไม่รู้ว่าจะรู้สึกยังไงกับแพทย์คนก่อนหน้านี้ดี เอาเวลาจิตตกของฉันคืนมาาาTT
—-— การไม่เจ็บป่วยถือเป็นลาภอันประเสริฐ ——-
เล่าสู่กันฟัง…
—-— การไม่เจ็บป่วยถือเป็นลาภอันประเสริฐ ——-