เมื่อคืนผมเพิ่งดู I Know What You Did Last Summer ...
หนังที่ตัวละครพลาดแค่ครั้งเดียว
แล้วทั้งชีวิตก็ไม่เหมือนเดิมอีกเลย
พวกเขาไม่ได้ฆ่าคนด้วยความตั้งใจ
แค่กลัว...
แล้ว “เลือกจะปิดเรื่องนั้นไว้”
นั่นแหละ จุดเริ่มของทุกอย่าง
เพราะบางครั้ง
การหนีปัญหานั่นแหละ...
ที่ทำให้มันขยายใหญ่ขึ้นจนกลืนคนทั้งกลุ่ม
พอมองย้อนกลับมาที่ชีวิตจริง
ผมเชื่อว่าเราเกือบทุกคนเคยเป็นแบบนั้น
เคยเงียบตอนควรพูด
เคยหลบตอนควรยอมรับ
แล้วสุดท้าย...
ความจริงก็ไม่ได้หายไปไหน
มันแค่ “เปลี่ยนหน้า”
แล้ววนกลับมาทวงเราในเวลาที่เราอ่อนแอที่สุด
คุณเคยหนีปัญหาอะไรไหมครับ…
แล้วเรื่องนั้นมันเคยย้อนกลับมาหาคุณในวันที่คุณไม่พร้อมหรือเปล่า?
แชร์ประสบการณ์และข้อคิดเห็น ได้นะครับ...
ความผิดพลาด ไม่ได้น่ากลัวเท่าการหนีปัญหา เพราะมันตามเราทั้งชีวิต
หนังที่ตัวละครพลาดแค่ครั้งเดียว
แล้วทั้งชีวิตก็ไม่เหมือนเดิมอีกเลย
พวกเขาไม่ได้ฆ่าคนด้วยความตั้งใจ
แค่กลัว...
แล้ว “เลือกจะปิดเรื่องนั้นไว้”
นั่นแหละ จุดเริ่มของทุกอย่าง
เพราะบางครั้ง
การหนีปัญหานั่นแหละ...
ที่ทำให้มันขยายใหญ่ขึ้นจนกลืนคนทั้งกลุ่ม
พอมองย้อนกลับมาที่ชีวิตจริง
ผมเชื่อว่าเราเกือบทุกคนเคยเป็นแบบนั้น
เคยเงียบตอนควรพูด
เคยหลบตอนควรยอมรับ
แล้วสุดท้าย...
ความจริงก็ไม่ได้หายไปไหน
มันแค่ “เปลี่ยนหน้า”
แล้ววนกลับมาทวงเราในเวลาที่เราอ่อนแอที่สุด
คุณเคยหนีปัญหาอะไรไหมครับ…
แล้วเรื่องนั้นมันเคยย้อนกลับมาหาคุณในวันที่คุณไม่พร้อมหรือเปล่า?
แชร์ประสบการณ์และข้อคิดเห็น ได้นะครับ...