เราไม่ได้อยากรวย...แค่ไม่อยากรู้สึกผิดเวลาซื้อของแพง หรือจริง ๆ แล้ว เรายังไม่เข้าใจคำว่า ‘พอเพียง’ ดีพอ?

เราถูกสอนให้พอเพียง
แต่บางครั้ง...เรากลับรู้สึกผิด
เวลาจะซื้อของดี ๆ ให้ตัวเองสักชิ้น

ทั้งที่เราเหนื่อย
เราทำงาน
เราเก็บออมด้วยตัวเอง

หลายครั้ง
เราอดใจ ไม่ใช่เพราะไม่มี
แต่เพราะกลัว “โดนมองว่าไม่พอเพียง”
แต่วันนี้…
เราเริ่มเข้าใจมากขึ้นว่า
“พอเพียง” ไม่ได้แปลว่า “ห้ามมีความสุข”
ไม่ได้แปลว่า “ห้ามแต่งตัวดี ห้ามกินของแพง”

แต่หมายถึง...
การรู้เท่าทันตัวเอง
ใช้เท่าที่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน
และไม่พาตัวเองถอยหลังเพื่อสิ่งนั้น
พอเพียงในแบบของเรา
อาจเป็นการ “ซื้อของแพงปีละครั้ง”
แต่ไม่ต้องผ่อน
ไม่ต้องโกหกใคร
และไม่รู้สึกผิดกับรอยยิ้มของตัวเอง

เพราะสุดท้าย...
พอเพียงไม่ใช่การตัดสิ่งดี ๆ ออกจากชีวิต
แต่มันคือ
“การเลือกความสุขอย่างมีสติ และรู้ว่าอะไรคือพอดีของเรา”

คุณเคยรู้สึกผิดเวลาซื้อของใหตัวเองไหม?
และคุณเข้าใจ “พอเพียง”
ในเวอร์ชันของคุณเองว่าอย่างไร?