ทะเลาะกับญาติจนแตกหักค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า วันนั้นเหมือนน้ำที่บ้านหมด กล่าวก่อนค่ะ เรามีบ้านสามหลังในซอย เป็นตึกแถว แล้ววันนั้น เราเรียนเหนื่อยมาก กลับบ้านเกือบสองทุ่ม แล้วเขาจะใช้เราไปกรอกน้ำ นี่เลยบอกว่าไม่ว่าง เพราะว่าพรุ่งนี้มีส่งงานพรีเซนต์ แต่ยังไม่ทำเพราะซ้อมทำกิจกรรมโรงเรียน เขาก็ด่าค่ะว่า ตอนแดกก็แดกได้ แต่พอให้กรอกก็กรอกไม่ได้ ถ้าไม่มีกูพวกก็ตายห่าไปแล้ว แต่สามีป้าเราเขาไปช่วยข้างบ้านเก็บร้านค่ะ ทั้งที่ไม่มีความสัมพันธ์ทางเคลือญาติอะไรกันเลย เราก็เลยงง ยอมรับเลยค่ะตอนนั้นก็โกรธมาก เพราะโดนเย็นเขาก็โทรมาด่าเราค่ะ ว่าจะออกไปแรดกับผู้ชายแต่เราก็นิ่งเงียบไว้ ไม่ต่ออะไร พอกลับมาก็โดนด่าอีก เหมือนทำอะไรก็โดนค่ะ เลยพูดไปว่า ก็เก่งแต่กับคนในบ้านนั่นแหละ แล้วเขาก็เดินมาด่าเราที่บ้านค่ะ อารมณ์ประมาณว่าไม่สำนึกบุญคุณเขา ยอมรับค่ะ ว่าเราเองก็ตะโกนว่าเหมือนกัน ว่าแล้วทีเขาทำไมถึงว่าซาโกได้ ปล. ซาโกคือผู้ใหญ่ในบ้านค่ะ คือน้องของตา หรือน้องของพ่อเขานั่นแหละ เราได่ยินทุกเช้าเขาชอบด่าซาโกค่ะ เพราะท่านเป็นอัลไซเมอร์ชอบหากุญแจบ้านไม่เจอ เลยเรียกเขามาเปิดประตูให้บ่อยๆค่ะ เราเองก็เลยพูดไป พอตัวเองด่าคนอื่นทำได้ แล้วทำไมคนอื่รว่าตัวเองบ้างถึงยอมรับไม่ได้ ยอมรับเลยค่ะตอนนั้นรู้สึกผิดมาก แล้วเขาก็เดินไปค่ะ แล้วเขาก็พูดตะโกนลั่นซอยเลยค่ะว่า มันเอาแต่ไปแรดกับผู้ชาย ระวังจะท้องไม่มีพ่อ แล้วเหมือนข้างบ้านจะพูดอะไรสักอย่าง เขาก็บอกค่ะ กูไม่กลัวหรอกมึวมันเนรคุณพ่อเคยมาสนใจไหม มันหนีไปหายิ้มนู้น (พ่อเราหย่ากับแม่เราค่ะ) เราโกรธมากๆ หลังจากได้ยินแบบนี้ ตอนแรกรู้สึกผิดมากว่าจะขอโทษเขาแล้ว แต่พอพูดแบบนี้แค้นแทนเลยค่ะ เพราะเขาเอาปมของแม่เรามาพูด แม่เราโดนนอกกายนอกใจค่ะ จนต้องฟ้องหย่า แล้วเขาก็แช่งเราแบบนี้อีก รู้สึกโกรธมาก แต่ต้องเจอหน้ากันทุกวัร เพราะอยู่บ้านที่ต้องพึ่งพาทางบ้านกันค่ะ แล้ววันนี่เราไปซิ้ออาหารมาทาน แต่เขาไม่ถูกกับร้านนี้ค่ะ เขาเลยมาถามแม่เราว่า ซื้อหม่าล่ากินใช่ไหม หรือยิ้มลูกมันซื้อ แม่เราก็ขึ้นเลยค่ะ ทำไมต้องเรียกยิ้ม เรียกดีๆไม่ได้หรอ คือตะมาหาเรื่องกันใช่ไหม คือเราบอกก่อนค่ะว่าเราไม่รู้ว่าเขาไม่ถูกกันค่ะ เพราะว่ากว่าเราจะกลับบ้านก็ค่ำแล้วค่ะ ไม่ค่อยเจอป้าเราหรอกค่ะ พอเสร็จ แม่เราก็บอกว่า ตอนนั้นก็ประจานชีวิตกุกลางซอย เขาก็พูดค่ะว่าเขาไม่พูด ทั้งที่ตัวเองพูดแท้ๆ เราจำฝังใจจริง ๆ ค่ะ แล้วทำมาเป็นสาบาน แล้วบอก แม่เราไม่รู้จริงๆว่าเรากับเขามีปัญหาอะไรกัน ทั้งที่เราตอนแรกว่าจะขอโทษแล้ว พอเจอเขาด่าแบบนั้น เราเลิกยุ่งเลยค่ะ ไม่ไหว้ ไม่คุยไม่เจอไม่ใช้ชีวิตร่วมกัน ยอมรับค่ะว่าเรานิสัยเสียจริงๆ แต่เราเจอมาเยอะมากจริงๆค่ะ จนทนไม่ไหว เราควรทำยังไงดีคะ เพราะคงต้องเจอหน้กันทุกวัน แล้วบ้านก็ไม่ได้รวย จะย้ายบ้านออกไปก็คงไม่ได้ ส่วนเราก็ยังไม่มหาลัยค่ะ ยังอยู่หอไม่ได้ ช่วยด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ ขอบคุณที่อ่านด้วยนะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่