มีทหารไว้ทำไมลบกับใครก็ไม่ชนะพูดให้ฟังง่ายๆมันคือเรื่องจริงใครที่โง่รู้สึกอวดฉลาดมาให้ผมดูหน่อยไหม

ที่มีคนพูดว่ารบกับใครก็ไม่ชนะ” มันไม่ใช่การดูถูกกองทัพ แต่เป็นการตั้งคำถามจากข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นในหลายเหตุการณ์ที่ผ่านมา ถ้าย้อนไปดูประวัติศาสตร์ของไทย ไม่ว่าจะเป็นกรณีชายแดนกับประเทศเพื่อนบ้าน การปะทะในพื้นที่พิพาท หรือปัญหาความไม่สงบในภาคใต้ ล้วนแต่เป็นสถานการณ์ที่ยืดเยื้อ ยุติไม่ได้เด็ดขาด หรือจบด้วยการเจรจา ไม่ใช่ชัยชนะจากกำลังทหารยุคนี้การทำสงครามไม่ได้วัดกันที่จำนวนทหารหรือรถถังอีกต่อไป แต่เป็นเรื่องของเทคโนโลยี ระบบสื่อสาร ดาวเทียม โดรน AI และการวิเคราะห์ข้อมูลแบบเรียลไทม์ ซึ่งประเทศพัฒนาแล้วเขาใช้สิ่งเหล่านี้ในการรบ ขณะที่ประเทศไทยยังเน้นการฝึกเดินแถว ฝึกยิงแบบพื้นฐาน และยังพึ่งพาอาวุธนำเข้าเป็นหลัก โดยไม่มีนวัตกรรมหรือการผลิตเองในระดับที่แข่งขันได้ระบบภายในของกองทัพเองก็มีปัญหา เช่น การแบ่งชนชั้น ยศตำแหน่งที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงาน ทหารชั้นผู้น้อยต้องทำหน้าที่จิปาถะนอกเหนือภารกิจหลัก เช่น ล้างรถ ทำความสะอาดบ้านนาย หรือรับใช้ส่วนตัว ซึ่งสิ่งเหล่านี้สะท้อนปัญหาเชิงโครงสร้าง และไม่ได้ช่วยเพิ่มความสามารถในการป้องกันประเทศเลยแม้แต่น้อยคำถามว่ามีทหารไว้ทำไม ไม่ใช่คำสบประมาท แต่เป็นคำถามปลายเปิดที่คนทั่วไปเขาอยากรู้ว่า ภาษีที่เราจ่ายปีละเกือบสองแสนล้านบาท ถูกใช้ไปเพื่ออะไรบ้าง
ถ้ามีไว้เพื่อป้องกันประเทศ ก็ควรพัฒนาให้ทันยุคถ้ามีไว้เพื่อช่วยเหลือประชาชน ก็ควรเข้าถึงพื้นที่ทันที ไม่ใช่ต้องรอพิธีหรือคำสั่ง
ถ้ามีไว้เพื่อฝึกเยาวชน ก็ควรให้เขาได้ความรู้ ทักษะชีวิต ไม่ใช่แค่เอาไปยืนถือปืนหรือล้างห้องน้ำและขอพูดตรงๆ ถึงบางคนที่เวลาปกติ ก็ด่าทหารทุกวัน แต่พอมีเหตุรุนแรงหรือใกล้สงครามขึ้นมา กลับออกมาเรียกร้องให้เคารพทหารหรือรักชาติขึ้นมาทันที ถามจริงว่าที่ผ่านมาคุณมองบทบาททหารแบบไหนกันแน่
ถ้าเรารักชาติจริง ก็ต้องกล้าตั้งคำถามและตรวจสอบ ไม่ใช่แค่รอให้มีเหตุคับขันแล้วค่อยอวยถ้าเราต้องพึ่งกองทัพเมื่อมีภัย ก็ยิ่งควรทำให้กองทัพมีประสิทธิภาพ โปร่งใส ทันสมัย และตอบสนองประชาชนได้ตลอดเวลา ไม่ใช่แค่เฉพาะตอนที่สถานการณ์วิกฤตแล้วค่อยหันกลับมาพูดดีใส่กันการตั้งคำถามเหล่านี้ไม่ได้แปลว่าไม่รักชาติแต่มันคือความหวังว่ากองทัพไทยจะดีขึ้นได้ถ้ายอมรับปัญหาและกล้าปรับปรุง