ชื่อเรื่อง: แอบ (ไม่) รู้ใจ
คำโปรย:
ในยุคที่ "แอบส่องไอจี" คือภาษารักของคนขี้อาย ความรู้สึกเล็ก ๆ ระหว่างเขาและเธอจึงเริ่มต้นจาก story หนึ่งและขยับใกล้ขึ้นทีละคอมเมนต์
ตัวละครหลัก (เวอร์ชัน Gen Z)
เซน (Zen) – ม.6 สายวิทย์ หนุ่มเงียบขรึม ชอบถ่ายรูป วิถี lowkey ใช้ IG ลงแต่รูปท้องฟ้า หมา แมว ใบไม้ มีฟิลเตอร์เดิม ๆ ทุกโพสต์
มีน (Meen) – ม.6 สายศิลป์ เด็กสาวสายติสท์ ปากแข็งนิด ๆ สตอรี่มักมีภาพวาด doodle กับ meme ขำ ๆ
แอล (Elle) – เพื่อนสาวสุดแซ่บของมีน ผู้ประกาศตัวว่าเป็นแม่ยักษ์จับคู่
ตอนที่ 1: ตกใจแต่ไม่หล่นใจ
เสียงพูดคุยจอแจในโรงอาหารช่วงพักเที่ยงผสมกับกลิ่นของอาหารร้อน ๆ ที่เพิ่งยกออกจากหม้อไอน้ำ เด็กนักเรียนต่อแถวกันยาวเหยียดรอซื้อข้าวในแต่ละบูธ บางคนหันซ้ายขวาเมาท์เพื่อน บางคนก็ก้มหน้ากดมือถืออย่างไม่สนใจโลก
เซน ยืนอยู่ท้ายแถวบูธข้าวมันไก่ มือซุกอยู่ในกระเป๋าเสื้อฮู้ดสีกรมท่า ใบหน้านิ่งไม่แสดงอารมณ์อะไรทั้งนั้น แววตาของเขาไล่ดูแสงที่ลอดผ่านหลังคาใสพลาสติกเหนือศีรษะอย่างเฉยชา
ข้างหน้าเขาเพียงไม่กี่คนคือ มีน เด็กหญิงผมตรงยาวสีน้ำตาลเข้ม ผู้หญิงที่ทั้งห้องรู้จักดีว่าเป็นสายติสท์ชอบวาดรูป และเป็นเจ้าของ meme ที่ทุกคนแชร์ในกลุ่มแชตประจำห้อง
เธอกำลังก้ม ๆ เงย ๆ หยิบมือถือเพื่อเช็กสตอรี่ในไอจีของตัวเอง
และนั่นแหละ... เพราะขยับตัวมากไปหน่อย AirPods ข้างหนึ่งจึงหล่นกลิ้งลงพื้น เบา ๆ แต่เสียงนั้นกลับดึงสายตาเซนทันที
เขาก้มลงรวดเร็ว ก่อนมันจะไหลไป
“…กลิ้งจนเกือบเหยียบแล้วนะ” เสียงเขาเบา แต่ชัดเจนพอให้เธอหันกลับมา
“อ๊ะ…! ขอบคุณค่ะ!” มีนรับคืนมาแทบไม่ทัน ใบหน้าขึ้นสีจาง ๆ ทันทีที่เห็นว่าเป็นใคร
เซนพยักหน้าเบา ๆ ไม่พูดอะไรต่อ เขายืนเงียบเหมือนทุกครั้ง
แต่มีน... กลับอดไม่ได้ที่จะพูดประโยคหนึ่งออกไปแบบพึมพำ
“หูฟังนะ ไม่ใช่หัวใจ ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้...”
พูดจบเธอก็รีบหันกลับไปข้างหน้าเหมือนกลัวโดนจับได้ว่าเขินเอง
เซนยิ้มน้อย ๆ โดยที่เธอไม่เห็น เขาไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่ในใจกลับวนประโยคเมื่อกี้ไปมาเหมือน playlist เพลงโปรดที่เปิดซ้ำทั้งวัน
“หูฟังนะ ไม่ใช่หัวใจ ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้...”
เขาไม่รู้ว่าทำไมคำพูดนั้นถึงติดหู แต่พอเผลอก้มหน้า กลับรู้ตัวอีกทีว่าเขากำลังยิ้มอยู่ และเขาก็ยังคงยิ้ม... ทุกครั้งที่คิดถึงประโยคนั้น
🎧 Now Playing:
▷ “หูฟังนะ ไม่ใช่หัวใจ ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้...” (Repeat ∞)
ชื่อเรื่อง: แอบ (ไม่) รู้ใจ
คำโปรย:
ในยุคที่ "แอบส่องไอจี" คือภาษารักของคนขี้อาย ความรู้สึกเล็ก ๆ ระหว่างเขาและเธอจึงเริ่มต้นจาก story หนึ่งและขยับใกล้ขึ้นทีละคอมเมนต์
ตัวละครหลัก (เวอร์ชัน Gen Z)
เซน (Zen) – ม.6 สายวิทย์ หนุ่มเงียบขรึม ชอบถ่ายรูป วิถี lowkey ใช้ IG ลงแต่รูปท้องฟ้า หมา แมว ใบไม้ มีฟิลเตอร์เดิม ๆ ทุกโพสต์
มีน (Meen) – ม.6 สายศิลป์ เด็กสาวสายติสท์ ปากแข็งนิด ๆ สตอรี่มักมีภาพวาด doodle กับ meme ขำ ๆ
แอล (Elle) – เพื่อนสาวสุดแซ่บของมีน ผู้ประกาศตัวว่าเป็นแม่ยักษ์จับคู่
ตอนที่ 1: ตกใจแต่ไม่หล่นใจ
เสียงพูดคุยจอแจในโรงอาหารช่วงพักเที่ยงผสมกับกลิ่นของอาหารร้อน ๆ ที่เพิ่งยกออกจากหม้อไอน้ำ เด็กนักเรียนต่อแถวกันยาวเหยียดรอซื้อข้าวในแต่ละบูธ บางคนหันซ้ายขวาเมาท์เพื่อน บางคนก็ก้มหน้ากดมือถืออย่างไม่สนใจโลก
เซน ยืนอยู่ท้ายแถวบูธข้าวมันไก่ มือซุกอยู่ในกระเป๋าเสื้อฮู้ดสีกรมท่า ใบหน้านิ่งไม่แสดงอารมณ์อะไรทั้งนั้น แววตาของเขาไล่ดูแสงที่ลอดผ่านหลังคาใสพลาสติกเหนือศีรษะอย่างเฉยชา
ข้างหน้าเขาเพียงไม่กี่คนคือ มีน เด็กหญิงผมตรงยาวสีน้ำตาลเข้ม ผู้หญิงที่ทั้งห้องรู้จักดีว่าเป็นสายติสท์ชอบวาดรูป และเป็นเจ้าของ meme ที่ทุกคนแชร์ในกลุ่มแชตประจำห้อง
เธอกำลังก้ม ๆ เงย ๆ หยิบมือถือเพื่อเช็กสตอรี่ในไอจีของตัวเอง
และนั่นแหละ... เพราะขยับตัวมากไปหน่อย AirPods ข้างหนึ่งจึงหล่นกลิ้งลงพื้น เบา ๆ แต่เสียงนั้นกลับดึงสายตาเซนทันที
เขาก้มลงรวดเร็ว ก่อนมันจะไหลไป
“…กลิ้งจนเกือบเหยียบแล้วนะ” เสียงเขาเบา แต่ชัดเจนพอให้เธอหันกลับมา
“อ๊ะ…! ขอบคุณค่ะ!” มีนรับคืนมาแทบไม่ทัน ใบหน้าขึ้นสีจาง ๆ ทันทีที่เห็นว่าเป็นใคร
เซนพยักหน้าเบา ๆ ไม่พูดอะไรต่อ เขายืนเงียบเหมือนทุกครั้ง
แต่มีน... กลับอดไม่ได้ที่จะพูดประโยคหนึ่งออกไปแบบพึมพำ
“หูฟังนะ ไม่ใช่หัวใจ ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้...”
พูดจบเธอก็รีบหันกลับไปข้างหน้าเหมือนกลัวโดนจับได้ว่าเขินเอง
เซนยิ้มน้อย ๆ โดยที่เธอไม่เห็น เขาไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่ในใจกลับวนประโยคเมื่อกี้ไปมาเหมือน playlist เพลงโปรดที่เปิดซ้ำทั้งวัน
“หูฟังนะ ไม่ใช่หัวใจ ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้...”
เขาไม่รู้ว่าทำไมคำพูดนั้นถึงติดหู แต่พอเผลอก้มหน้า กลับรู้ตัวอีกทีว่าเขากำลังยิ้มอยู่ และเขาก็ยังคงยิ้ม... ทุกครั้งที่คิดถึงประโยคนั้น
🎧 Now Playing:
▷ “หูฟังนะ ไม่ใช่หัวใจ ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้...” (Repeat ∞)