คิดไปเองหรืออะไร

ตอนเด็กเคยได้ยินเสียงเรียกชื่อช่วงเย็นๆ ได้ยินอยู่บ่อยครั้งจนชินแล้วไม่คิดอะไร แล้วก็เคยเล่นซ่อนแอบตอนประมาณบ่ายสามถึงช่วงเย็นๆ จำได้ว่าเป็นคนหา แล้วขึ้นไปหาบนบ้านไม้ มันจะเป็นช่องเล็กๆที่สามารถสอดมือเข้าไปได้ แล้วเราก็เห็นมือคนกวักเหมือนเรียกเรา พอเห็น แล้ว เราคิดว่าคงเป็น พี่เราแน่ๆ เราเลยวิ่งออกไปดู นอกบ้านว่าพี่ได้ปีนบ้านรึเปล่า สรุปคือไม่มีใครเลย ตอนนั้นเลิกเล่นเลย อันนี้ประสบการณ์ช่วงวัยเด็ก

ตอนโตก็ยังรู้สึกบ้าง เหมือนมีคนมองบ้าง ขนหัวลุกบ้าง ช่วงที่อยู่ม.5 เพื่อนชวนไปดูหนัง แล้วดูหนังเสร็จมันก็เริ่มค่ำแล้วก็พากันรีบกลับบ้านเพื่อน ตอนถึงบ้านเพื่อนแล้ว เพื่อนถามว่าไม่นอนด้วยกันหรอ เราคิดอะไรไม่รู้เลยตอบไปว่า ไม่เป็นไรเดี๋ยวรีบกลับบ้านดีกว่า เพราะมันยังไม่มืดมาก แม่ก็โทรมาแต่เราไม่ได้รับสายแม่ตอนเรากำลังจะกลับบ้าน ขับรถออกมาจากบ้านเพื่อนได้สักพัก มันมีนกอะไรไม่รู้ดำดำ บินผ่านหัวเราไป เราคิดในใจว่ามันต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ แล้วเราก็ขับรถต่อไปผ่านอำเภอ เข้าหมู่ บ้านหนึ่ง ตอนนั้นเราขับประมาณ 80 ขับไปเจอหมาตัวนึงมันอยู่อีกฝั่งถนนนึง แล้วอยู่ดีๆมันวิ่งข้ามมาหาเรา บีบแตรใส่มันก็ไม่หลบ จังหวะนั้นมันเหมือนในหนังมาก เราชนหมาแล้วเราก็ล้มหน้าเราก็ไถลไปกับทางดำ  ดีที่ไม่มีรถสวนมา ล้มเสร็จเราลืมตาขึ้นลุกขึ้นยืนแล้วก็มีคนมาช่วยเอารถไว้ข้างทางให้ ตอนเราล้มเสร็จมันหกโมงเย็นพอดีเป๊ะๆเลย ดีที่เราไม่เป็นอะไรมาก ตอนนั้นหมาที่เราชนมันก็มายืนเลียแผลตัวเองอยู่
ตอนนั้นเรายังพอขับรถกลับบ้านได้เราก็เลยขับกลับบ้านไป
แล้วก็ตอนนั้นจะไปโรงพยาบาลกมาที่เราเลี้ยงไว้มันไปส่งเราขึ้นรถอา เพราะตอนนั้นพ่อไม่ว่างพาไป ก่อนอาจะมาถึงหมาเรามันวิ่งไปทางแล้วโดนรถหกล้อชนตุยคาที่ ตอนนั้นเรายังช็อคที่ตัวเองรถล้มอยู่ เลยไม่ได้ตกใจมาก

คนทางภาคอีสานความเชื่อคือพอเกิดอุบัติเหตุแล้วเขาต้องไปเรียกขวัญ ส่วนตัวไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นมั้ยพอเรียกขวัญมาแล้วรู้สึก เหมือนจะร้องไห้​ แล้วหมาที่เราชนมันก็ตุยย่าบอกว่าถ้าหมาไม่ตุยเราน่าจะเป็นคนตุย ตอนนั้นขนลุกสุดๆ

เหตุการณ์มันมีเยอะมากตอนเราขับรถ ขับไปขับมามีนกบินข้ามหัวเกือบทุกครั้ง แล้วพอผ่านมาสักระยะทางนึง เราจะเห็นสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยตายบนถนน ไม่งู ก็นก หรือแมว หมาอะไรแบบนี้ตลอดเลย

รู้สึกได้ว่ามีคนมอง ตรงนั้นตรงนี้มีนะ เดินไปดีๆขนลุกบ้าง
อยากรู้ว่าอาการแบบนี้เขาเรียกคนมีสัมผัสมั้ยหรือเราคิดไปเอง