เครียดค่ะ​อายุเริ่มจะเยอะแล้ว

เครียดค่ะ​อายุเริ่มจะเยอะแล้วโตเต็มที่​ 27
​*ย้ำว่าเริ่มจะ​ไ่ม่ใช่เยอะแล้ว​* หลายๆคนวัยนี้คือแต่งงานแล้ว​ ทางบ้านเองวัฒนธรรม​แต่งตั้งแต่ผู้หญิง​ 19-20

ตอนนี้เราหลายๆอย่างยังคล้าย​ ​22-23 อยุ่เลย​ ตอน​21 คิดอะไรเป็นระบบมีความฝัน​ มีการวางอผลยิ่งกว่าตอนนี้อีก

เรียนก็ยังไม่จบ​เรียนโทมา​ปีที่ ​5-6 แล้ว
ส่วนของการเรียนเรียนครบไปตั้งแต่​1 ปีครึ่ง​ แต่มีดรอบกับเรียนเพิ่มดึงเกรด​ + ธีสิตอาจารย์​ไม่ยอมให้ลง​ภายใน 1เทอม​หรือ 1 ปี​ เลยต้องเสียเวลาเพิ่มไปอีกปีครึ่ง​ สุดท้ายเปลี่ยนเรื่องวิจัยอีกเพราะเรื่องเดิมติดปัญหาเรื่องสอบหัวข้อไม่ทันปิดเทอม​ ทำเสร็จแต่เหลือเวลา​ไม่พอนัทสอบ​

เรื่องการงานก็ตกงานอยู่ตอนนี้​  (ปกติทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยเก็บเงินส่งตัวเองเรียน)​  ปัจจุบัน​ที่บ้านอยากให้จบๆไปก่อนเราจะได้ไม่มีเรื่องให้พะวง​
(ทางบ้านช่วยออกเงินให้ก่อนเราค่อยใช้คืน)
แต่เราอึดอัด​อยากทำงาน​ ไม่มีงานแล้วมันรู้สึกไร้ค่า​ แต่ก็อยากเครียให้เสร็จๆไปเพราะที่ผ่านมาไม่เสร็จซักทีนอกจากปัญหาเรื่อง​หัวข้อหรืออาจารย์​ก็คือเรื่องติดงานนี้แหละ​ ยิ่งถ้าเจอสังคม​Toxic มานี้หนักเลย

เรื่องความรัก​แต่ก่อนดีมาก​ ไม่เคยคบใครพอคบทีก็เจอคนดีเลย​แต่ดันไม่ใช่คนที่ใช่​ สรุปเลิกกับเค้าไป​ แล้วเจอเปิดใจให้คนที่เข้ามาจีบ​ เค้าใช่สำหรับเราแต่เราดันไม่ใช่สำหรับเค้าอีก​ เสียทั้งตัวและใจเลยทีนี้​(แต่ไม่ถึงขั้นมีอะไรเต็มรูปแบบ​ มากสุดคือถูๆถ้าเข้าก็ปลายหัวเพราะเอาไม่พร้อม​  ไม่ต้องการ​ อยากมีจริงๆคือหลังแต่ง​หรือตอนที่มั่นใจว่าคนนี้เป็นพ่อของลูกได้ถ้าพลาดขึ้นมา​เพราะโลกนี้ไม่มีอะไรกันได้​ 100% แม่แต่ถุงยาง)

หลังจากนั้นเสียศูนย์​ไปเลย​  จากนั้นก็ค้นหาความรักเพื่อให้เริ่มใหม่ได้ให้ลืม​ หมดมุ่นไปหมด​เรื่องอื่นๆพาเสียไปด้วย​ใจโฟกัสแต่เรื่องนี้​ื แต่ความจริงก็คือหวังให้เค้ากลับมา​.. พอเค้ากลับมาขอโทษ​ ​(ดูทรงคือแค่อยากขอโทษ​ มาแสดงความห่วงใยนั้นนี้)​ ก็ดันไปด่าเค้าอีก​ไปปสด.ใส่เค้า​ เพราะตัวเองเจ็บมากอยู่​ บอกเค้าอย่าไปทำแบบนี้กับใครอีก​มีคนที่คุยด้วยตั้งแค่ยังไม่เลิกกันขาดแล้วนี่นั้นนี้​.. คือพังยับมากเลยค่ะชีวิตหลังจากนั้น​ เหมือนเอาตัวเองไปผูกกับเรื่องเค้า​  ทำนั้นนี่แต่ก็หวังว่าเค้าจะกลับมาตลอด​ แต่พอเค้าทักมารอบนั้นเหมือนฝันสลายยิ่งกว่าเดิมเลยค่ะ​ สรุปเราเลยทำพังเอง​  ทุกวันนี้ผ่านมาสามปีก็ยังมีเค้าอยู่ในใจ​  แต่เรื่องอื่นๆเราพังไปหมดแล้ว​  เราอยากหนีความจริงเรื่องเค้ามีความสุขกับคนนั้นเค้าไม่กลับมาหาเรา​  จนเราไหว้คว้าหาแต่ความรักมาแทนที่จนตัวเองพังไปหมด​ จากคนทีบริสุทธิ์​ทั้งใจกายพังตั้งแต่แฟนคนที่​ 2 คนนั่น​  
(ไม่ใช่หมายถึงไปมีกับคนอื่น​ กับใครก็ไม่พร้อมอยู่ดี​ ไม่ได้อยากมีอะไรเกินเลย​ จนคิดว่าหรือเราไม่ควรมีใครไม่ก็ชอบผู้หญิง​ อยากมีคนรักหรือแฟนแค่เพราะอยากมีคนคอยอยู่ข้างๆกันและกัน​คอยซับพอร์ต​กัน​ มีคนให้อ้อน​ ให้กอด​ กับคนที่รักหรือชอบจะติดสกินชิพมาก)

ตอนนี้อยากหลุดออกจากวงจร​นี้มากค่ะ​แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง​ ชีวิตเริ่มว่างเปล่าไร้เป้าหมาย​ ไร้แรงใจ​ อยากมีคนที่ใช้มากๆค่ะ​เพราะรู้สึกตอนมีตัวเองมีแรงทำนั้นนี้มากเเละเป็นตัวเองได้อย่างเต็มที่  พอมีแรงใจมีคนข้างๆ