สวัสดีค่ะ เราอยากจะมาแชร์เรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัวของเรา ครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่ถ้าดูจากภายนอกก็อบอุ่นดีค่ะแต่พอมาดูข้างใน แอบฟีลตลกร้ายอยู่นิดๆ555 พ่อของเราเค้าเป็นคนร่าเริงค่ะแต่กับคนนอกตัวเสียส่วนมาก เค้าก็ดีกับคนที่บ้านนะคะแต่บางครั้งก็มีบางอย่างที่เราไม่เข้าใจเกี่ยวกับเค้าเหมือนกัน
พ่อเป็นคนที่ค่อนข้างอารมณ์ไม่ค่อยดีง่ายเอาง่ายๆก็คือขี้หงุดหงิดอะค่ะ เวลาเค้าโกรธเค้าก็ชอบพูดเสียงดังใส่ เราที่เป็นคนฟัง ถึงพ่อจะเป็นแบบนี้มานานจนจะชินแล้วมันก็อดเสียความรู้สึกไม่ได้ค่ะ พ่อไม่ค่อยยอมเราเวลาเรากำลังพูดหรืออธิบายให้เค้าฟัง เอาง่ายๆคือเค้าต้องการชนะเรา เวลาเค้าไม่พอใจเค้าจะไม่บอกว่าไม่แต่เค้าจะประชดแทนค่ะ เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าถึงไม่พูดปกติ เวลาเค้าโกรธตอนที่เราไปบ้านย่าหรืออยู่กับคนที่พ่อรู้จักเค้าก็จะพูดให้เราอายค่ะ พูดเสียงดังใส่ เอาเรื่องส่วนตัวเรามาพูดเป็นเรื่องตลก เราอายมากพร้อมเสียใจด้วยไม่เจ้าใจว่าทำไมต้องทำขนาดนี้แต่เราทำอะไรไม่ได้ค่ะเพราะ
ตอนที่เราไปที่บ้านพ่อ (บ้านย่า) เรารู้สึกเหมือนไม่ใช่ที่ของเราเหมือนเราเป็นส่วนต่างออกมาอะค่ะ อาจจะเป็นเพราะพ่อเราไม่ได้มีแม่เรามาเป็นคนแรก เอาตรงๆเค้าค่อนข้างเจ้าชู้พอตัวเลยค่ะ ตอนที่เค้าคบกับแม่เราเค้าก็มีลูกมาแล้วสองคนค่ะ เป็นพี่ชายกับพี่สาวไม่แท้ของเรา ถัดมาถึงมีเรากับน้องชายแท้ๆของเราค่ะ ย่าของเราไม่ค่อยยอมรับแม่ของเราเท่าไหร่ เลยไม่ได้ใกล้ชิดหรือสนิทกัน ที่บ้านของย่ามีลูกหลานเยอะแยะก็สนุกดีค่ะมีเพื่อนรุ่นเดียวกันมาก แต่เราคิดตั้งแต่ตอนเด็กว่าย่าไม่รักเรา ก็ไม่รู้สิคะ5555 ความเป็นเด็กอะเนอะ เราเห็นย่าทำกับหลานคนอื่นและมามองที่เค้าทำกับเราก็มีความต่างอยู่นิดหน่อย หรืออาจเป็นเพราะเราเป็นลูกของแม่ก็ไม่รู้ พอคิดก็แอบน้อยใจค่ะ ยิ่งเวลาที่พ่อปฏิบัติกับเราที่บ้านย่าต่างกับที่บ้านแม่ของเราลิบลับด้วย ย่าเค้าก็เคยพูดถึงแม่เราตอนนั่นที่แม่เคยมาที่นี่ ย่าพูดว่าย่าไม่เอา ตอนนั้นเรานั่งไม่ไกลมากและได้ยินมันเต็มสองหูมันรู้สึกเหมือนจุกในอกยังไงไม่รู้ค่ะ
เวลาเราเสียใจตอนอยู่ที่บ้านย่าก็ต้องรับให้ได้ค่ะเพราะเราไม่มีใครเป็นที่พึ่งในที่นั้นให้เราได้เลย แต่อย่างน้อยเราก็มีเพื่อนที่เรารักมากที่นั่นคนนึงค่ะเป็นความทรงจำดีๆในที่แบบนั้นอย่างนึงที่เคยมีเลยค่ะ
ขอบคุณที่รับฟังนะคะ
ครอบครัวอาจจะไม่ใช่ safe zone เสมอ
พ่อเป็นคนที่ค่อนข้างอารมณ์ไม่ค่อยดีง่ายเอาง่ายๆก็คือขี้หงุดหงิดอะค่ะ เวลาเค้าโกรธเค้าก็ชอบพูดเสียงดังใส่ เราที่เป็นคนฟัง ถึงพ่อจะเป็นแบบนี้มานานจนจะชินแล้วมันก็อดเสียความรู้สึกไม่ได้ค่ะ พ่อไม่ค่อยยอมเราเวลาเรากำลังพูดหรืออธิบายให้เค้าฟัง เอาง่ายๆคือเค้าต้องการชนะเรา เวลาเค้าไม่พอใจเค้าจะไม่บอกว่าไม่แต่เค้าจะประชดแทนค่ะ เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าถึงไม่พูดปกติ เวลาเค้าโกรธตอนที่เราไปบ้านย่าหรืออยู่กับคนที่พ่อรู้จักเค้าก็จะพูดให้เราอายค่ะ พูดเสียงดังใส่ เอาเรื่องส่วนตัวเรามาพูดเป็นเรื่องตลก เราอายมากพร้อมเสียใจด้วยไม่เจ้าใจว่าทำไมต้องทำขนาดนี้แต่เราทำอะไรไม่ได้ค่ะเพราะ
ตอนที่เราไปที่บ้านพ่อ (บ้านย่า) เรารู้สึกเหมือนไม่ใช่ที่ของเราเหมือนเราเป็นส่วนต่างออกมาอะค่ะ อาจจะเป็นเพราะพ่อเราไม่ได้มีแม่เรามาเป็นคนแรก เอาตรงๆเค้าค่อนข้างเจ้าชู้พอตัวเลยค่ะ ตอนที่เค้าคบกับแม่เราเค้าก็มีลูกมาแล้วสองคนค่ะ เป็นพี่ชายกับพี่สาวไม่แท้ของเรา ถัดมาถึงมีเรากับน้องชายแท้ๆของเราค่ะ ย่าของเราไม่ค่อยยอมรับแม่ของเราเท่าไหร่ เลยไม่ได้ใกล้ชิดหรือสนิทกัน ที่บ้านของย่ามีลูกหลานเยอะแยะก็สนุกดีค่ะมีเพื่อนรุ่นเดียวกันมาก แต่เราคิดตั้งแต่ตอนเด็กว่าย่าไม่รักเรา ก็ไม่รู้สิคะ5555 ความเป็นเด็กอะเนอะ เราเห็นย่าทำกับหลานคนอื่นและมามองที่เค้าทำกับเราก็มีความต่างอยู่นิดหน่อย หรืออาจเป็นเพราะเราเป็นลูกของแม่ก็ไม่รู้ พอคิดก็แอบน้อยใจค่ะ ยิ่งเวลาที่พ่อปฏิบัติกับเราที่บ้านย่าต่างกับที่บ้านแม่ของเราลิบลับด้วย ย่าเค้าก็เคยพูดถึงแม่เราตอนนั่นที่แม่เคยมาที่นี่ ย่าพูดว่าย่าไม่เอา ตอนนั้นเรานั่งไม่ไกลมากและได้ยินมันเต็มสองหูมันรู้สึกเหมือนจุกในอกยังไงไม่รู้ค่ะ
เวลาเราเสียใจตอนอยู่ที่บ้านย่าก็ต้องรับให้ได้ค่ะเพราะเราไม่มีใครเป็นที่พึ่งในที่นั้นให้เราได้เลย แต่อย่างน้อยเราก็มีเพื่อนที่เรารักมากที่นั่นคนนึงค่ะเป็นความทรงจำดีๆในที่แบบนั้นอย่างนึงที่เคยมีเลยค่ะ
ขอบคุณที่รับฟังนะคะ