หลังเหตุการณ์พิพาทชายแดนไทย-เขมร เรารู้สึกว่ากัมพูชาคือโรงละครโรงใหญ่ สถานที่แห่งความหลอกลวง ไม่ใช่ "ประเทศ"

ยามปรกติ กัมพูชาคือต้นทางของอาชญากรรมไซเบอร์ที่สูบเงินจากประเทศข้างเคียง เหมือน เห็บ หมัด
              กาฝาก คือ มาขอความช่วยเหลือไทยเรา ทั้งการศึกษา การรักษาพยาบาล โอกาสในชีวิต สูบกินเงินภาษีคนไทย

ยามสงคราม กัมพูชาเล่นโกงทุกรูปแบบในลานรบ และปั้นเรื่องโกหกในโลกอินเตอร์เน็ตได้อย่างหน้าตาเฉย (เกิดมาจนวันนี้เพิ่งเคยเจอ)

ไล่แทงไล่ขย้ำไทยชนิดกะเอาให้ตาย ถล่มโรงพยาบาลไทยเละเทะ แต่ขอไทย (แต่เหมือนสั่งมากกว่า) ช่วยรับคนเจ็บตัวเองไปรักษาหน่อย
เรียกว่าไม่สน ไม่แยแส ไม่ยี่หระ หรือกระทั่ง ไม่รู้สึกผิดสักนิดว่าตัวเอง ทำอะไรลงไป หรือทำความเข้าใจว่า มนุษย์ควรทำดีต่อกันอย่างไร กัมพูชาไม่อยากสน  ไม่อยากเข้าใจ แล้วใครจะทำไม

ทหารกัมพูชา ตายเกลื่อน แต่ผู้นำไม่สนใจ ตายหลักพัน แต่บอกโลกว่าตายหลักสิบ และไม่มาดูดำดูดีศพทหารตัวเอง ประชาชนต้องประกาศหาศพญาติตัวเองตามสื่อออนไลน์ เห็นแล้วน่าสังเวชใจมาก

ลักษณะที่เป็นภัยทั้งต่อประชาชนตัวเอง และเพื่อนบ้าน  มองไป กัมพูชาเหมือนรังแมงสาป รังตะขาบขนาดใหญ่ที่กำลังขยายพันธ์ุออกไปเรื่อยๆอย่างน่ารังเกียจ เป็นพิษภัยต่อโลกใบนี้

สถานที่แบบนี้ ไม่ควรจะนับเป็นประเทศ จริงๆนะ