ตอนนี้ก็เข้าสู่ปีที่3ที่เราเรียนที่เยอรมันแล้ว เราเรียน IB (International Baccalaureate) เป็นปีสุดท้ายก่อนเข้ามหาลัย ก็อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ว่าไปแล้ว ได้เรียนรู้อะไรบ้าง ข้อดีข้อเสีย มันเหมือนที่คิดไว้รึเปล่า
ถ้าถามว่า ได้เรียนอะไรบ้าง
-อย่างแรกเลยก็ภาษา พัฒนาแน่ๆแหละ ทั้งอังกฤษแล้วก็เยอรมัน อยากมาเรียนเยอรมันเพราะตอนแรกแบบชอบภาษา คือถึงเรียนอินเตอร์ แต่มันก็มีเยอในรรนะ ก็ถือว่าพัฒน่าเร็วในระดับนึงเลย แล้วก็มันดีที่สังคมสิ่งแวดล้อมมันก็ทำให้พูดอ่ะ คุยกับเพื่อนบ้างไรงี้ ได้พูดตอนไปซื้อของซุปเปอร์ คือนีรู้สึกว่าการเรียนภาษาคือการเรียนวัฒนธรรมเค้า พอได้ไปลองเห็นว่าเค้าใช้ชีวิตยังไงมันก็เข้าใจมากขึ้นอ่ะ
-โตขึ้น แบบมากๆ เพราะมันต้องอยู่เอง อยู่คนเดียว ก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่ขึ้น independent แล้วก็เข้มแข็งขึ้น
-รู้สึกมีความมั่นใจขึ้น น่าจะเพราะวัฒนธรรมที่ต่างกันด้วยที่รู้สึกมันก็ทำให้เราแบบ กล้าแต่งตัวว่าแบบจะไม่มีใคร judge เรา พูดและคิดการกระทำใหม่ๆหลากหลายกว้างมากขึ้น
-ได้ทำในสิ่งที่รักในแบบที่ไม่เคยทำ เช่นเล่นเปียโน คือถึงรู้สึกว่าอยู่บ่านอาจจะพัฒนาเยอะกว่า แต่เราก็พอเตรียมใจไว้แล้วอ่ะ อย่างน้อยก็ลองได้มีโอกาสเล่นเปียโนแบบที่ไม่เคยเล่น แบบปกติเล่นเดี่ยว อันนี้ก็ได้เป็นแบบ accompanist ให้วง choir
-สุดท้ายเลยก็คือ คิดถึงบ้านมากขึ้น
เอาดีอาจจะเพราะว่าอยู่ boarding คือปีแรกมันโอเคมาก โอเคทุกอย่าง แต่ปีที่แล้วอ่ะอาจจะเป็นปีที่ยากที่สุดเลย คือไม่รู้ว่าตัวเองร้องไห้บ่อยขนาดนั้น อย่างน้อยก็อาทิตย์ละครั้ง คือเพราะว่าเป็นปีแรกของ diploma งานก็เยอะขึ้น งานก็ซีเรียสขึ้น เพราะมันต้องใช้เกรดม.5 เข้ามหาลัยด้วยอ่ะ ละก็ต้องคิดเรื่องจะเรียนต่อไหน คือรู้สึกว่ามันเป็นช่วงเป็นวัยของการเปลี่ยนแปลงที่มันยาก แล้วก็ affect แบบมากๆอยุ่แล้วอ่ะ แต่พอมันอยู่ไกลบ้าน ปีที่แล้วเสียเพื่อนสนิท 2 คน คิดว่าไม่รู้สึกอะไร แต่ก็เหมือนจะไม่ใช่ เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าตัวเอง introvert ขนาดนั้น รู้สึกมีปัญหาเข้าสังคม ชอบแยกตัว ซึ่งไม่เคยรู้สึกไม่เคยเป็นงี้เลย เป็ฯช่วงที่รู้สึกอ่อนแอแล้วก็เหงาสุดแล้วอ่ะ คือก็ไม่เคยรู้นะว่าไม่ชอบรรประจำขนาดนั้น จนแบบทุกอย่างมันเยอะไปหมด อยากกลับบ้านก็กลับไม่ได้ TT
แต่ก็ทุกอย่างมันก็จะผ่านไป ขอบคุณแฟน แม่ ครอบครัว เพื่อน ทุกคนที่แบบซัพพอร์ตสุดดด แล้วเรายังไหวอยู่! แต่แบบคิดถึงบ้านแบบมากๆๆๆๆๆ ความรู้สึกตอนที่อยู่บ้านอ่ะ
-เป็นที่ที่แม่พ่อแม่ที่เรารู้เสมอว่ารักเราถึงแม้ว่าเราดื้อแค่ไหน ซึ่งก็ไม่เหมือน boarding mentors อ่ะ เพราะเขาแค่คนดูแลไม่ใช่พ่อแม่เราอ่ะเนาะ
-ที่ที่เรามีอิสระจะทำไรก็ได้ (อาจเพราะพ่อแม่ตามใจ ชิว รึป่าววว555) แต่ก็ไม่เหมือน boarding ที่มีเคอฟิวแล้วก็ลงโทษกักบริเวณ ยึดโทสับ นุ่นนี่นั่น
-ที่ที่ได้กินข้าวอร่อย อาหารโปรดทุกวันนน
-ที่ที่เรามีห้องของตัวเอง มีที่ของตัวเอง เปียโนตัวเอง ความรู้สึกสบายใจตอนได้อยู่ที่ไม่เหมือนที่อื่น
แต่ก็นะ ความจริงเราก็ยังจะพยามต่ออ่ะแหละ เพราะรู้สึกว่าก็เพื่ออนาคตตัวเอง ยังรู้สึกดีใจเสมอที่ได้มีโอกาสไปเรียน ถึงแม้ว่าแลกกับความสบายที่บ้าน ยังไงก็ไม่มีไรง่ายหรอกเนาะ
อ๋อแล้วก็เรามี youtube แปะลิ้งไว้ให้แล้ววว ถึงแม้โพสต์ปีละครั้ง TT แต่จะพยามโพสต์ตั้งใจมากขึ้นแล้วค่า อยากทำคอนเท้นเกี่ยวกับเรียนต่างประเทศเยอะกว่านี้ เผื่อจะเป็นไอเดียและมีประโยชน์สำหรับคนที่สนใจได้
ถ้าใครสนใจลองทิ้งคำถามไว้ก็ได้นะคะ เพราะคลิปหน้าเราจะทำคลิปแบบนั่งเล่าตอบคำถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ แล้วก็รอติดตามน้า ขอบคุณมากค่า
https://youtu.be/sEyOCllVnJU?si=-ejho9U6m2_wY6GV คลิปล่าสุดค่า
เล่าประสบการณ์เรียนมัธยมต่างประเทศ (เยอรมัน)
ถ้าถามว่า ได้เรียนอะไรบ้าง
-อย่างแรกเลยก็ภาษา พัฒนาแน่ๆแหละ ทั้งอังกฤษแล้วก็เยอรมัน อยากมาเรียนเยอรมันเพราะตอนแรกแบบชอบภาษา คือถึงเรียนอินเตอร์ แต่มันก็มีเยอในรรนะ ก็ถือว่าพัฒน่าเร็วในระดับนึงเลย แล้วก็มันดีที่สังคมสิ่งแวดล้อมมันก็ทำให้พูดอ่ะ คุยกับเพื่อนบ้างไรงี้ ได้พูดตอนไปซื้อของซุปเปอร์ คือนีรู้สึกว่าการเรียนภาษาคือการเรียนวัฒนธรรมเค้า พอได้ไปลองเห็นว่าเค้าใช้ชีวิตยังไงมันก็เข้าใจมากขึ้นอ่ะ
-โตขึ้น แบบมากๆ เพราะมันต้องอยู่เอง อยู่คนเดียว ก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่ขึ้น independent แล้วก็เข้มแข็งขึ้น
-รู้สึกมีความมั่นใจขึ้น น่าจะเพราะวัฒนธรรมที่ต่างกันด้วยที่รู้สึกมันก็ทำให้เราแบบ กล้าแต่งตัวว่าแบบจะไม่มีใคร judge เรา พูดและคิดการกระทำใหม่ๆหลากหลายกว้างมากขึ้น
-ได้ทำในสิ่งที่รักในแบบที่ไม่เคยทำ เช่นเล่นเปียโน คือถึงรู้สึกว่าอยู่บ่านอาจจะพัฒนาเยอะกว่า แต่เราก็พอเตรียมใจไว้แล้วอ่ะ อย่างน้อยก็ลองได้มีโอกาสเล่นเปียโนแบบที่ไม่เคยเล่น แบบปกติเล่นเดี่ยว อันนี้ก็ได้เป็นแบบ accompanist ให้วง choir
-สุดท้ายเลยก็คือ คิดถึงบ้านมากขึ้น
เอาดีอาจจะเพราะว่าอยู่ boarding คือปีแรกมันโอเคมาก โอเคทุกอย่าง แต่ปีที่แล้วอ่ะอาจจะเป็นปีที่ยากที่สุดเลย คือไม่รู้ว่าตัวเองร้องไห้บ่อยขนาดนั้น อย่างน้อยก็อาทิตย์ละครั้ง คือเพราะว่าเป็นปีแรกของ diploma งานก็เยอะขึ้น งานก็ซีเรียสขึ้น เพราะมันต้องใช้เกรดม.5 เข้ามหาลัยด้วยอ่ะ ละก็ต้องคิดเรื่องจะเรียนต่อไหน คือรู้สึกว่ามันเป็นช่วงเป็นวัยของการเปลี่ยนแปลงที่มันยาก แล้วก็ affect แบบมากๆอยุ่แล้วอ่ะ แต่พอมันอยู่ไกลบ้าน ปีที่แล้วเสียเพื่อนสนิท 2 คน คิดว่าไม่รู้สึกอะไร แต่ก็เหมือนจะไม่ใช่ เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าตัวเอง introvert ขนาดนั้น รู้สึกมีปัญหาเข้าสังคม ชอบแยกตัว ซึ่งไม่เคยรู้สึกไม่เคยเป็นงี้เลย เป็ฯช่วงที่รู้สึกอ่อนแอแล้วก็เหงาสุดแล้วอ่ะ คือก็ไม่เคยรู้นะว่าไม่ชอบรรประจำขนาดนั้น จนแบบทุกอย่างมันเยอะไปหมด อยากกลับบ้านก็กลับไม่ได้ TT
แต่ก็ทุกอย่างมันก็จะผ่านไป ขอบคุณแฟน แม่ ครอบครัว เพื่อน ทุกคนที่แบบซัพพอร์ตสุดดด แล้วเรายังไหวอยู่! แต่แบบคิดถึงบ้านแบบมากๆๆๆๆๆ ความรู้สึกตอนที่อยู่บ้านอ่ะ
-เป็นที่ที่แม่พ่อแม่ที่เรารู้เสมอว่ารักเราถึงแม้ว่าเราดื้อแค่ไหน ซึ่งก็ไม่เหมือน boarding mentors อ่ะ เพราะเขาแค่คนดูแลไม่ใช่พ่อแม่เราอ่ะเนาะ
-ที่ที่เรามีอิสระจะทำไรก็ได้ (อาจเพราะพ่อแม่ตามใจ ชิว รึป่าววว555) แต่ก็ไม่เหมือน boarding ที่มีเคอฟิวแล้วก็ลงโทษกักบริเวณ ยึดโทสับ นุ่นนี่นั่น
-ที่ที่ได้กินข้าวอร่อย อาหารโปรดทุกวันนน
-ที่ที่เรามีห้องของตัวเอง มีที่ของตัวเอง เปียโนตัวเอง ความรู้สึกสบายใจตอนได้อยู่ที่ไม่เหมือนที่อื่น
แต่ก็นะ ความจริงเราก็ยังจะพยามต่ออ่ะแหละ เพราะรู้สึกว่าก็เพื่ออนาคตตัวเอง ยังรู้สึกดีใจเสมอที่ได้มีโอกาสไปเรียน ถึงแม้ว่าแลกกับความสบายที่บ้าน ยังไงก็ไม่มีไรง่ายหรอกเนาะ
อ๋อแล้วก็เรามี youtube แปะลิ้งไว้ให้แล้ววว ถึงแม้โพสต์ปีละครั้ง TT แต่จะพยามโพสต์ตั้งใจมากขึ้นแล้วค่า อยากทำคอนเท้นเกี่ยวกับเรียนต่างประเทศเยอะกว่านี้ เผื่อจะเป็นไอเดียและมีประโยชน์สำหรับคนที่สนใจได้
ถ้าใครสนใจลองทิ้งคำถามไว้ก็ได้นะคะ เพราะคลิปหน้าเราจะทำคลิปแบบนั่งเล่าตอบคำถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ แล้วก็รอติดตามน้า ขอบคุณมากค่า
https://youtu.be/sEyOCllVnJU?si=-ejho9U6m2_wY6GV คลิปล่าสุดค่า