อายุ19ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน

ผมเป็นเด็กบ้านนอกจากอีสานอายุ 19 ปี จบม.6มาได้จะปีละ ไม่ได้เรียนต่อเพราะทุนไม่มี ไม่ได้เรียนต่อพอทนแต่ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นสักอย่างยังเกาะพ่อแม่กินนี่สิที่แย่สุดๆ ทางบ้านก็หาเช้ากินค่ำ งานแถวบ้านก็ไม่มีทำเลยเพราะอยู่ชนบท พยายามทำอะไรสักอย่างก็พัง เคยแบกสังขารตัวเองไปหางานทำที่กรุงเทพก็แล้วแต่ไม่มีใครรับเลยตอบมาเหมือนกันหมดเลยว่า"น้องยังไม่ได้เกณฑ์ทหาร" จะบ้าตายเงินก้อนสุดท้ายแบกสังขารตัวเองกลับมาบ้านมาเกาะพ่อกับแม่กินช่วยแม่ทำงานบ้านงานสวน จนตอนนี้งานก็ไม่มีทำอยู่เหมือนเดิม เศรษฐกิจก็ไม่ดี ที่บ้านก็ทำไร่ทำสวนตามวิถีชีวิตชาวบ้านเงินต่อเดือนๆก็พอมีกินแต่ไม่มีเก็บเกิดเจ็บป่วยมาก็ได้ดิ้นรนอีกเหละ ชีวิตล้มเหลวสุดๆตอนนี้ท้อมากเลยครับ เห็นเพื่อนคนอื่นได้ดีได้เรียนมีงานทำกันก็รู้สึกอายหน่อยๆ บางที่ก็รู้สึกน้อยใจกับตัวเองว่าทำไมทำไม่ได้เหมือนคนอื่นว่ะ โอกาสก็ไม่มากก็เพราะไม่มีทุน โอกาสก็น้อยแต่ดันคว้าไม่ได้สักที อีกปีเดียวก็จะได้ไปจับทหารละ อาจจะสมัครไปเลยเพื่ออะไรๆจะดีขึ้น แต่ถ้ามีงานทำก่อนอาจจะลุ้นเอาแต่ก็ไม่รู้จะไม่มีไหน แต่ก็ไม่มีไรหรอกครับ แค่อยากหาที่ระบายเฉยๆ หรือใครพอมีงานแนะนำรับผมไปทำงานด้วยถ้าบางอย่างทำไม่เป็นสอนผมน่าจะทำเป็นอยู่ถ้าผมไปได้ผมจะไป ผมไม่อยากเป็นภาระใครอีกแล้วครับอย่างน้อยก็แบ่งเบาภาระก็ยังดี55555