คือเรื่องของเรื่องคือเราชอบพี่คนนึงมากๆเเล้วเพื่อนเราก็รู้ทุกคนเเต่พอคุยกันไปมาเหมือนนิสัยไม่ตรงกันไม่เข้ากันเลยเลิดคุยกันไปเเล้วเราก็ยังชอบอยุ่นะเเต่ไม่ได้หวังอะไรเเล้ว เราทำงานที่เดียวกันเเเล้วพี่เขาเป็นเเคชเชียร์เราเป็นเด็กฝึกก็กำลังจะไปเช็คปกติเเต่ตาเราเหลือบไปเห็นเขาโทรไอจีกับใครบางคนยุเเต่เรารู้สึกคุ้นๆเลยมองดูดีๆก็รู้ทันทึเห้ยเพื่อนกูนี่หว่าตอนนั้นคือเเบบตกใจว่าทั้งสองคุยกันหรอเพราะเดิมทีเพื่อนเราก็เป็นคนเงียบๆไม่สนใจใครพอเจอเเบบนี้มันสตั้นเเต่ไม่ใช่อะไรเลยนะคือตอนคุยกับพี่เขาเราทำให้ทุกอย่างเเบบอยุ่หอพนักงานด้วยกันเเล้วพี่เขาลืมตากผ้าเเต่พี่เขาเข้างานเเล้วเราก็ไปเอามาเก็บไว้ให้อาหารเเมวห้องพี่เขาหมดเราก็สั่งให้ตอนคุยกกับเราไม่เคยเเปิดตัวไม่เคยสนใจพอเป็นเพื่อนเราทั้งลงเพลงรักกลงบบอกรักทั้งประกาศบอกคนอื่นว่าชอบเพื่อนเราเราเลยรู้สึกว่าเออสิ่งที่รเราทำไปไร้ค่าดี ก็ถูกที่คำที่เขาพูดกันว่าทุกคนต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเองเเต่กูไม่ดีตรงไหนวะ
เพื่อนคุยกับคนที่เราชอบ!?