สวัสดีค่ะ หนูเป็นเด็กผู้หญิงอายุ13 ย่าง14 ในครอบครัวหนูมีกัน4คน มี พ่อ แม่ พี่ชาย และเราค่ะ เหตุมันเกิดเมื่อวันที่28 กรกฎาคม 2568 วันนั้นตรงกับวันที่เมนส์เรามาในรอบเดือน เราตื่นเช้ามาปกติเลยค่ะ อาบน้ำแปรงฟันเสร็จก็มานอน เล่นโทรศัพท์สัก10-15นาที ค่อยไปกินข้าว ทีนี้ พอถึงเวลาที่เราหิว เราเลยเดินไปที่ห้องครัวหวังจะมีอาหารที่แม่จะซื้อมาทุกเช้า แต่กลับไม่มี เราเลยเดินไปหาแม่ด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่ เพราะตอนนั้นหิว และ อารมณ์แปรปรวนเพราะเกิดจากประจำเดือน แต่ไม่ได้ใส่อารมณ์ในการพูดนะคะ แต่แค่แบบนอยๆอารมณ์ไม่ดี แต่ ถามปกติ ว่า มีอาหารให้กินไหม แม่เรากลับบอกว่า พี่กินไปหมดแล้ว ให้ไปต้มมาม่าเอา ซึ่งได้ฟังที่แม่พูดเราก็ปรี้ดแตกเลยค่ะ เพราะทั้งหิวทั้งอารมณ์ไม่ดี เลยสวนกลับไปบอก ปกติหนูกินแต่มาม่า ตอนนี้ น้ำหนักหนูเริ่มตก ไม่มีอาหารที่มันดีกว่านี้หรอ แม่เราก็เลยตะคอกกลับมาอีกทีว่า ถ้ายังไม่ได้ทำงานได้เงินเดือนเหมือนพี่(พี่เราห่างกับเรา10ปี) ก็แดกๆไปให้จบๆ กูรำคาญ เกรินไว้ก่อนนะคะ ตอนนั้นในตู้เย็นไม่มีแม้แต่ไข่เลยค่ะ เราเลยต้องกินๆไปเพราะไม่มีอะไรกินเลย วันต่อมาวันนี้เลยค่ะ ตอนเช้าก่อนแม่จะไปทำงาน เราได้บอกกับแม่ว่าเป็นเมนส์แล้วสิวขึ้นฝากซื้อครีมให้หน่อยได้ไหม แม่เราตอบมาเลยค่ะว่า ใช้

ใช้อะไรเยอะๆ ฝากบ่อยๆกูก็รำคาญเนาะ พอจบก็เดินออกไป เราก็อึ้งๆค่ะ เพราะไม่รู้ว่าไปทำไรให้ พอจะทักไปขอโทษก็พบว่าแม่บล็อกเราทั้งไลน์ทั้งเฟสเลย ไม่สามารถติดต่อได้ ละเป็นวันที่ต้องสอบด้วย เลยเครียดมากๆค่ะ กลับมาตอนเย็นพ่อแม่กับพี่เราพากันไปกินข้าวข้างนอก ทิ้งให้เรากินแค่มาม่า ย้ำว่าของในตู้เย็นไม่มีแม้แต่ไข่ เราสูงแค่157-158 นน.43ค่ะ จนตอนนี้เครียดมาก หงุดหงิดตัวเองร้องไห้แต่เช้าจนเย็น เหมือนใจมันชาๆควบคุมอะไรไม่ได้ แล้วแบบตั้งสติอีกทีคือหนูค้นหาวิธีแทงตัวเองยังไงให้เจ็บแล้วอ่ะค่ะ มีวิธีที่ทำให้ตัวเองไม่เคียดไหมคะ เราพยามจะออกกำลังกาย อ่านนิยาย ดูการ์ตูน แต่น้ำตามันไหลตลอดในหัวก็คิดอย่างเดียวว่าถ้าสมมุติแทงจริงๆแม่จะเป็นยังไง เรื่องนี้ใครผิดคะ
ทำไงกับปัญหาครอบครัวดีคะ