1.ตัวรู้ที่มีกำลังคือตัวรู้ที่เกิดในความเป็นอุเบกขา ฌาน4
เกิดจากจิตที่ปราศจากนิวรณ์ ผุดขึ้นมาจากกลางกายละเอียด แล้วขยายกลายเป็นรูปละเอียดที่บางเบาใส ภายใน
2.ตัวรู้จะแยกออกมาจากการรู้ ที่เป็นธรรมชาติรู้
หมายความว่า เมื่อเกิดความเป็นธรรมชาติรู้นั้น(มีสติรู้กว้าง รู้คลุม อภิภายตน) จะเห็นนามกาย แยกออกมาตั้งอยู่ต่างหาก เห็นเป็นกายละเอียด ทำหน้าที่เป็นผู้ดู
3.ดังนั้นใน“ขณะจิตหนึ่งๆที่มีผู้ดู” จะเห็น
-นามกาย
- สติ ที่รู้กว้าง รู้คลุม
-อารมณ์ ตัวถูกรู้
ตัวรู้ คือเอานามกายมาใช้งาน
เกิดจากจิตที่ปราศจากนิวรณ์ ผุดขึ้นมาจากกลางกายละเอียด แล้วขยายกลายเป็นรูปละเอียดที่บางเบาใส ภายใน
2.ตัวรู้จะแยกออกมาจากการรู้ ที่เป็นธรรมชาติรู้
หมายความว่า เมื่อเกิดความเป็นธรรมชาติรู้นั้น(มีสติรู้กว้าง รู้คลุม อภิภายตน) จะเห็นนามกาย แยกออกมาตั้งอยู่ต่างหาก เห็นเป็นกายละเอียด ทำหน้าที่เป็นผู้ดู
3.ดังนั้นใน“ขณะจิตหนึ่งๆที่มีผู้ดู” จะเห็น
-นามกาย
- สติ ที่รู้กว้าง รู้คลุม
-อารมณ์ ตัวถูกรู้