มือถือยังห้ามดัดแปลง แล้วถ้าในอนาคตไซบอร์กก็ถูกล็อกเหมือนกัน เราจะยังเป็นเจ้าของร่างกายตัวเองอยู่ไหม?

เคยสงสัยไหมว่า...

มือถือเครื่องที่เราซื้อเงินสด แต่กลับดัดแปลงซอฟต์แวร์เองไม่ได้ เปลี่ยน UI ไม่ได้ ลบแอปติดเครื่องไม่ได้ Root แล้วหมดประกันทันที — แล้วมันเรียกว่าเป็นของเราจริง ๆ ไหม?

ทั้งที่ รถยนต์ เรายังแต่งเครื่อง เปลี่ยนเบรก ติดเทอร์โบ เปลี่ยนไฟท้ายเองได้

แต่ มือถือ? ดัดแปลงเอง = ผิด

แล้วลองจินตนาการว่า... ถ้าในอนาคตเรามี ไซบอร์ก — ร่างกายเทียม หรืออุปกรณ์ในสมอง/ดวงตา/แขนขา ที่ถูกผลิตโดยบริษัทใหญ่ ๆ เหมือนมือถือตอนนี้

เราจะเจอแบบเดิมไหม?

อัปเดตแขนไม่ได้ถ้าไม่สมัครสมาชิกรายเดือน

ดัดแปลงสมองตัวเองไม่ได้เพราะ “ขัดต่อนโยบายผู้ผลิต”

ถ้าฝังอะไรเพิ่มเอง จะโดนตัดฟังก์ชันเดิมเหมือนมือถือโดนแบนซอฟต์แวร์


ถ้าร่างกายเรากลายเป็นฮาร์ดแวร์ แล้วบริษัทล็อกหมดแบบนี้…

เรายังจะเป็นเจ้าของร่างกายของตัวเองอยู่จริง ๆ ไหม?

ผม เลยคิดว่า “ไซบอร์กแบบเปิดซอร์ส” หรือ “อุปกรณ์ฝังในร่างกายที่ผู้ใช้สามารถพัฒนาเองได้” น่าจะเป็นทางเลือกใหม่ของมนุษย์ในอนาคต

“สิ่งที่ฝังอยู่ในร่างกาย ควรเป็นของเรา... ไม่ใช่ของบริษัทไหนทั้งนั้น”