ทุกครั้งที่ผมให้เพื่อนยืมตังค์ มันมักจะเสียมิตรภาพตลอดจนทุกวันนี้ผมเลยตั้งใจว่า จะไม่ให้ใครมายืมเงินเด็ดขาด ยกเว้นแต่ว่าไม่มีตังค์กินข้าวจริงๆ

แต่แล้ววันนี้เหตุการณ์เดิมซ้ำๆ จากที่เก่า ก็วนกลับมา แต่เพื่อนคนนี้เป็นครั้งแรกที่เอ่ยขอยืมตังค์ รวมไปถึงเหตุผลที่ฟังขึ้น ผมรู้และสัมผัสได้เลยว่าเขาเองก็ค่อนข้างเกรงใจผมมากๆเหมือนกัน เป็นความรู้สึกที่ลำบากใจกันทั้งคู่

ผมใช้เวลาตัดสินใจนานพอสมควร ใจนึงก็อยากช่วย ใจนึงก็กลัวเสียมิตรภาพอย่างที่ผ่านๆมา ผมเลยตัดสินใจบอกเพื่อนว่าไม่มี จนมาถึงตอนนี้ทำไมผมถึงกลับรู้สึกแย่กับตัวเองจังเลย รู้สึกผิดกับเพื่อนมากๆ ไม่รู้จริงๆเลยว่าที่ผมทำไปนั้นมันดูแล้งน้ำใจรึเปล่า อยากฟังความเห็นของพี่ๆครับ