จบจากนี้ เราสามารถปฏิเสธการช่วยเหลือ รักษาชาวกัมพูชาได้ไหมคะ

         ก็อยากจะใจดีให้ได้กว่านี้  ถึงเข้าใจได้ว่าต้องแยกแยะระหว่างประเทศและปัจเจกบุคคลรายบุคคล  แต่!  


… … …… ก้อมีอยู่สองครั้ง (ครั้งแล้วกับครั้งเล่า)  ที่สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นก็ให้บทเรียนกับเราว่า  เราก็ไม่ควรจะไปมั่นใจทำตัวเป็นชาวนาแล้วก็วนเวียนไปอุ้มชูเลี้ยงดูงูเห่า  เหมือนเรานี่ไม่เจ็บไม่จำไม่เข็ดหลาบที่โดนมันฉกเอาอยู่เรื่อย!


         เพราะเราได้ประจักษ์กันแล้วว่า มันแว้งกัดเราได้ครั้งแรกเป็นความผิดของมันที่ไม่รู้บุญคุณเรา  แต่ถ้ามันมีครั้งที่สอง 345 และเรื่อยไป  นั่นเป็นความผิดของเราที่ทำไมถึงยังปล่อยให้มันทำ  อันนี้เราจะโทษใครไม่ได้เลย


# ใด ใด ก้อคือ ปรกติข้าเจ้าก้อเมตตากรุณากับสัตว์มากกว่ากับบุคคลอยู่แล้ว (โดยเฉพาะบุคคลที่มันมาในรูปแบบงูเห่าเหมือนเหล่านี้ ข้าเจ้าไม่นับว่าเป็นสัตว์ แต่อาจจะนับได้ว่าเป็นเดรัจฉานอยู่นะถ้านับเอาจากตามพฤติกรรม)


         งูน่ะมันจะลอกคราบกี่ครั้งมันก็ยังเป็นงูวันยังค่ำ  และทุกครั้งที่มันลอกคราบออก  หมายถึงมันจะตัวใหญ่ขึ้นและแข็งแรงขึ้นด้วย  แต่ปัจจุบันนี้รู้สึกแต่เพียงว่า  ถ้าเจองูกับขะเหม็น  ให้ตีขะเหม็นก่อน!  มันแย่เกินกว่าจะเป็นแค่งูแล้วอ่ะ!  😒