เล่าbackgroundเจ้าของกระทู้ สมัยเด็กๆเป็นคนที่เรื่องเรียนไม่มีอยู่ในหัวเลยแต่ก็ไม่ได้เกเรหรือหนีเรียนเกรดกลางๆยังส่งงานครบแค่ห่วงเล่น พ่อแม่ก็ส่งไปเรียนพิเศษทุกเสาร์อาทิตย์ ส่วนตัวเจ้าของกระทู้เองก็ฟังหรือจดงานผ่านๆไปในหัวคิดแต่เรื่องกลับบ้านไปเล่นเกมส์ พ่อแม่ไม่เคยกดดันเราแต่พูดตลอดว่าให้ตั้งใจเรียนนะลูก ส่วนตัวเราตอนนั้นก็ฟังผ่านๆไปผัดวันประกันรุ่งไปเรื่อยคิดว่าเดี่ยวค่อยทำ(แต่ก็ไม่ได้ทำซักที คิดแล้วก็รู้สึกแย่สงสารพ่อแม่ตัวเองมากๆเลย)

จุดเปลี่ยนของเจ้าของกระทู้คือได้เข้าไปเรียนมหาลัยที่ตปท.ค่อนข้างมีชื่อเสียงมีแต่คนเก่งคนตั้งใจเรียน เข้าไปปีแรกๆลำบากมากรู้สึกเหมือนทุกอย่างติดขัดไปหมด เนื้อหาเยอะมากเรียนอะไรก็ไม่เข้าหัว(เหมือนไม่รู้วิธีการเรียน) คะแนนก็ไม่ค่อยดีบางวิชาก็เกือบตก เจ้าของกระทู้ต้องพยายามถีบตัวเองให้ทันคนอื่น จนกระทั้งตอนปีสองในที่สุดเจ้าของกระทู้ก็สอบตก1วิชา ตอนนั้นเครียดมากๆคนอื่นได้กลับบ้านแต่ตัวเรากลับไม่ได้ โชคดีมีอาจารย์ท่านช่วย เราก็ถามส่วนที่ไม่เข้าใจทั้งหมดอาจารย์ท่านก็น่ารักยินดีอธิบายให้หมด ตอนนั้นขังตัวเองไว้ในห้องมีเวลาเกือบสองอาทิตย์อ่านหนังสือทำโจทย์ทั้งวันเพราะถ้าสอบตกอีกต้องซ้ำชั้น(กลัวมากกก) สุดท้ายก็สอบผ่านได้คะแนนดีมาก อาจารย์ท่านก็ภูมิใจในตัวเราสุดๆ หลังจากนั้นมาเราไม่เคยสอบตกอีกเลยและก็เริ่มจริงจังกับชอบการเรียนมากขึ้น(เหมือนช่วงที่นั่งอ่านนส.สองอาทิตย์มันเริ่มจับจุดเรียนได้แล้ว) อยากพัฒนาตัวเองให้เก่งขึ้น มาคิดดูเออถ้าเราจริงจังมันก็ทำได้นิว่า ตอนนี้ย้อนเวลากลับไปสิ่งที่เราเคยคิดว่ายากตอนนี้คือง่ายไปเลยฮ่าๆ

ตอนนี้เจ้าของกระทู้กำลังจะเรียนปริญญาโทต่อ บางทีก็มีความคิดแวบในหัวว่าถ้าเรารีบตั้งใจเรียนตั้งแต่เนิ่นๆชีวิตคงไปได้ไกลกว่านี้(แต่คิดไปก็ทำอะไรไม่ได้แล้วฮ่าๆ คงต้องทำปัจจุบันให้ดีที่สุด) ฝากถึงเด็กไทยทุกคนที่กำลังเรียนอยู่ให้รีบตั้งใจเรียนและลองทำกิจกรรมหลายๆอย่าง เหนื่อยก็พักแต่ก็ต้องมีวินัยตอนนี้ยังไม่สายเกินไปที่จะเริ่มเเต่ยิ่งเริ่มเร็วคุณยิ่งได้เปรียบ

สุดท้ายนี้อยากถามคนที่ตั้งใจเรียนตั้งแต่เด็ก อะไรทำให้คุณสนใจในการเรียนหรอคะ? ถ้าพูดถึงสภาพแวดล้อมเจ้าของกระทู้ก็คิดว่าอาจจะมีส่วน (ตอนเจ้าของกระทู้ได้จับกลุ่มกับเพื่อนที่เรียนเก่งๆแล้วช่วยอะไรไม่ได้เลยรู้สึกอายมากๆ เขาไม่ได้ว่าอะไรเรานะแต่เรารู้สึกกดดันมากกลับห้องมาร้องไห้ รีบอ่านหนังสือเลย555) แต่ก็นะถ้าคนที่เขาขยันจริงต่อให้เขาอยู่ที่ไหนก็หาทางเรียนพัฒนาตัวเองได้ตลอดเวลา แบบที่เห็นในข่าวบางคนครอบครัวยากจนทำการบ้านไปขายของไปด้วยลำบากกว่าเราเยอะยังได้เกรด4ทุกวิชา

ตอนนี้เจ้าของกระทู้ยังคิดอยู่เลยว่าวันนึงถ้ามีลูกจะทำยังไงให้เขาสนใจเรียนมีวินัยรับผิดชอบตัวเองได้ เขาจะเกลียดเราไหมถ้าส่งไปเรียนกวดวิชาทำกิจกรรมนู่นนี่ ส่วนตัวว่าลองทำกิจกรรมหลายๆอย่างเช่นเล่นกีฬา,ดนตรี,ทำอาหารก็สำคัญนะ ช่วยฝึกทักษะอย่างอื่นเช่นการเข้าสังคมได้