ค่ำคืนนี้มีดวงดาวที่แสงดับ
ดาวลาลับกลับสู่ถิ่นดาวดับสูญ
เหลือทิ้งไว้ความชอกช้ำความอาดูร
เหลือเพียงความพอกพูนที่ร้าวราน
ดาวดวงนั้นคือคนคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งเคยร่ำร้องและขับขาน
คนที่เปรียบดั่งพลังป้อมปราการ
คนที่ผ่านสิ่งมากมายเพื่อบางคน
เพียงแค่ครั้นไม่เคยเห็นใครคนนั้น
ดั่งไม่หันสนดวงดาวสักแห่งหน
เพียงรับรู้ดาวดวงนั้นอยู่เบื้องบน
ดั่งรับรู้ใครหนึ่งคนเพียงข้างกาย
จึงรับรู้ยามจากไปใครคนหนึ่ง
จึงรับรู้ซาบซึ้งในความหมาย
จึงรับรู้ความเจ็บช้ำความเดียวดาย
จึงรับรู้ค่ามากมายในเวลา
…….จึงรับรู้…….
ดาวลาลับกลับสู่ถิ่นดาวดับสูญ
เหลือทิ้งไว้ความชอกช้ำความอาดูร
เหลือเพียงความพอกพูนที่ร้าวราน
ดาวดวงนั้นคือคนคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งเคยร่ำร้องและขับขาน
คนที่เปรียบดั่งพลังป้อมปราการ
คนที่ผ่านสิ่งมากมายเพื่อบางคน
เพียงแค่ครั้นไม่เคยเห็นใครคนนั้น
ดั่งไม่หันสนดวงดาวสักแห่งหน
เพียงรับรู้ดาวดวงนั้นอยู่เบื้องบน
ดั่งรับรู้ใครหนึ่งคนเพียงข้างกาย
จึงรับรู้ยามจากไปใครคนหนึ่ง
จึงรับรู้ซาบซึ้งในความหมาย
จึงรับรู้ความเจ็บช้ำความเดียวดาย
จึงรับรู้ค่ามากมายในเวลา