แบบนี้เรียกว่าอาการแพนิครึปล่าวคะ

เวลาพี่ชายแตะเท้าแกล้งให้จั๊กกะจี้จะรู้สึกแย่มาก ๆ รู้สึกรังเกียจ แล้วน้ำตามันจะไหลอัตโนมัติเลย เป็นแบบนี้ทุกครั้ง แตะขาปุ๊บน้ำตาไหลปั๊บ เป็นแค่เหตุการณ์นี้ด้วยค่ะ มันรู้สึกรังเกียจแล้วก็เกลียดสัมผัสแบบนี้มาก อยากบอกให้เขาเลิกแกล้งทำแบบนี้แต่บอกไม่ได้ค่ะ พี่ชายเป็นผู้พิการทางสมอง แต่จำได้นะคะว่าเหตุการณ์ที่ทำให้ร้องไห้ครั้งแรกคือเรากำลังหลับ แล้วพี่ชายแกล้งจั๊กกะจี้เท้า เราสะดุ้งแล้วตกใจมาก ร้องไห้หนักมาก หลังจากวันนั้นเวลาเค้าแกล้งเราแบบนี้เราจะร้องตลอด ร้องแป๊ปๆก็หาย แต่ความรู้สึกที่โดนแตะเท้ามันไม่หายไป มันยังรู้สึกว่ารังเกียจเท้าตัวเองอยู่ แบบนี้คือแพนิคไหมคะ หรือว่าคืออะไร อยากทราบมากๆค่ะ