เมื่อครั้งที่ผมได้เดินทางขึ้นไปเยือนดอยสุเทพในยามบ่าย สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมตั้งอกตั้งใจสนใจคือเส้นลูกประคำเม็ดเล็กๆ ที่ชายชราในผ้าสบงสีหม่นร้อยอย่างสงบนิ่ง บนมือของท่านไม่เพียงแค่เป็นงานฝีมือ แต่เป็นการปฏิบัติธรรมที่มีความหมายลึกซึ้ง
ความหมายที่ซ่อนอยู่ในเม็ดเล็กๆ
สำหรับใครที่เคยสงสัยว่าลูกประคำคืออะไร คำตอบไม่ได้อยู่ที่รูปลักษณ์ภายนอก แต่อยู่ที่จิตใจของผู้ที่ร้อยและผู้ที่สวมใส่
ในวัฒนธรรมล้านนา การ "ตก" หรือ "ร้อย" เส้นลูกประคำไม่ใช่แค่การนำไม้กับด้ายมาประกอบเข้าด้วยกัน แต่เป็นการถักทอจิตใจเข้ากับสติและสมาธิ ทุกเม็ดที่ร้อยผ่านไปคือการภาวนา ทุกลมหายใจคือการตั้งจิตให้มั่น
มรดกจากมือครูบาอาจารย์
เมื่อเราย้อนไปดูประวัติศาสตร์ จะพบว่าครูบาอาจารย์ชื่อดังของล้านนา เช่น ครูบาศรีวิชัย
สิ่งที่น่าสนใจคือ วัตถุดิบที่ใช้ไม่ใช่ของธรรมดา บางเส้นทำจาก:
ไม้ขี้เหล็กแก่ - ที่เก็บมาจากป่าศักดิ์สิทธิ์
ไม้โพธิ์ - จากต้นที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้
ไม้จากเสาศาลาวัดเก่า - ที่เต็มไปด้วยพลังแห่งธรรม
กระบวนการร้อยที่เปี่ยมจิตวิญญาณ
การร้อยลูกประคำแบบโบราณมีขั้นตอนที่ต้องทำด้วยใจ: