ผมคิดว่ากองทัพเราควรใช้กลยุทธ์ผลาญภพ (Scorched earth) ในดินแดนเขมร

กลยุทธ์นี้แต่โบราณใช้ในการป้องกันข้าศึกเป็นหลักเผามันทุกอย่างทำลายทุกสิ่งที่จะเป็นประโยชน์ต่อศัตรูแต่ตอนนี้กับสถานการณ์ปัจจุบันเราไม่สามารถยึดครองดินแดนของเขมรได้แต่เราสามารถส่งกองทัพบุกข้ามชายแดนไปสักประมาณ 50 หรืออาจจะ 100 กม. ถ้าทำได้หลังจากที่กวาดล้างการต่อต้านของเขมรแล้วก็เริ่มนำขยะเคมีหรือขยะกัมมันตภาพรังสีที่หาได้ตามโรงพยาบาลที่มีอันตรายสูงเช่นฝุ่นแดงหรืออะไรก็ตามที่มันแผ่กัมมันตภาพรังสีในปริมาณที่เข้มข้นเพียงพอสำหรับการทำให้ปศุสัตว์-พืชผลทางการเกษตรแหล่งน้ำปนเปื้อนจนไม่สามารถใช้ได้อีกทิ้งพวกมันลงไปในบริเวณที่ผมว่ามาแต่การทำแบบนี้กับแหล่งน้ำควรเว้นแม่น้ำของเขมรที่ต่อกับแม่น้ำโขงโดยตรงเพราะมันจะทำให้ประเทศเพื่อนบ้านรอบข้างเดือดร้อนเราไม่ต้องการให้เพื่อนบ้านมาเกลียดเราเพราะสั่งสอนโจรในกรณีนี้ผมแนะนำว่าทำกับแค่แหล่งน้ำบาดาลหรือตาน้ำก็พอ

(กฎหมายระหว่างประเทศห้ามมีการยึดดินแดนของคนอื่นเว้นแต่เป็นประเทศมหาอำนาจที่มีอาวุธนิวเคลียร์ไว้ในครอบครองเพราะฉะนั้นเราจึงไม่จำเป็นต้องยึดครองไม่จำเป็นต้องใช้ไฟเผาอะไรทั้งนั้นแค่ทิ้งของอันตรายเอาไว้ในพื้นที่จนอยู่อาศัยไม่ได้เพราะปลูกไม่ได้ใช้น้ำไม่ได้ก็พอ)

*ถ้ามีคนอยากถามผมว่าคิดได้ขนาดนี้ทำไมไม่ไปแนวหน้าล่ะผมขอบอกว่าตอนนี้ผมเริ่มทำสงครามกับพวกเขมรแล้วเรียบร้อยในแบบของผมเองและมันไม่ใช่สงครามคีย์บอร์ด*