ทำไมยอดขายของ "บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป" จงเป็นตัวชี้วัด "เศรษฐกิจ" ?

ยอดขายของ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ถูกมองว่าเป็นตัวชี้วัดเศรษฐกิจอย่าง "ไม่เป็นทางการ" ที่สามารถสะท้อนภาวะความเป็นอยู่ของประชาชนได้อย่างชัดเจน

ในช่วงที่เศรษฐกิจชะลอตัว รายได้ลดลง หรือค่าครองชีพสูงขึ้น ยอดขายบะหมี่มักพุ่งสูงขึ้นตาม
เนื่องจากผู้บริโภคหันมาพึ่งอาหารราคาถูกและเก็บได้นานเพื่อลดค่าใช้จ่าย

"ตรงกันข้าม"

ในช่วงที่เศรษฐกิจฟื้นตัวหรือประชาชนมีรายได้ดี ยอดขายบะหมี่อาจลดลงเล็กน้อย
เพราะผู้บริโภคมีทางเลือกในการบริโภคอาหารที่หลากหลายมากขึ้น

บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจึงไม่ใช่แค่อาหารสำรอง แต่ยังเป็นดัชนีที่บอกถึง “สุขภาพทางเศรษฐกิจของคนตัวเล็ก” ได้อย่างชัดเจน

หลายประเทศ เช่น ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ หรือแม้แต่ไทย เคยใช้ข้อมูลยอดขายบะหมี่ในการวิเคราะห์พฤติกรรมผู้บริโภคและภาวะเศรษฐกิจระดับครัวเรือน
ข้อมูลเหล่านี้อาจไม่อยู่ในรายงานเศรษฐกิจทางการ แต่กลับเป็น "สัญญาณเงียบ" ที่สะท้อนความเป็นจริงของชีวิตผู้คนได้ดีกว่าตัวเลข GDP เสียอีก.

คุณเห็นด้วยหรือไม่ ?
คิดอย่างไรกับการเอายอดขาย"บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป" มาชี้วัด "เศรษฐกิจ" ?

เล่าสู่กันฟังครับ.........................................................