ซึ่งเรื่องนี้มันเกิดเมื่อเริ่มเรียนครั้งแรกเมื่อปี 67 ซึ่ง รด.ทร.นั้น ผมได้พึ่งเริ่มเรียนเป็นครั้งแรกเมื่อเดือน 7 เรียน 20 วัน
ช่วงแรกไอ้เราก็เป็นคนแรกในวิลัยอินเตอร์เทค ผมเป็นคนนึงที่มาเรียนคนเดียวไม่รู้จักใครสักคน
4 อาทิตย์ที่ผ่านมา ในปีที่แล้ว เหมือนจะดีก็ไม่ดี ผมได้อยู่ร้อย1ซึ่งเป็นกองร้อยแรกที่ผมเข้าไปอยู่ในนั้นกองร้อยนั้นเป็น"เทคนิคสัตหีบ"
มันจะเป็นกลุ่มๆนึงที่จะมีเด็ก ที่คอยพยายามปั่นประสาท หลายครั้งมากช่วงนั้น แต่ผมก็ทนมาได้ในตอนนั้นในปีแรก เขาจะฝึกท่าบุคคลมือเปล่า
กับทฏษฏี 2 ชม. ช่วงนั้นแหละครับ ที่ผมจะต้องมานั่งฟังครูฝึกบรรยาย และจะมีกลุ่มเทคสัตหีบที่ทำทรงตีสนิทแบบไม่เป็นมิตรพูดกรองหูว่า
"มาคนเดียวหรอเหงามั้ย มากับพ่อแม่ หรอ" ซึ้งตอนนั้นผมคิดที่จะไม่สนใจ แต่มันก็ทำแบบนั้นซํ้าแล้วซํ้าเล่าจนผมไม่รู้จะทำยังไง ผมคิดอย่างเดียวว่า
"กูจะซัดหน้า" แต่ผมก็ตัดสินใจระงับอารมณ์ตัวเองแล้วไปบอกครูฝึกครูแกก็ไปว่า"เดี่ยวถ้าเกิดปัญหาเดี่ยวจะจัดการเอง"แต่บอกไปก็ช่วยไรไม่ได้
ถ้าทุกคนลองคิดตามกันถ้าทะเลาะวิวาท ผมก็พล้นสภาพการ นศท. แต่ผมเลือกที่จะไม่ทำ ผมก็ทนมาได้มา1ปี และผมก็ขี้นมาปี 2 เคยคิดนะว่าคงลืมไปแล้ว
แต่พวก"เทคนิคสัตหีบ"ก็คงทำเช่นเดิมแบบเดิมๆผมใช้ชีวิตของผมมาแบบคนทั่วไปอยู่กับเพื่อนในวิลัยของตนแบบมีความสุข พอได้ขึ้น ปี 2 นศท.
พวกแก๊งค์เดิมๆตัวเดิมๆหน้าเดิมๆ และยังดันมีตัวละครใหม่ที่ไม่รู้จักมาก่อนเพิ่มเข้ามา ไอ้เราก็เป็นชายที่ไม่ซุงสิงกับใคร ปี2 ผมอยู่ร้อย3 หมวด3 หมู่4
จากปีที่แล้ว 500 นาย ปีนี้เหลือ 460 นาย ผมอยู่ ร้อย3 กับ วิลัยทางทะเลแห่งเอเชียศรีราชา เป็นวิลัยที่มากทุกคนเฟรลลี่ใจดี เรียบร้อย พูดจาเป็นเกียรติ
ไม่ด่ากัน ไม่ต่างจากเทคนิคสัตหีบ ที่ไม่มี ไรเลย บางคนดี บางคนก็ปากหมีพูดซอเซียสเหยียดคนอื่น แม้กระทั้งครูฝึกที่อ้วนนิดหน่อยยังบอกว่า
"โดราเอม่อน นี่หว่า" ผมอยู่ข้างๆหมัดผมคงเข้าปากมันไปแล้วแต่ลืมไปว่าพวกมันเยอะเป็นร้อย 4 อาทิตย์ ในเดือนนี้ ปี 68 พวกกลุ่มเดิมตามที่เล่าไปข้างต้น
พวกมันในเวลาพักแถวระหว่างที่ฝึกบุคคลท่ามือเปล่า มันจะพยายามเรียกชื่อผมด้วยการดัดเสียงแหลม แล้วชื่อ"พี่ จุน" รั่วๆ ทำให้ผมรำคาญเป็นอย่างมาก!
ผมเคยอยากจะล่อพวกมัน แต่ผมก็คิดนะว่า จะทำไปทำไม ทั้งๆที่พวกมันก็แค่ทำตัวไม่สมกับราคา ทำตัวเป็นสวะชั้นตํ่า ดูดบุหรี่ ดูดพอส(บุหรี่ไฟฟ้า)
คิดแค่อยากเดียวว่า "ถ้าตายไปคงจะดีกว่าเกิดมาเพื่อมาเหยียดยํ้าความรู้สึถ้าไอ้คนๆนั้นมันเป็นโรคประจำตัวเป็นขี้นมาจะรับผิดชอบมั้ย"แต่ให้พูดง่ายๆคือ
พวก จะไม่สนใจว่าเขาเป็นยังไงมันคงคิดได้แค่ว่า"ตายไปดิเกี่ยวไรกับกู"พวกนี้เวลามันทำไม่รู้สึกอะไร แต่เวลาโดนทำกับไม่พอใจท้าต่อยแล้วลองคิดดูนะครับ ต้องสวะขนาดไหนถึงมีหัวสมองไว้คิดแค่นี้ คนแบบนี้ผมบอกตรงๆเลยว่า"ใช้ชีวิตที่มีอยู่ไร้ค่ามาก เอาเวลาดีๆไปทำให้มีประโยชน์ซะยังดีกว่า
ไม่ใช่สักแต่ทำอะไรไม่คิด" ทุกวันผมเรียนรด.รวดเดียวเดือนเดียวจบไม่เหมือนที่อื่นที่ต้องเรียนเป็นอาทิตย์ ผมจะได้กินทุกครั้งที่เข้าไปห้องนํ้า
มันจะมีเด็กรร.อื่นที่เข้ามาดูดบุหรี่ ดูดพอส แล้วคนที่เข้าห้องนํ้าไม่ได้สูบบุหรี่ แต่เขาต้องมาได้กลิ่นผมว่าเป็นไรที่แย่ ผมว่าคนดูดไรพวกนี้ผมรีบๆลาโลกนี้
ไปเถอะครับ อย่าอยู่เลย ก็รู้ๆกันอยู่ว่ามันมีสารไรบ้างที่คุณดูด แม้นํ้ากระท่อม ใบกัญชา อะไรก็ได้ ยิ่งเสพยิ่งบ้า ปัญญาอ่อน สติไม่เต็ม คุณลองคิดดู
โคตรเป็นภัยสังคม แม้ขนาดเด็กรุ่นเยาวชน รุ่นเดียวกับผม17ปี ยังดูดเลย ดูดจนหน้าแก่ก่อนวัย ตอนแรกผมคิดว่า"ลุงเขามาเรียนรด.หรอ"
ในวันปิดพิธีวันนี้24 ผมมาวันนี้เป็นวันสุดท้ายของภาคทฏษฏี พวก"เทคนิคสัตหีบ"ได้พูดนินทากันในแถวตอนที่เขาปิดพิธีเสร็จซึ้งผมได้ยินคำที่มันพูดว่า
"เอาเลยมั้ย" มันกะจะทำร้ายผมใน ภาคสนาม ใน ปีหน้า ต้นเดือนมกราคม 5 วัน 4 คืน และไม่ใช่แค่นั้น มันยังพูดอีกว่า"กุจะเตะหน้าแม่"บ้าง
"กูจะปาก้อนหินใส่กระจกรถพ่อ"บ้าง แต่ที่มันพูดมาทั้งหมดรวดแล้วเป็น"เทคนิคสัตหีบ" พูดแล้วแต่ทำไม่ได้ดีแต่เห่า เห็นว่าผมเป็นลูกติดแม่!?
ผมคิดแค่ว่า"ใครจะสน พ่อแม่กู กูรัก เขาเป็นคนกำเนิดเราขึ้น ไม่เหมือนพวก มีพ่อมีแม่พวกก็ทำได้แค่อิจฉา ขาดความอบอุ่น เลยมีปมปัญหาชีวิต พ่อแม่ไม่รํก บางคนเลิกลา ต่างคนต่างอยู่ แค่ผมไม่เลย รักกันดี เลี้ยงผมรอบครอบ นอนเป็นเวลา เพราะที่ผมเรียน นศท.มา พ่อแม่ผมไปส่งที่สัตหีบและรอที่นั้น
ว่าจะเลิกกี่โมงทำทุกวันจนเคยชิน และผมก็ไปเรียนคนเดียว พ่อแม่ผมทุ่มสุดตัว เพราะมีผมคนเดียว ลูกคนเดียวใครๆก็รักมันก็เลยเป็นที่มาของคำว่า
"ไม่รู้จักแต่ตีสนิทด้วยการด่าปมว่าลูกแหง่" ลูกแหง่แล้วไงครับ ผมก็อายุ17 ก็ทำอยากอื่นเป็นแต่ผมเลือกที่จะอยู่กับพ่อกับแม่ พอเขาแก่ก็ต้องดูแล
พ่อแม่ส่งเสียเราไปเรียนที่ดีๆได้ความรู้ พอโตมาก็ทำงานส่งเงินให้พ่อแม่ ไม่ใช่สักแต่จะยืมเงินแล้วหนี้หายไปเลยนั้นพวกสัดนรกชัดๆ
พ่อแม่เลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เด็กมาก็ทำอะไรให้เป็นประโยชน์ เรื่องที่ผมเล่ามา มันเกิดเมื่อปีที่แล้วที่ผมเรื่มเรียนรด. เป็นเรื่องจริง!
ผมอยากให้ทุกคนที่อ่านกระทู้ของผมนี้ช่วยแชร์ ให้ใครหลายคนได้อ่านและได้เข้าใจกับสิ่งที่ผมจะสื่อแชร์ให้ถึง #เทคนิคสัตหีบ #รด.รุ่นปี67 #นศท.ปี2
                                                                     🙏ขอขอบคุณทุกท่านอ่านเรื่องเล่าของผมนะครับ🙏
                                                                      นศท.ปีที่2