เรามียายที่ย้ายจากต่างจังหวัดมาอยู่กับเเม่เราที่กทม.ซึ่งเขามากทม.เพราะต้องมาหาหมอเพราะหมอนัดเป็นครั้งคราวไม่ได้นัดติดต่อกันทุกเดือนเช่นนัดมกราเเล้วก็นัดอีกทีเดือนพฤษภา เเต่เรารู้สึกอึดอัดเข้ากับเขาไม่ได้เพราะว่าห้องที่เราอยู่ ที่เป็นเซฟโซนของเรากลับมีเขามาอยู่ด้วยซึ่งต้องบอกก่อนว่าห้องเราอยู่
ติดกันเเล้วประตูที่เชื่อมเข้าบ้านมีเเค่ห้องเราห้องเดียวเเล้วมีประตูตรงกลางเชื่อมไปห้องยายได้ ห้องเรามีเเอร์ห้องยายไม่มีเเอร์ ทุกคืนตอนนอนเราต้องเปิดประตูตรงกลางเพื่อให้เเอร์เข้าไปในห้องยายทุกวัน เเล้วตอนกลางดึกทุกคืนยายชอบตื่นมาเข้าห้องน้ำตลอดทุกคืน บางวันเราก็รู้สึกตัวกลางดึกเเต่ยังตื่นไม่ได้เพราะยังไม่ถึงเวลา เราเคยทะเลาะกับเเม่เรื่องการเปิดประตูตรงกลางเพราะเเม่บอกให้เปิดไว้เเอร์จะได้ไปถึงห้องยายทะเลาะกันเพราะเรื่องประตูตรงกลางหนักมากๆเลยค่ะ จนเราไม่อยากคุยกับเเม่ไปเลย เรารู้สึกว่าเเม่ก็ไม่เข้าใจเราเพราะเขาไม่ได้เป็นคนมานอนเองเขาคงพูดได้ เราเเค่รู้สึกอึดอัดค่ะจะเเก้ปัญหาตรงนี้ยังไงดีเพราะเราก็เป็นเด็กวัยรุ่นคนนึ่งที่อยากมีความเป็นส่วนตัว เวลาจะเเต่งตัวหรือทำอะไรก็ไม่อยากให้มีคนเปิดประตูเข้าออกมาเห็น เเต่เราบอกเเม่ เเม่ก็ดูเหมือนไม่เข้าใจ เราต้องพูดกับเเม่ยังไงดีคะ? เหมือนเราไม่ได้สนิทกับยายด้วยค่ะ ค่อนข้างเครียดเพราะเราอยากมีเวลาส่วนตัวเเต่เเม่ไม่เข้าใจเรื่องเเบบนี้เหมือนเขารักยายปกป้องยายมากกว่า มีทางแก้ปัญหาพวกนี้มั้ยคะ
ปัญหาครอบครัวที่เเก้ได้ยาก