เคยรู้สึกเสียดายมิตรภาพของเพื่อนคนนึงมั้ยคะ เราจะมาเล่าประสบการณ์ค่ะ

ตามหัวข้อเลยกลุ่มเพื่อนเราเดิมทีมี4คนรวมถึงเราด้วยจนกระทั่งเปิดเทอมขึ้นชั้นใหม่ก็มีเด็กใหม่เข้ามาดม.ไปเข้ากลุ่มหนึ่งแต่สุดท้ายก็ไม่เพื่อนไม่มีใครคุยด้วยเพราะอาจเป็นสาเหตุให้เพื่อนในกลุ่มโดนครูด่า(ข้อมูลนี้เราไม่ทราบนักเพราะเป็นเรื่องของเขา)ซึ่งคนในห้องก็เริ่มเคืองกับพฤติกรรมของดม.(ส่วนตัวเราก็รู้สึกว่านางแปลกๆ)คนในกลุ่มเรา สงสารเลยไปชวนมาเล่นด้วยเรากับเพื่อนที่เหลือเองก็ไม่อะไรแต่แค่รู้สึกไม่ชินพอเวลาผ่านไป(ขอใช้นามแฝงเพื่อนคนนึงว่าพ.)สองคนนี้สนิทกันมากไปไหนด้วยกันแต่พ.ก็ไม่ชอบนักที่ต้องไปนู่นี่กับดม.ตลอดกลายเป็นว่าพวกเราก็ต่างเคืองๆกับนางเหมือนคนในห้องแล้วมาวันหนึ่งซึ่งตารางเรียนคือต้องไปเรียนภาษาไทยที่ห้องสมุดเรากับเพื่อนที่เหลือรีบไปเรียนเพราะครูเข้าแล้วแต่ดม.กับพ.ไม่รู้ไปไหนทำให้เราเดิมมากับเพื่อนแค่3คน เมื่อถึงห้องสมุดพ.ก็เดินหน้าตึงๆใส่ซึ่งเรากับเพื่อนก็รู้ทันทีว่าอีกฝ่ายงอนให้แน่พอหมดคาบเราก็ไปถามว่าเป็นอะไรพ.ก็มองแรงแล้วพูดไม่สบอารมใส่ว่าแบบพวกไท่รอกูไรงี้แล้วก็ตั้งโน้ตด่าเรากับเพื่อนงงมากไม่รัพวกเราผิดอะไรตอนคํ่าเราพยายามทักไปง้อ(ปกติเราไม่ทำแบบนี้แต่เพราะเห็นเป็นเพื่อน)แต่สุดท้ายพ.ก็ไม่คุยกับพวกเราอยู่ดีกลายเป็นว่าตอนนี้เราไม่ถูกกันแล้วจากที่แต่ก่อนพ.เคยนั่งขเางเราก็ย้ายไปนั่งข้างดม.ไปสนิทกับคนที่เคยเกลียดแล้วตั้งกลุ่มนินทาลับหลังดูเหมือนจะตัดขาดกับเพื่อนในกลุ่มไปเลย ปัจจุบันเราเองก็ยังไม่เข้าใจว่าพวกเราผิดอะไรหรืออาจจะผิดจริงๆแต่เมื่อพยายามคุยด้วยแล้วนางไม่ยอมเราก็ปล่อยไป ลึกๆแอบเสียดายมิตรภาพของพวกเรามากเพราะแต่ก่อนอยู่ด้วยกันมีแต่เสียงหัวเราะแต่พอดม.เข้ามากลุ่มเราทะเลาะกันมากขึ้นแล้วสุดท้ายก็แตกคอกัน ความรู้สึกที่มีต่อพ.เองก็ไม่ได้เกลียดแค่ไม่ได้รู้สึกยินดียินร้ายด้วย แต่เวลาที่ผ่านกลุ่มนางบางทีพวกเราก็คงโดนนินทาอยู่ดี ส่วนความรู้สึกที่มีต่อเด็กใหม่คืออคติไปแล้วค่ะ

​อันนี้เรามาเล่าประสบการณ์นะคะ หากใครมีความคิดเห็นยังไงก็คอมเม้นได้เลยค่ะ ปล.อาจจะเล่าไม่รู้เรื่องนะคะขออภัยด้วยค่ะเพราะเรื่องมันยาวค่ะ ทุกคนจะมาแชร์ประสบการณ์ที่คล้ายกันแบบนี้ได้นะคะ เราพร้อมรับฟังความคิดเห็นทุกคนค่ะ