คนกัมพูชา

สวัสดีค่ะ ตามกระทู้เลยค่ะ หนูเป็นคนกัมพูชาค่ะ แบบ 100% แต่หนูมาอยู่ที่นี้มาตั้งแต่สามขวบ พ่อกับแม่พาหนูมาอยู่นี้ด้วยสถานะผู้ติดตามในพาสปอร์ต อย่างที่ทุกคนน่าจะรู้ค่ะ สถานการณ์ตอนนี้ กัมพูชากับประเทศไทยมีปัญหากันร้ายแรงมาก จนถึงขั้นมีสงครามกันได้เลยค่ะ หนูเครียดมากค่ะพี่ๆ หนูเป็นเด็กมอปลายคนนึง เครียดในเรื่องเรียน เรื่องบัตรที่ตอนนี้กำลังดำเนินการ แต่ยังไม่เสร็จ แล้วก็มาเจอเรื่องปัญหาระหว่างประเทศตอนนี้อีก เวลาอยู่ที่โรงเรียนชอบมีครูมาถามตลอดเลยว่าเป็นคนไทยหรอหรือคนกัมพูชา แล้วเป็นคนกัมพูชาเนี่ยอยู่ฝั่งไหน หนูก็จะตอบเป็นคนกัมพูชาตลอด แล้วก็ปัดๆไม่ลงดีเทลมาก แต่ในใจหนูก็อยากจะตอบออกไปมากค่ะ ว่าหนูก็เป็นคนไทย แต่ปากมันพูดไม่ออกจริงๆ ทั้งเรื่องที่ประเทศกัมพูชาทำอะไรไว้บ้าง ถึงเพื่อนๆที่น่ารักของหนูและคุณครูจะบอกว่าให้หนูนับตัวเองเป็นคนไทยไปเถอะ ถ้าจะอยู่มาตั้งแต่จำความได้ คลุกคลีอยู่กับคนไทย พูดไทยชัดอะไรแบบนี้ แต่หนูไม่กล้าสักนิดเลยค่ะ หนูพยายามดูเรื่องขอสัญชาติแต่ก็แอบหมดหวังสุดๆ กว่าหนูจะจบปริญญาตรี ทำเรื่องดีๆให้ประเทศไทย ถึงจะยังไม่มองเห็นทาง แต่หนูก็จะพยายามอยู่ค่ะ แล้วก็หนูเองอยากเป็นหมอฝัน แต่สอบใบประกอบวิชาชีพไม่ได้ด้วย งานอื่นก็แอบกังวล ไม่ว่าจะทำอะไร เรื่องสัญชาติมันเหมือนเป็นปัญหาใหญ่สำหรับหนูที่สุดในโลกเลยค่ะ จะกลับไปกัมพูชาหนูก็เขียนไม่เป็นแม้กระทั่งชื่อตัวเองในภาษาบ้านเกิด พูดก็ไม่ค่อยได้ ฟังก็ได้นิดหน่อย จะเริ่มใหม่หมดก็น่าเสียดายมากเลยค่ะ ภาษาอังกฤษหนูเองก็ไม่ได้แข็ง จะไปเรียนภาคอินเตอร์ฝั่งนู้นก็ไม่น่ารอดด้วย จะไปไหนก็เหมือนไม่มีแสงเลยค่ะ555 ที่พิมพ์มาทั้งหมดเพราะอยากระบายอย่างเดียวเลยค่ะ หนูกับพ่อแม่ไม่สนิทกัน ได้แต่แอบเครียดเรื่องพวกนี้อยู่คนเดียวไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ ยังไงก็ขอบคุณพี่ๆที่อ่านสิ่งที่หนูระบายออกไปนะคะ