สวัสดีค่ะ ตามกระทู้ข้างต้นเลยที่ว่าเรามีปัญหากับพ่อ พ่อนี่คือพ่อแท้ๆเลยค่ะ ขออธิบายลักษณะนิสัยของเขาก่อนนะคะ เขาเป็นคนอารมณ์ร้อนบู่มบ๋าม ใช้กำลัง เป็นคนที่ดื่มเบียร์ทุกวันวันละหลายขวดเป็นคนที่แบบถ้าระหว่างคนรู้จักมีปัญหาเขาก็พร้อมช่วยแต่ถ้าเป็นคนในครอบครัวเขาไม่เคยช่วยเลยค่ะ คือขอบอกไว้ก่อนนะคะว่าครอบครัวเรานับถือศาสนาพุธที่บ้านคนแก่ๆมักสอนว่าไม่ว่ายังไงพ่อแม่ปู่ย่าตายายจะด่าจะว่ายังไงก็ต้องเชื่อฟังเพราะถ้าไม่มันจะบาปเนรคุณเราก็เชื่อฟังตลอด ที่เรามีปัญหากับพ่อคือเรื่องการทำร้ายร่างกาย ตอนเด็กเราเข้าใจว่าเราดื้อเขาก็ตีเราแต่เราจำได้แม่นเลยคือเขาเอาสายไฟมาตีจนเราเลือดตอนนั้นฝังใจมากแต่พอโตมาจิตใจก็เริ่มดีขึ้น แต่พอโตขึ้นประมาณมัธยมต้นเราก็รู้สึกว่าเขาทำร้ายร่างกายคนในครอบครัวเมื่อเขาไม่พอใจจากอะไรต่างๆกับคนในครอบครัว แม่เคยไปแจ้งความแล้วแต่ตำรวจให้มาไกล่เกลี่ยกันเองเพราะเป็นเรื่องในครอบครัว พอเราเริ่มใกล้ม.ปลาย เขาทำร้ายเราเพราะเหมือนเราไปพูดแล้วทำให้เขาโมโหตอนนั้นเราเลือดตกยางออกเลย55 นั่นคือเหตุการที่เราไม่กล้าเข้าใกล้เขาอีกนานและตอนนั้นเขาก็โดนจับค่ะกว่าจะออกมาก็เป็นปีหลังจากที่ออกมาเขาก็ทำตัวดีขึ้นมากเราเลยเริ่มเปิดใจให้พ่อ แต่หลังจากนั้นเขาก็ยังทำนิสัยเดิมเวลาที่เขาโมโหแต่น้อยลงค่ะส่วนใหญ่จะเป็นด่าว่ามากกว่าแต่แม่เราไม่ได้ยอมนะคะแม่เราสู้กลับตลอด55ตอนนี้ก็ไม่รู้ทำไมเขายังอยู่ด้วยกัน ตอนนี้เราอยู่มัธยมปลายแล้วค่ะ ใกล้จบแล้ว เหตุการมันพึ่งเกิดเมื่อต้นปีเหมือนว่าเขาไม่ชอบที่เราพูดกับเขาอย่างนั้นเลยมีปากเสียงกันจนเขาทำร้ายเราเราก็ห่างกับเขานิดหน่อยเราพยายามไม่พูดไม่จากับเขาพยายามอยู่แต่มันมีเหตุการที่เขาทำร้ายเราแล้วบอกว่า"กูทำให้เกิดมาได้กูก็ทำให้ตายได้"นี่เป็นคำที่ทำให้เราเสียใจที่สุดที่เคยได้ยินมาเลย เราเลยไม่กล้าเข้าใกล้เขาเวลาจไปไหนใกล้เขาเราจะพยายามอยู่กับแม่เพราะเรารู้สึกว่าเขาทำให้เรากลัวมากๆกลัวจนนึกถึงเขาแล้วจะอ้วกเลยค่ะ เราบอกก่อนนะคะว่าเราไม่ได้เป็นซึมเศร้า เราแค่อยากจะมาระบายเพียงเท่านั้น และอยากรู้ว่าทุกคนรู้สึกอย่างไรกันบ้างหลังจากอ่านกระทู้เรา ขอขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาอ่าน🙇