เลือกผิดชีวิตเปลี่ยนก็พึ่งรุ้ว่ามันจริง

สวัสดีค่ะหนูเป็นนักศึกษาธรรมดาที่บังเอิญเลือกอนาคตเร็วไปหน่อยหนูมีเรื่องที่ปรึกษาใครไม่ได้ขอให้ช่วยก็ไม่ได้เลยอยากลองมาเล่าเเบ่งปันค่ะ  หนูจบม.3มาเรียนต่อสายอาชีพเเละเลือกเป็นค้าปลีกก็น่าจะพอเดากันได้อยุ่นะค่ะเลือกสาขานี้เพราะอยากทำงานมีเงินล้วนๆไม่ได้อยากจริงจัง(ขอนอกเรื่องเเป็บนึงจริงๆหนูก็ต่อสายสามัญได้เพราะเกรดหนูไม่เเย่4.00)ช่วงเเรกหนุเรียนมันก็ไม่เเย่อิสระด้วยเเต่ที่เเย่คือหลังจากฝึกงานมันอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้หนูทำร้ายตัวเองหนักคิดสั้นเเละกินยาเกินขนาดผูกคอตัวเองเเละร้องไห้ในห้องน้ำทุกวันหนูอาการหนักบวกกับหนูมีภาวะซึมเศร้ารุนเเรงหนูเเทบอยากตายหนูถามตัวเองทุกวันว่าหยุดดีมั้ยเลิกดีมั้ยมันทนไม่ได้วันนึงในการทำงานหนูโดนด่าเยอะมากด่าเเรงด่าซ่ำโดนกีดกันงานก็หนักเวลาพักกินข้าวก็ไม่มีโดนนินทาประจานในไลน์กลุ่มโดนเกลียดทั้งที่ไม่ได้ทำไรผิดได้เเต่พูดขอโทษเเก้ตัวยังยาก พอเอาไปเเจ้งครุครูก็ไม่ช่วยเเละโทษว่าเพราะตัวเราเองจะกลับไปเรียนต่อก็สายไปทุกวันหนุจะเเอบร้องไห้คนเดียวเกลียดเเค่ไหนก็ต้องทำเสียใจเศร้าก็ทน น่าเเปลกดีนะค่ะที่ปกติไม่เคยเศร้าหรื่อร้องไห้ขนาดนี้พึ่งเข้าใจก็ตอนทำงานเเต่ก็พอหายเครียดเเล้วค่ะเริ่มอดทนทีล่ะนิดเริ่มๆปรับเปลี่ยนตัวเองให้เข้ากับงาน ...พอได้เขียนออกมาก็ดีนะค่ะสบายใจถึงจะยังร้องไห้ก็เถอะขอบคุณค่ะ