อยากมีความทุกข์ ชีวิตมีความสุขเกิน ไม่มีความทุกข์เลย น่าเบื่อมากวันๆ เหมือนผ่านเลยไปเรื่อยๆ ไม่มีอะไร ว่างเปล่าสุดๆ

เบื่อ เซ็งจิต เวิ่นเว้อ ชีวิตไปเรื่อยๆ ทำไรดี ผ่านร้อน ผ่านหนาว ชีวิตเรื่อยเปื่อย ทำงานไปวันๆ ไปเช้า เย็นกลับบ้าน แฟนไม่มี เพื่อนน้อย ว่างเดินห้าง จบ

เวลากำหนดรู้ไปเรื่ิอยๆ ใจมันยิ่งเห็นแต่ทุกข์แต่โทษเห็นแต่ผลของวิบาก จิตนี้หาความสุขอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง มองอะไรก็เบื่อไปหมด มีแต่ทุกข์ มีแต่ความไม่เที่ยง พอถึงตรงนี้ใจมันก็ว่างๆเวิ้งๆ เลยต้องอาศัยคุณ

นิพพานหรือ "แดนสูงสุด" ถูกมองเป็น พลังแห่งแหล่งกำเนิดจักรวาล บางสายเรียกว่า “The Source” หรือ “แสงประภัสสร” หรือ “สภาวะเทพไร้รูปร่าง” การเข้าถึงนั้นต้อง

...ปัญหาสำคัญอย่างหนึ่ง สำหรับนักภาวนามือใหม่ หรือ แม้แต่มือเก่า ก็ตาม... ...คือ รู้สึกว่า กำหนดจิตได้ยาก จิตฟุ้งซ่านง่าย อยากจะนั่งนานๆ อยากจะเดินจงกรมนานๆ ก็นั่งหรือเดิน ไม่ได้นาน ไม่กี่นาทีก็เลิก ร

1.นานนับล้านปีที่จิตถือกำเนิดมาจากความว่างของจักรวาล และมาอยู่กับกายเนื้อก่อรูปร่างมาเป็น“คน” 2.เมื่อจิตอยู่ร่วมกับกายเนื้อ อาศัยกายเนื้อเป็นถ้ำ จิตก็เข้าใจไปว่า ตนมีกายเนื้ออยู่ เนื้อหนั

เพื่อนๆ เคยเจอคนประเภท ขยันตั้งกระทู้เป็นว่าเล่น แบบ วันๆ นึง 5-10 กระทู้ ครับ

อยู่ว่างๆก็เบื่อทั้งๆที่มีอะไรให้ดูมากมายในยูทูป ชอบฟังเพลงนะแต่ฟังไปเรื่อยๆไปเบื่อ เบื่อการเล่นเกมดูหนังทำได้แปปเดียวก็เบื่อแล้ว พอดูไปมากๆเข้าก็จะรู้สึกผิดว่าวันๆนึงเราไม่ได้ทำอะไรเลย ไม่ได้ทำอะไรที