ตันทุกทาง คิดไม่ตก สภาพจิตใจย่ำแย่ มีแวบนึง

สวัสดี ผมเป็นคนนึงที่ติดตามและอ่านกีะทู้ของเพื่อนๆมาตลอดเลยไม่คิดว่าวันนี้จะมาเจอกับตัวเอง กับการจัดการความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ สถานการณ์บีบคั้นไร้หนทางทางที่จะแก้ไขได้แต่ร้องไห้มันเป็นผลจากการกระทำของตัวเราเอง คิดว่าจะแก้ไขได้ ​จะต้องเป็นแบบสิ่งที่เราคิดไว้ ในสถานะจริงมันกลับตรงกันข้ามพอเกิดขึ้นหรือเรารู้สึกกังวลเครียดหนักมากน้ำตาไหลแบบอัตโนมัติไม่หยุด นั่งติดตัวตอนนี้มีแค่ 100 บาทสุดท้าย เรามีภาระค่าใช้จ่ายที่จะต้องส่งคืนเขา บางทีเราคิดว่าเป็นแว๊บนึงนะอยากนั่งรถไปที่ไหนสักแห่งหนึ่งแล้วไปจบชีวิตตัวเองซะ แต่ก็คิดแค้คิด หน้าของแม่และพี่ชายลอยมา ​หากเราเป็นอะไรไปเขาจะอยู่กันยังไง เรามีแค่แม่กับพี่ชายส่วนพ่อได้แยกทางไปกับครอบครัวใหม่จะบอกว่าเราเป็นตัวหลักของที่บ้านไม่ว่าจะกินจะอยู่ และเราเองก็ไม่กล้าบอกแม่กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นปัญหาต่างๆ ท่านมีสุขภาพที่ไม่แข็งแรงเข้าโรงพยาบาลบ่อยครั้งถ้าบอกไปก็กลัวกลัวท่านเข้าโรงพยาบาลอีก แกมีโรคประจำตัวความดันเบาหวานและเส้นเลือดในสมองตีบ ผมอ่อนแอมากเลยครับผมอยากขอกำลังใจ แนวทางความคิดดีๆจากเพื่อนๆที่นี่ได้ไหมครับ