ทุกครั้งเวลาอยู่ด้วย เเม่มักจะพูดว่า " ไปเป็นหมอไหม " "ไปเป็นพยาบาลไหม " เราก็บอกตบอดว่าไม่เอา หัวไม่ถึง ละเราหัวมาทางศิลปะ ทางกราฟิก นี่เรียน สายนี้มาจนจะจบปวช.เเล้วนะ เเต่เเม่ก็เเบบ ออกสายที่ชอบเเล้วมาเรียนหมอเถอะ เเค่เเม่เห็นลูกเป็นหมอ เเม่ก็ดีใจเเล้ว คืออะไร ชีวิตนี้เราเกิดมาเพื่อทำให้เเม่พอใจหรอ ละก็เอาเรื่องบุญคุณมาทุกตอนจนเราเริ่มอึดอัด เเม่ทำเหมือนว่าเป็นเจ้าชีวิต จะให้บงการยังไงก็ได้ พอเราบอกดีๆก็ไม่ฟัง ละทำเหมือนไม่ได้ยิน  ตอนนี้กลัวเเม่ไม่ให้เข้ามหาลัยคณะที่ฝัน เเต่ส่งไปคณะเเพทย์เเทน ตอนนี้รู้สึกจพอเป็นบ้า พยามคิดเเล้วนะว่าคงเพราะเป็นเเม่เเหละอยากให้ลูกเจออะไรดีๆ เเต่เเบบนี้มันไม่โอเค