อยากผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ให้ได้

ชีวิตผม...ตัวคนเดียวมาตลอด ในแต่ละช่วงเเบบจะไม่มีใครอบรมสั่งสอนเลยนอกจากครูบาอาจารย์
    ช่วงระยะสามปีที่ผ่านมาผมเจอกับเรื่องที่ไม่คิดว่าจะเจอกับตัวเอง คือผมหลอน ปกติก็เล่นยา ตอนนั้นผมคิดว่าผมกำลังเป็นซึ้มเศร้าจากการใช้ยา ผมโดนกล่าวหาว่าค้ายา ผมถูกติดตาม ผมโดนค้นประวัติ สุดท้ายแล้วผมต้องลาออกไปบำบัด เสียทุกอย่าง งานการที่ทำ เงินทอง ทุกวันนี้ผมใช้ชีวิตเพื่อคำตอบที่ผมถูกกระทำ ผมรู้ว่าจุดเริ่มต้นมันคือยา ทำไหม?ไม่เตือน ไม่คุยกับผมดีๆ วิธีที่กระทำกับผมมันรุนเเรงมาก และผมอยู่กับอารมณ์ที่เป็นทุกทุกวัน ตลอดระยะเวลา สามปีที่ผ่านมา ทุกวันนี้ถ้าผมคิดถึงเหตุการณ์ในวันนั้น ผมจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ อาการที่ผมเป็นมันจะเกิดขึ้นตอนผมอยู่คนเดียวที่บ้านพัก ทั้งหมดทุกอย่างนี้ ผมยอมรับผิด ยอมรับสภาพชีวิตไปหมดเเล้ว ทำไหม?ถึงไม่ออกมาคุยกับผมดีๆครับ ผมเป็นคนมีความรู้สึก มีความเจ็บปวด ผมอยากผ่านชีวิตที่คิดถึงแต่เรื่องที่ทำให้ผมช็อค เรื่องที่เป็นทุกข์ ได้ยินเเต่คำดูถูก โยนเยียด ผมอยากผ่านมันไปให้ได้ อาจจะไม่รู้คำตอบก็ได้ ผมอยากผ่านมันไปให้ โดยที่ไม่มีกำลังใจจากใคร มีแค่ตัวผมเองเท่านั้น ที่ให้ตัวเองมาตลอด  การกระทำของผม ยอมรับผิดไว้เพียงแต่ผู้เดียว ขอให้ผ่านวิกฤตนี้ไปได้ด้วยเถอะครับ และผมเสียใจที่เป็นคนแบบนี้ ผมไม่ได้ตั้งใจเกิดมาเป็นแบบนี้หรอกครับ