ผมมีเพื่อนคนนึงที่ผมสนิทมาก ผมสนิทกับเพื่อนคนนั้นเพราะเรื่องครอบครัวผมเเตกเเยกกัน (เเต่ไม่ได้เเยกกันอยู่) พ่อผมมีชู้
ผมไม่เคยบอกใครเลย จนเพื่อนที่ชอบเเกล้งผม มันชอบยุ่งเรื่องของผมรู้ ข่าวเรื่องพ่อของผมมีชู้ดังไปทั่วจนไปถึงร.รอื่นๆ
ผมรู้สึกเจ็บอยู่เเล้วที่พ่อทำเรื่องเเบบนั้น คำดูถูก ไอ้ลูกชู้ มันปวดใจมาก ในตอนนั้นมีเพื่อนคนนึง เขาไม่รังเกลียจผมเพราะเขาเข้าใจ
ผมกับเขาเริ่มสนิทกันมากขึ้น พวกผมชอบทำอะไรด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ผมมีกันเเค่สองคน จนกระทั้งวันนึงที่ผมกลับเพื่อนกำลังเดินกลับบ้านผมกับเพื่อนต้องข้ามถนนเเต่ครั้งนั้นเป็นครั้งที่ผมวิ่งเเล้วปล่อยมือเขาตอนกำลังข้ามถนน เขาถูกรถชนเสียชีวิต ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูก ผมร้องไห้ ผมไม่ได้ตั้งใจ ผมไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้น หลังจากวันนั้น ผมก็โทษตัวเองมาตลอด
ชีวิตผมที่ไม่มีเขา มันเเย่ยิ่งกว่าเหมือน ผมโดนพวกที่ชอบรังเเกรังควานผมมาตลอด เเละการเเกล้งก็หนักมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งทุบตี กระทืบ ผลักตกบันได ตบ ต่อย  เขาใช้ผมเหมือนทาส ผมทนมือทนตีนของพวกนั้นมาตลอด เเละเขาก็พูดซ้ำเติมผมตลอดว่าผมตั้งใจให้เพื่อนคนนั้นตาย ผมทนไม่ไหวจนต้องย้ายที่อยู่เเละโรงเรียน จนทุกวันนี้ผมยังคงฝันถึงเพื่อนคนนั้น ฝันถึงเรื่องที่พ่อผผมมีชู้
เเละฝันถึงเรื่องคนเลวๆพวกนั้นอยู่ ผมฝันถึงเรื่องเลวร้ายที่ผ่านมาทั้งๆที่ลืมไปเเล้วเเต่พออยู่ดีๆก็นึกขึ้นมาทั้งๆที่ไม่ได้อยากจำ
เเล้วตอนนี้สุขภาพจิตผมก็เเย่ลงเรื่อยๆเลยครับ ทำไงให้ลืมครับ??