ต้องบอกก่อนว่า ผมเองก็เคยเป็นหนึ่งในนั้น โดยเฉพาะตอนที่เพิ่งเริ่มสนใจธรรมะ พระรูปไหนที่มียศสูงๆ น่าจะบรรลุธรรมแล้ว พระด้วยกันคงคัดเลือกมาอย่างดี ซึ่งเป็นความโง่เขลาส่วนตัวของผม
แต่ตอนนั้นผมไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา หรือรู้แบบผิดๆ ถือว่าเริ่มต้นจากศูนย์ และเป็นเรื่องที่ผ่านมานานแล้ว
นับจากวันนี้ ผมคิดว่าเป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดที่จะทำความเข้าใจกับชาวพุทธ แน่นอนว่า หลายคน หลายภาคส่วน พยายามจะให้มีการยกเลิกพวกยศถาบรรดาศักดิ์ หรือสัญลักษณ์ที่แสดงถึงความเหนือกว่า ซึ่งอาจจะขัดแย้งกับพระวินัย
ผมไม่แน่ใจว่า พระที่ได้ยศสูงๆ จะเป็นสมเด็จ เป็นพรหม เป็นเทพ หรือยศอะไรก็ตาม (ที่ปุถุชนหรือรัฐบาลตั้งกันขึ้นมา) สามารถลงไปกราบพระที่เป็นหลวงตาแก่ๆ ไม่มียศ ไม่มีตำแหน่ง แต่มีพรรษามากกว่า คือบวชมานานกว่า ได้หรือไม่
ผมขอยกตัวอย่าง หลวงพ่อคำเขียน เนื่องจากท่านมรณภาพไปแล้ว ผมพูดได้เต็มปากว่าท่านคือพระอริยะ (ที่จริงพูดมากกว่านี้ก็ได้ แต่เดี๋ยวจะเป็นประเด็นอื่น) ท่านเดินทางไปวัดแห่งหนึ่ง เจ้าอาวาสวัดนั้นมาต้อนรับ หลวงพ่อคำเขียนท่านก็ก้มลงกราบ ซึ่งเจ้าอาวาสรูปนั้น ลูกศิษย์ในวัดรู้พฤติกรรมดี และไม่อยากให้หลวงพ่อคำเขียนไปกราบแบบนั้น แต่หลวงพ่อคำเขียนท่านไม่สนใจ ท่านถือพระวินัยเป็นหลัก พระพุทธเจ้าให้ทำอะไรท่านจะทำตามนั้น
บางที ถ้าเราใช้จำนวนพรรษาที่มากกว่าเป็นเกณฑ์ เวลาเกิดอธิกรณ์หรือเกิดข้อพิพาทและหาข้อสรุปไม่ได้ (เพราะอลัชชีย่อมต้องโกหก หรือที่เรียกว่า แถทุกเรื่อง) แน่นอนว่า พระที่มีพรรษามากๆ ไม่ได้มีแค่ 1-2 รูป อาจจะมีเป็นร้อยเป็นพันเป็นหมื่นที่มีอายุพรรษาเท่ากัน ถ้าจะเอาพระที่พรรษามากๆ เอาไว้เป็นพวกตัวเอง ก็หาพระรูปอื่นที่พรรษามากกว่าก็ได้ มีมากมายนับไม่ถ้วน
(ผมไม่ได้บอกว่า เวลามีอธิกรณ์หรือข้อพิพาทเกิดขึ้น ต้องเอาพระที่อาวุโสหรือพระแก่ๆ มาตัดสินเท่านั้น เพราะหลายเรื่องส่วนใหญ่ ตัดสินตามพระวินัยได้อยู่แล้ว พระที่พรรษาไม่มากก็ตัดสินได้ ผมหมายถึงกรณีที่หาข้อสรุปไม่ได้ เช่น กรณีธรรมกาย แม้สมเด็จญาณสังวรจะวินิจฉัยว่าธัมมชโยปาราชิก แต่ก็ยังไม่จบ มีคนออกมาปกป้อง ซึ่งถ้ายึดตามพระวินัย น่าจะจบได้ เป็นต้น)
อย่างไรก็ตาม นั่นเป็นเรื่องอนาคต แต่เอาปัจจุบันนี้ก่อน การที่พระมียศมีตำแหน่ง ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องตามพระวินัย และพระที่ดีๆ บางองค์ ถ้าผมจำไม่ผิด เช่นหลวงตามหาบัว หากใครเอายศมาให้ท่านก็บอกว่า กองไว้ตรงนั้น (ถ้าผมเข้าใจผิดต้องขออภัย) อาจจะรวมถึงหลวงปู่ดูลย์ หลวงพ่อพุธ และอีกมากมาย ซึ่งท่านไม่สนใจเลย ท่านยึดถือตามคำสอนของพระพุทธเจ้าเท่านั้น
ก็ขอฝากไว้ ถือเป็นจุดเริ่มต้นในการปฏิรูปพระพุทธศาสนา
ถ้าเราพึ่งหน่วยงานภาครัฐไม่ได้ เราก็ต้องพึ่งตัวเอง แก้ปัญหาด้วยตัวเราเอง ยึดพระ(ธรรม)วินัยเป็นหลัก ไม่มีอะไรที่เหนือกว่านี้
สุดท้าย มีโอกาสฟังคุณพุทธ อภิวรรณ ข่าวช่อง 8 พูดถึงเรื่องการจัดการพวกอลัชชีที่มียศมีตำแหน่งของตำรวจ และบอกประมาณว่า ชาวพุทธ 99.99% อยู่ข้างตำรวจ สนับสนุนและให้กำลังใจตำรวจทำอย่างเต็มที่
สิ่งที่ผมอยากจะเสริมก็คือ ผมเห็นด้วยกับคุณพุทธ 100% พวกอลัชชีเป็นเศษขี้ฝุ่นของพระพุทธศาสนา ไม่มีค่าใดๆ เลยสำหรับผม
มาลองดูกันว่า นับจากวันนี้เป็นต้นไป จะมีใครที่เลื่อมใสศรัทธาพระรูปใดรูปหนึ่ง เพราะยศถาบรรดาศักดิ์อยู่อีกหรือไม่
แต่ตอนนั้นผมไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา หรือรู้แบบผิดๆ ถือว่าเริ่มต้นจากศูนย์ และเป็นเรื่องที่ผ่านมานานแล้ว
นับจากวันนี้ ผมคิดว่าเป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดที่จะทำความเข้าใจกับชาวพุทธ แน่นอนว่า หลายคน หลายภาคส่วน พยายามจะให้มีการยกเลิกพวกยศถาบรรดาศักดิ์ หรือสัญลักษณ์ที่แสดงถึงความเหนือกว่า ซึ่งอาจจะขัดแย้งกับพระวินัย
ผมไม่แน่ใจว่า พระที่ได้ยศสูงๆ จะเป็นสมเด็จ เป็นพรหม เป็นเทพ หรือยศอะไรก็ตาม (ที่ปุถุชนหรือรัฐบาลตั้งกันขึ้นมา) สามารถลงไปกราบพระที่เป็นหลวงตาแก่ๆ ไม่มียศ ไม่มีตำแหน่ง แต่มีพรรษามากกว่า คือบวชมานานกว่า ได้หรือไม่
ผมขอยกตัวอย่าง หลวงพ่อคำเขียน เนื่องจากท่านมรณภาพไปแล้ว ผมพูดได้เต็มปากว่าท่านคือพระอริยะ (ที่จริงพูดมากกว่านี้ก็ได้ แต่เดี๋ยวจะเป็นประเด็นอื่น) ท่านเดินทางไปวัดแห่งหนึ่ง เจ้าอาวาสวัดนั้นมาต้อนรับ หลวงพ่อคำเขียนท่านก็ก้มลงกราบ ซึ่งเจ้าอาวาสรูปนั้น ลูกศิษย์ในวัดรู้พฤติกรรมดี และไม่อยากให้หลวงพ่อคำเขียนไปกราบแบบนั้น แต่หลวงพ่อคำเขียนท่านไม่สนใจ ท่านถือพระวินัยเป็นหลัก พระพุทธเจ้าให้ทำอะไรท่านจะทำตามนั้น
บางที ถ้าเราใช้จำนวนพรรษาที่มากกว่าเป็นเกณฑ์ เวลาเกิดอธิกรณ์หรือเกิดข้อพิพาทและหาข้อสรุปไม่ได้ (เพราะอลัชชีย่อมต้องโกหก หรือที่เรียกว่า แถทุกเรื่อง) แน่นอนว่า พระที่มีพรรษามากๆ ไม่ได้มีแค่ 1-2 รูป อาจจะมีเป็นร้อยเป็นพันเป็นหมื่นที่มีอายุพรรษาเท่ากัน ถ้าจะเอาพระที่พรรษามากๆ เอาไว้เป็นพวกตัวเอง ก็หาพระรูปอื่นที่พรรษามากกว่าก็ได้ มีมากมายนับไม่ถ้วน
(ผมไม่ได้บอกว่า เวลามีอธิกรณ์หรือข้อพิพาทเกิดขึ้น ต้องเอาพระที่อาวุโสหรือพระแก่ๆ มาตัดสินเท่านั้น เพราะหลายเรื่องส่วนใหญ่ ตัดสินตามพระวินัยได้อยู่แล้ว พระที่พรรษาไม่มากก็ตัดสินได้ ผมหมายถึงกรณีที่หาข้อสรุปไม่ได้ เช่น กรณีธรรมกาย แม้สมเด็จญาณสังวรจะวินิจฉัยว่าธัมมชโยปาราชิก แต่ก็ยังไม่จบ มีคนออกมาปกป้อง ซึ่งถ้ายึดตามพระวินัย น่าจะจบได้ เป็นต้น)
อย่างไรก็ตาม นั่นเป็นเรื่องอนาคต แต่เอาปัจจุบันนี้ก่อน การที่พระมียศมีตำแหน่ง ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องตามพระวินัย และพระที่ดีๆ บางองค์ ถ้าผมจำไม่ผิด เช่นหลวงตามหาบัว หากใครเอายศมาให้ท่านก็บอกว่า กองไว้ตรงนั้น (ถ้าผมเข้าใจผิดต้องขออภัย) อาจจะรวมถึงหลวงปู่ดูลย์ หลวงพ่อพุธ และอีกมากมาย ซึ่งท่านไม่สนใจเลย ท่านยึดถือตามคำสอนของพระพุทธเจ้าเท่านั้น
ก็ขอฝากไว้ ถือเป็นจุดเริ่มต้นในการปฏิรูปพระพุทธศาสนา
ถ้าเราพึ่งหน่วยงานภาครัฐไม่ได้ เราก็ต้องพึ่งตัวเอง แก้ปัญหาด้วยตัวเราเอง ยึดพระ(ธรรม)วินัยเป็นหลัก ไม่มีอะไรที่เหนือกว่านี้
สุดท้าย มีโอกาสฟังคุณพุทธ อภิวรรณ ข่าวช่อง 8 พูดถึงเรื่องการจัดการพวกอลัชชีที่มียศมีตำแหน่งของตำรวจ และบอกประมาณว่า ชาวพุทธ 99.99% อยู่ข้างตำรวจ สนับสนุนและให้กำลังใจตำรวจทำอย่างเต็มที่
สิ่งที่ผมอยากจะเสริมก็คือ ผมเห็นด้วยกับคุณพุทธ 100% พวกอลัชชีเป็นเศษขี้ฝุ่นของพระพุทธศาสนา ไม่มีค่าใดๆ เลยสำหรับผม