แต่เราจะทำอะไรไม่ได้ถ้าฝ่ายเขมรไม่เป็นฝ่ายเริ่มก่อน แต่หารู้ไม่ว่าเขมรรู้ข้อจำกัดนั้นของเราดีเราต้องอดทนให้ถึงที่สุดจึงถูกยั่วยุแบบรายวันและมีท่าทีว่าจะหนักขึ้นเรื่อยๆ

นับตั้งแต่ทหารไทยถูกระเบิดจนอาการสาหัสแล้วไทยไม่ทำอะไรเลย เขมรเริ่มมียุทธวิธีแสดงความก้าวร้าวอย่างเด่นชัดด้วยการหันปืนเข้าหาทหารไทยและพยายามข่มขู่ชุดลาดตระเวนของเรา

แต่เราทำได้มากที่สุดคือแค่ พูดคุยอย่างสันติพยายามเจรจาให้เขาเข้าใจทำยังไงก็ได้ให้เขากลับที่ตั้งโดยไม่เกิดการสูญเสีย

เพราะถ้าเขาไม่ยิงเรา เราก็ไม่สามารถตอบโต้หรือต่อให้มีการปะทะกันขึ้นมาจริงๆเขมรก็พร้อมจะเหลี่ยมกลับไทยแบบที่เคยทำว่าไทยเราเป็นฝ่ายเปิดฉากยิงก่อน

ดังนั้นไม่ว่าเขมรจะขึ้นไปยึดภูมะเขือ หรือจะล้ำพื้นที่เข้ามาในฝั่งไทยมากแค่ใหน


ทหารไทยก็จะทำได้แค่ ยืนมองกันตาปริบๆเพราะเบื้องบนสั่งมาอย่างนั้นครับ

ไม่เคยโกรธเลยที่ทหารไทยทำอะไรไม่ได้ แต่มันรู้สึกคับแค้นในใจมากกว่าที่มีนักการเมืองวัวสันหลังหวะกลัวนักกลัวหนาว่าความลับปิดซ่อนเอาไว้ถูกเปิดเผยถ้าไปทำอะไรที่ฮุนเซนไม่พอใจเข้าแล้วคนแบบนั้นดันมาเป็นคนใหญ่คนโต

ก็จึงบอกตามตรงเลยว่า อเนจอนาถประเทศไทย