ขออนุญาตตั้งกระทู้อยากทราบความคิดเห็นจากพี่เพื่อนในกลุ่มนี้พอดีเรื่องมีอยู่ว่าเมื่อปีก่อนเราได้เลี้ยงน้องหมาพันธุ์ปอมเมอริเนี่ยนเลี้ยงได้ห้าเดือนแล้วเรามีเหตุผลจำเป็นที่ต้อง หาบ้านใหม่ให้ น้อง เราทำงานเราสงสารน้องที่ปล่อยน้องทิ้งไว้ที่บ้านคนเดียวเราดูผ่านกล้องแล้วเราทำใจไม่ได้ น้องดูเหงาๆ ไม่มีเพื่อนเค้าเลี้ยงตัวเดียว เลย ตัดสินใจ หาเจ้าของใหม่ให้น้องแต่ใจเราไม่อยากปล่อยน้องให้คนอื่นไปเลยจริงๆ แต่ด้วยเหตุผลหลายหลายอย่างผิดเองค่ะที่ไม่คิดดีดีก่อนที่จะรับน้องมา กำลังทรัพเราเลี้ยงน้องได้ค่ะ แต่เราแค่คิดแทนน้องว่าน้องเหงาแล้วดูน่าสงสารเลยหาบ้านใหม่ให้น้องตอนนั้นน้องห้าเดือนเราคิดว่าวัยนี้น่าจะเปลี่ยน เจ้าของได้เพราะน้องยังไม่โตมาก และเราก็ได้เจ้าของใหม่วันแรกที่เราไปส่งน้อง เจ้าของใหม่เห็นเราร้องไห้แล้ววันนั้นเราจะเอาน้องกลับมาเราทำใจไม่ได้แต่เขาก็ปลอบใจเราบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงอยู่ที่นี่เค้าจะดูแลให้อย่างดีเราร้องไห้อยู่สามวันคิดถึงน้อง เราก็ได้ตกลงกับเจ้าของใหม่เจ้าของใหม่ก็โอเคเค้าบอกว่าคิดถึงตอนไหนก็มาหาได้ตลอด เพราะบ้านเรากับเขาอยู่ไม่ไกลมากเราอยู่นอกเมืองเค้าอยู่ในเมือง หรือไม่ก็โทรหาวิดีโอคอลหรือจะมารับไปเที่ยวบ้านก็ได้ เราเลยสบายใจแล้วเจ้าของใหม่ค่อนข้างที่จะฐานะโอเคดูแลน้องได้เค้าไม่ได้ทำงานเค้าจะอยู่กับน้องได้ตลอดแล้วเค้าก็มีน้องหมา พันธุ์เล็กสองตัว เราเลยค่อนข้างที่จะโอเคที่จะยกน้องให้บ้านนี้ เราคัดบ้านให้น้องอย่างดี เราปล่อยน้องไป ราคาครึ่งหนึ่ง กลับตอนที่รับน้องมา ก็อยากให้น้องมีคนดูแลที่ดี แล้วหลังจากนั้นเราก็ไปหาน้องแรกแรกเราไปหาน้องทุกเดือนแล้วก็ขอกลับมาเที่ยวที่บ้าน1-2วัน และทุกครั้งที่ไปน้องไม่เคยลืมเราแค่มองเห็นเรารีบวิ่งมาหาเราทันทีเลียหน้ามานั่งตักน้องไม่ลืมเรา เราขับรถไปรับส่งเอง และทุกครั้งที่เราไปรับน้องมาเราจะซื้อขนมหรืออาหารน้องครั้งละประมาณ 600 700 กลับไปให้น้องด้วยตลอด บางทีก็อาบน้ำให้ก่อนไปส่งคืนเวลาน้องตัวเหม็น เรายังทำใจไม่ได้ลืมน้องไม่ได้รักน้องมาก อารมณ์เหมือนอกหักทุกครั้งที่ไปรับน้องมาแล้วไปส่งมันเหมือนเวลามันผ่านไปไวนะอยู่ด้วยกันแค่เวลาสั้นสั้นร้องไห้ตลอดทุกครั้งกลับมา มาร้องที่บ้านเรานะคะไม่ได้ร้องให้เจ้าของใหม่เห็น แต่พอหลังหลังเราไป รับน้องมา สองสามเดือนครั้ง หรือสี่ห้าเดือนครั้ง
ก็พยายามจะไม่ไปรบกวนเจ้าของใหม่บ่อย เราก็เกรงใจอยู่เอาให้เขาไปแล้ว แต่เราทนคิดถึงน้องไม่ได้ จะนั่งดูรูปเก่าเก่าคลิปน้องตลอดเวลาคิดถึง หลังๆเจ้าของใหม่เค้าก็ดูเหมือนเค้าไม่ค่อยอยากจะตอบแชทเรา เวลาเราทักไปถามเรื่องน้องหรือขออนุญาตรับน้องมาหาหนึ่งถึงสองวันไม่เคยเกินกว่านี้เราก็ไปส่งคืนและซื้ออาหารขนมให้น้องกลับไปตลอดเพื่อจะเป็นการดูไม่น่าเกียจ ทำตามเหมือนที่เค้าตกลงกับเราตั้งแต่แรกแรกที่เค้าบอกว่ามาหาได้ตลอดเลยเพราะเค้าเข้าใจคนรักหมาเหมือนกัน ซึ่งเรารับมาเราก็มีของคืนกลับไปให้น้องซื้ออาหารติดน้องกลับไปตลอดทุกครั้งเลยอยากจะถามพี่พี่ในกลุ่มนี้ว่าเราควรมูฟออนจากน้องแล้วก็ตัดขาดน้องไปเลยแต่เราทำใจไม่ได้พูดจริงๆค่ะถ้าย้อนเวลาไปได้เราจะไม่ยกน้องให้ใครเราจะไม่คิดเองแทนน้องว่าน้องจะเหงาอยู่ตัวเดียวเราทำงานแต่มันก็สายไปแล้วค่ะตอนนี้เวลาผ่านไปปีกว่าเราก็ยังคิดถึงน้องยังมูฟออนไม่ได้ก็ยังแวะไปหาน้องอยู่เรื่อยเรื่อย จนเจ้าของใหม่ดูเหมือนเค้าจะรำคาญรึป่าวไม่รู้ไม่อยากให้น้องกลับมาหาเรา แต่เราก็เข้าใจเขาแหละว่าเค้าซื้อน้องไปแล้วเค้าก็อยากให้น้องรักเขาเขาอยากเป็นเจ้าของน้องคนเดียวผิดที่เราเองเรารู้ตัวที่ตัดสินใจพลาดตั้งแต่แรก เศร้ามากเลยค่ะเสียใจที่ตัดสินใจพลาดไปในวันนั้นเราเข้าใจว่าเป็นความผิดเราแต่อย่างน้อยน้องก็โชคดีที่ได้บ้านใหม่ที่ดีเค้า เหมือน ดูแลน้องดีแต่แค่คิดถึงยังทำใจตัดใจจากน้องไม่ได้ถึงผ่านมาปีกว่าแล้วก็จริงเรานั่งดูรูปน้องเราร้องไห้ตลอดเวลาคิดถึงเรากับแฟนสองคนรักน้องมากจิง และเป็นน้องหมาตัวแรกที่เลี้ยงด้วยกันกับแฟนตัดสินใจอยู่นาน กว่าจะเลี้ยงแต่สุดท้ายเราเลือกทางผิดพลาดที่ให้น้องกับคนอื่นไปทั้งที่ตัวเองทำใจไม่ได้ผิดที่ตัวเราเองค่ะเรารู้ตัวว่าเราผิด เราทำใจที่จะมีตัวใหม่ไม่ได้เลยค่ะและเราก็ไม่คิดที่จะมีด้วยถ้าไม่พร้อม อยู่ดูแลน้องได้ตลอดเวลาจริงๆ เราก็ศึกษาเรากลัวน้องเหงาส่วนมากเค้าก็บอกว่าให้น้องอยู่กับเจ้าของตลอดเวลาเราเลยรู้สึกผิดค่ะวันนั้นที่เราตัดสินใจเพราะเราอ่านอะไรอย่างนี้เรากลัวน้องเหงามากจริงๆเราก็เลยให้คนอื่นให้น้องมีบ้านใหม่จะได้มีเพื่อนเล่น แต่จริงๆแล้วดูเหมือนเค้าต้องการเรามาก เราไม่น่าคิดแทนเขาเลย ทุกวันนี้ยังโคตรรู้สึกผิดกับน้องโคตรเสียใจที่ตัวเองตัดสินใจแบบนั้นไม่โทษเจ้าของใหม่นะคะโพสต์นี้เค้าไม่ผิดเราผิดเองแต่แค่อยากมาระบาย กระทู้นี้ก็มีเท่านี้แหล่ะค่ะและอยากฝากบอกถึงคนที่คิดจะเลี้ยงน้องรับน้องมาเลี้ยงขอให้คุณคิดดีดีก่อนว่าคุณพร้อมดูแลเขาได้ตลอดหรือเปล่าจะไม่มีปัญหาภายหลังและคนที่จะปล่อยน้องไปให้คนอื่นอันนี้ขอให้คุณคิดดีดีถ้าคุณไม่อยากตัดสินใจผิดพลาดแล้วต้องเป็นปมในใจเสียใจตลอดชีวิตแบบเรา ยิ่งเวลาไปหาน้อง แล้วน้องยังไม่ลืมเราโคตรเจ็บใจโคตรเสียใจโคตรรู้สึกผิดเลยค่ะ
ให้หมาคนอื่นไปเลี้ยงแล้วเราไปหาเขาบ่อยบ่อย ยังทำใจไม่ได้ถึงเวลาจะผ่านไปนาน เราผิดไหมเจ้าของใหม่จะคิดยังไง
ก็พยายามจะไม่ไปรบกวนเจ้าของใหม่บ่อย เราก็เกรงใจอยู่เอาให้เขาไปแล้ว แต่เราทนคิดถึงน้องไม่ได้ จะนั่งดูรูปเก่าเก่าคลิปน้องตลอดเวลาคิดถึง หลังๆเจ้าของใหม่เค้าก็ดูเหมือนเค้าไม่ค่อยอยากจะตอบแชทเรา เวลาเราทักไปถามเรื่องน้องหรือขออนุญาตรับน้องมาหาหนึ่งถึงสองวันไม่เคยเกินกว่านี้เราก็ไปส่งคืนและซื้ออาหารขนมให้น้องกลับไปตลอดเพื่อจะเป็นการดูไม่น่าเกียจ ทำตามเหมือนที่เค้าตกลงกับเราตั้งแต่แรกแรกที่เค้าบอกว่ามาหาได้ตลอดเลยเพราะเค้าเข้าใจคนรักหมาเหมือนกัน ซึ่งเรารับมาเราก็มีของคืนกลับไปให้น้องซื้ออาหารติดน้องกลับไปตลอดทุกครั้งเลยอยากจะถามพี่พี่ในกลุ่มนี้ว่าเราควรมูฟออนจากน้องแล้วก็ตัดขาดน้องไปเลยแต่เราทำใจไม่ได้พูดจริงๆค่ะถ้าย้อนเวลาไปได้เราจะไม่ยกน้องให้ใครเราจะไม่คิดเองแทนน้องว่าน้องจะเหงาอยู่ตัวเดียวเราทำงานแต่มันก็สายไปแล้วค่ะตอนนี้เวลาผ่านไปปีกว่าเราก็ยังคิดถึงน้องยังมูฟออนไม่ได้ก็ยังแวะไปหาน้องอยู่เรื่อยเรื่อย จนเจ้าของใหม่ดูเหมือนเค้าจะรำคาญรึป่าวไม่รู้ไม่อยากให้น้องกลับมาหาเรา แต่เราก็เข้าใจเขาแหละว่าเค้าซื้อน้องไปแล้วเค้าก็อยากให้น้องรักเขาเขาอยากเป็นเจ้าของน้องคนเดียวผิดที่เราเองเรารู้ตัวที่ตัดสินใจพลาดตั้งแต่แรก เศร้ามากเลยค่ะเสียใจที่ตัดสินใจพลาดไปในวันนั้นเราเข้าใจว่าเป็นความผิดเราแต่อย่างน้อยน้องก็โชคดีที่ได้บ้านใหม่ที่ดีเค้า เหมือน ดูแลน้องดีแต่แค่คิดถึงยังทำใจตัดใจจากน้องไม่ได้ถึงผ่านมาปีกว่าแล้วก็จริงเรานั่งดูรูปน้องเราร้องไห้ตลอดเวลาคิดถึงเรากับแฟนสองคนรักน้องมากจิง และเป็นน้องหมาตัวแรกที่เลี้ยงด้วยกันกับแฟนตัดสินใจอยู่นาน กว่าจะเลี้ยงแต่สุดท้ายเราเลือกทางผิดพลาดที่ให้น้องกับคนอื่นไปทั้งที่ตัวเองทำใจไม่ได้ผิดที่ตัวเราเองค่ะเรารู้ตัวว่าเราผิด เราทำใจที่จะมีตัวใหม่ไม่ได้เลยค่ะและเราก็ไม่คิดที่จะมีด้วยถ้าไม่พร้อม อยู่ดูแลน้องได้ตลอดเวลาจริงๆ เราก็ศึกษาเรากลัวน้องเหงาส่วนมากเค้าก็บอกว่าให้น้องอยู่กับเจ้าของตลอดเวลาเราเลยรู้สึกผิดค่ะวันนั้นที่เราตัดสินใจเพราะเราอ่านอะไรอย่างนี้เรากลัวน้องเหงามากจริงๆเราก็เลยให้คนอื่นให้น้องมีบ้านใหม่จะได้มีเพื่อนเล่น แต่จริงๆแล้วดูเหมือนเค้าต้องการเรามาก เราไม่น่าคิดแทนเขาเลย ทุกวันนี้ยังโคตรรู้สึกผิดกับน้องโคตรเสียใจที่ตัวเองตัดสินใจแบบนั้นไม่โทษเจ้าของใหม่นะคะโพสต์นี้เค้าไม่ผิดเราผิดเองแต่แค่อยากมาระบาย กระทู้นี้ก็มีเท่านี้แหล่ะค่ะและอยากฝากบอกถึงคนที่คิดจะเลี้ยงน้องรับน้องมาเลี้ยงขอให้คุณคิดดีดีก่อนว่าคุณพร้อมดูแลเขาได้ตลอดหรือเปล่าจะไม่มีปัญหาภายหลังและคนที่จะปล่อยน้องไปให้คนอื่นอันนี้ขอให้คุณคิดดีดีถ้าคุณไม่อยากตัดสินใจผิดพลาดแล้วต้องเป็นปมในใจเสียใจตลอดชีวิตแบบเรา ยิ่งเวลาไปหาน้อง แล้วน้องยังไม่ลืมเราโคตรเจ็บใจโคตรเสียใจโคตรรู้สึกผิดเลยค่ะ