สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
จริงๆแล้วเด็กหลงไม่ได้มีอะไรต่างจากวงอื่นมาก ทุกวงมีคนหน้าตาดี ร้องเพลงเก่ง เต้นเก่ง นิสัยดี รักแฟนเพลง พูดภาษาอังกฤษได้ดี มีเหมือนกันหมดเลยค่ะ แต่สิ่งที่เด็กหลงตกเราได้คือรายละเอียดบางอย่างที่เราไม่เจอจากวงอื่นค่ะ (เราไม่ได้ตามเด็กหลงวงแรกนะคะ ตามตั้งแต่เจนสอง)
[ เมมเบอร์ ]
เราเป็นคนชอบวงที่เมมเบอร์สนิทกันค่ะ มันดูมีเสน่ห์ มันอินง่ายกว่า โดยเฉพาะกับวงที่เพลงอาจจะไม่ได้ถูกหูเราทุกคัม แต่ถ้าศิลปินน่ารัก เราก็ไม่ไปไหนนะ เราตามคนก่อนจะตามเพลง เคยลองดูคอนเทนท์วงที่เพลงดังสุดๆ แต่เมมเบอร์เหมือนเพื่อนร่วมงานมากกว่า ถ้าแบบนั้นก็จะฟังเพลงอย่างเดียวค่ะ แต่เด็กหลงคือทุกคนสนิทกันมาก ทุกคอนเทนท์ก็เลยสนุกไปด้วย อาจจะเพราะบังชานเลือกเมมเบอร์จากคนที่สนิทกันอยู่แล้ว อันนี้ก็ขอบคุณค่ายที่ให้โอกาส เด็กหลงเป็นวงที่สนุกสนาน แต่ไม่ค่อยห่าม ไม่เล่นแรง ค่อนข้างตะมุตะมิ ถนอมกันและกันมาก รับผิดชอบสูง เราว่าเหมือนกลุ่มเด็กเรียนที่เรียบร้อยและหน้าตาดี ประมาณนั้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
.
.
[ ลีดเดอร์ ]
ถ้าถามเรา เราว่าบังชานคือสารตั้งต้นของความสำเร็จค่ะ ไม่ใช่แค่แต่งเพลงเก่ง แต่ยังดูแลเมมเบอร์ดี เข้าใจเมมเบอร์ ให้ความสำคัญ ปกป้องและผลักดันให้ทุกคนเดินไปพร้อมกัน เวลามีปัญหา บังชานจะก้าวออกมายืนข้างหน้าเสมอ เวลาอยู่บนสเตจไม่ว่าจะในเกาหรือนอกเกา ก็จะเป็นคนดูแลทุกอย่างให้สมูธได้แบบไม่ต้องมีผู้ดำเนินรายการเลย พี่ชานหยอกเก่ง คุยเก่ง บรรยากาศในคอนอยู่ภายใต้การนำของลีดเดอร์แทบจะล้วนๆ ที่สำคัญคือมีพาวเวอร์จริง ไม่ใช่แค่กับเมมเบอร์ แต่ทีมงานก็คือฟังพี่ชานด้วย ดูจากเรื่องปัญหาน้ำดื่มของทัวร์ตอนนี้ได้ค่ะ พอรู้ว่าสเตย์ต้องซื้อน้ำขวดละหลายร้อย พี่ก็รับเรื่องทางบับเบิ้ล หลังจากนั้นสเตย์มีน้ำเย็นฉ่ำกินทุกคอนทุกเมือง พาวเวอร์นี้คือคาริสม่าที่ทำให้คนหวีดพี่เค้าสุดๆเลยค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ก่อนหน้านี้พี่ชานจะมีไลฟ์ทุกวันอาทิตย์ที่เรียกว่า Chan's room สำหรับแนะนำเพลง พูดคุย 2 ภาษา คนฟังเยอะมากๆ เสียดายที่ตอนนี้เลิกทำแล้ว เราเชื่อว่าฐานแฟนอินเตอร์มาจากคนที่ได้ดูไลฟ์ชานส์รูมค่อนข้างมากค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
.
.
[ เพลง ]
เพลงของเด็กหลงก็มีบทบาทสำคัญมาก จะว่าสำคัญสุดก็ว่าได้ เพราะมันเป็นเพลงที่มี genre ของตัวเอง หาฟังที่อื่นไม่ได้ เอกลักษณ์สำคัญคือโครงสร้างที่ซับซ้อน มีหลายแนว/หลายท่อนในเพลงเดียว จริงๆเหมือนมี 7-8 เพลงรวมกันอยู่ แต่ทำออกมาได้กลมกล่อม sound design ก็เป็นเอกลักษณ์ มีรายละเอียดเยอะมาก ยิ่งมารวมกับเสียงร้องที่ไม่ซ้ำกันของเมมเบอร์ยิ่งทำให้เลียนแบบยาก การเลือกเมมเบอร์ที่เสียงไม่ซ้ำคือสิ่งที่พิสูจน์ได้ดีว่าบังชานเป็นคนเปี่ยมวิสัยทัศน์ เพลงเด็กหลงฟังแล้วรู้เลยว่าท่อนไหนใครร้อง แยกเสียงง่ายมาก
และเราชอบที่ song credits ค่ายนี้ใส่ชัดเจนว่าใครทำอะไร writer/composer/arranger ซึ่งเครดิตล้วนสั้นและคลีน เกือบทุกเพลงมีแค่ชื่อเมมเบอร์กับโปรดิวเซอร์ที่ค่ายให้ร่วมดูแล
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
วิธีทำเพลงของเด็กหลงคือ 3racha ซึ่งเป็นโปรดิวเซอร์ยูนิตจะขึ้นโครงเองทั้งหมด คิดสตอรี่ที่จะพูดถึงในเพลงเอง เลือกคอร์ดและกำหนดซาวด์เอง เรียกว่าเป็น first author ของงานตัวเอง ทำเดโมคร่าวๆขึ้นก่อน แล้วค่อยมีโปรดิวเซอร์เข้ามาร่วมดูแลในส่วนที่เหลือกับบังชาน แตกต่างจากวงอื่นที่จะเลือกเพลงจากที่นักแต่งเพลงอื่นขึ้นโครงไว้มาปรับแต่งให้เป็นแนวตัวเอง อันนี้ถูกจริตคนทำงานสายart/craftแบบเราสุดๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แล้วผ่านมานานจนทุกวันนี้ที่มีสเตเดี้ยมทัวร์ เด็กหลงก็ยึดมั่นในแนวตัวเองมาตลอด ไม่เคยสูญเสียตัวตน ไม่เคยหันไปทำเพลงที่ "ใหญ่" และ "เป็นมิตร" กับคนหมู่มากแบบที่เรียกว่า main stream แต่เลือกจะเดินบนสายเพลงเฉพาะกลุ่มเหมือนที่เดินมาตั้งแต่วันแรก มันโดนใจวัยรุ่นวัยทำงานค่ะ วัยที่อยากได้รับการยอมรับในความสามารถของตัวเอง ตรงนี้แหละที่ทำให้คนที่โดนตกมาแล้วไปจากเด็กหลงไม่ได้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
.
.
[ โชว์ ]
คอนเสิร์ตเด็กหลงจะเป็นแนว music focus ชัดเจน การตบแต่งเวทีไม่เยอะถ้าเทียบกับวงอื่น เด็กหลงเหมือนมาเพื่ออวดเพลง โชว์ไม่แทรกซีนละครหรือขายแฟนตาซีใดๆ อัดเพลงรัวๆ เต้นยับๆ ทอล์กน้อยมาก มีเบรกเปลี่ยนชุดบ้าง ระหว่างนั้นก็จะมีวิทีอาร์ มีเกมให้คนดูเล่น ไม่มีช่วงเดดแอร์ ไม่มีช่วงอ่อม แต่ถ้าทอล์ก จะชอบคุยเล่นกับคนดู ปล่อยมุข interact กับคนดูสุดๆ เราเคยดูวงอื่นจะไม่ค่อยคุยกับคนดู แต่จะคุยหยอกกันเองมากกว่าค่ะ แล้วยิ่งเด็กหลงพูดอังกฤษคล่องครึ่งวง มันเลยสมูธไปหมด ทัวร์ต่างประเทศเลยสนุกกันมาก อีกอันที่เป็นไม้เด็ดคือวงแบนด์ที่ตระเวนไปด้วยกัน เด็กหลงจะแนะนำวงบนเวทีเสมอ และกล่าวขอบคุณทีมงานทุกส่วน เราว่าชาวต่างชาติชอบอะไรแบบนี้มากๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
.
.
[ ทีม1/ One Label ]
ถึงจะมีความเป็นศิลปินสูง แต่เด็กหลงก็มีรูปร่างหน้าตาที่ดึงดูดไม่ต่างจากไอดอลวงอื่น เราว่าช่วงแรกน้องยังไม่ shine มาก แต่ค่ายขยันพัฒนาลุคที่สร้างเอกลักษณ์ให้ศิลปินจริงๆ เริ่มจากฮยอนจินนำเทรนด์ผมยาวก่อน ตามด้วยฟีลิกซ์ที่นำเทรนด์ genderless รวมถึงการดีลงานแฟชั่น/งานแบรนด์ ค่ายค่อนข้างใจเย็น ผลักดันส่งเสริมแบบไม่เร่งรีบแต่สม่ำเสมอ เฟสติวัลก็ต้องเป็นเฮดไลเนอร์เท่านั้น แบรนด์ก็เป็นแบรนด์อันดับต้นๆ เด็กหลงขออะไรในงานก็จัดให้หมด จากวงอื่นต้องรอโซโล่ทีละคน เด็กหลงปล่อยเพลงโซโล่กันรัวๆ ฟังกันเลยฟรีๆ พอจะปล่อยขายก็ปล่อยพร้อมกันเลยคนละเพลง จัดเอ็มวีให้ทุกคนจุกๆ สแตนเดี่ยวไม่ตีกัน ไม่ปวดหัว สเตย์เอาไปคุยอวดคนอื่นได้รัวๆ ผลคือแฟนคลับไม่คิดย้ายด้อมไปไหน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ว่าจะเขียนนิดเดียว ยาวจนได้ ขออภัยด้วยนะคะ กว่าที่ยอดบั้ม ยอดสตรีม ยอดวิว ยอดผู้ติดตามจะไต่ขึ้นได้ขนาดนี้ มันมีองค์ประกอบเยอะเพราะเส้นทางมันยาวนานและเดินทางแบบค่อยเป็นค่อยไปค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกคนที่อ่านนะคะ 🙏
[ เมมเบอร์ ]
เราเป็นคนชอบวงที่เมมเบอร์สนิทกันค่ะ มันดูมีเสน่ห์ มันอินง่ายกว่า โดยเฉพาะกับวงที่เพลงอาจจะไม่ได้ถูกหูเราทุกคัม แต่ถ้าศิลปินน่ารัก เราก็ไม่ไปไหนนะ เราตามคนก่อนจะตามเพลง เคยลองดูคอนเทนท์วงที่เพลงดังสุดๆ แต่เมมเบอร์เหมือนเพื่อนร่วมงานมากกว่า ถ้าแบบนั้นก็จะฟังเพลงอย่างเดียวค่ะ แต่เด็กหลงคือทุกคนสนิทกันมาก ทุกคอนเทนท์ก็เลยสนุกไปด้วย อาจจะเพราะบังชานเลือกเมมเบอร์จากคนที่สนิทกันอยู่แล้ว อันนี้ก็ขอบคุณค่ายที่ให้โอกาส เด็กหลงเป็นวงที่สนุกสนาน แต่ไม่ค่อยห่าม ไม่เล่นแรง ค่อนข้างตะมุตะมิ ถนอมกันและกันมาก รับผิดชอบสูง เราว่าเหมือนกลุ่มเด็กเรียนที่เรียบร้อยและหน้าตาดี ประมาณนั้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
.
.
[ ลีดเดอร์ ]
ถ้าถามเรา เราว่าบังชานคือสารตั้งต้นของความสำเร็จค่ะ ไม่ใช่แค่แต่งเพลงเก่ง แต่ยังดูแลเมมเบอร์ดี เข้าใจเมมเบอร์ ให้ความสำคัญ ปกป้องและผลักดันให้ทุกคนเดินไปพร้อมกัน เวลามีปัญหา บังชานจะก้าวออกมายืนข้างหน้าเสมอ เวลาอยู่บนสเตจไม่ว่าจะในเกาหรือนอกเกา ก็จะเป็นคนดูแลทุกอย่างให้สมูธได้แบบไม่ต้องมีผู้ดำเนินรายการเลย พี่ชานหยอกเก่ง คุยเก่ง บรรยากาศในคอนอยู่ภายใต้การนำของลีดเดอร์แทบจะล้วนๆ ที่สำคัญคือมีพาวเวอร์จริง ไม่ใช่แค่กับเมมเบอร์ แต่ทีมงานก็คือฟังพี่ชานด้วย ดูจากเรื่องปัญหาน้ำดื่มของทัวร์ตอนนี้ได้ค่ะ พอรู้ว่าสเตย์ต้องซื้อน้ำขวดละหลายร้อย พี่ก็รับเรื่องทางบับเบิ้ล หลังจากนั้นสเตย์มีน้ำเย็นฉ่ำกินทุกคอนทุกเมือง พาวเวอร์นี้คือคาริสม่าที่ทำให้คนหวีดพี่เค้าสุดๆเลยค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ก่อนหน้านี้พี่ชานจะมีไลฟ์ทุกวันอาทิตย์ที่เรียกว่า Chan's room สำหรับแนะนำเพลง พูดคุย 2 ภาษา คนฟังเยอะมากๆ เสียดายที่ตอนนี้เลิกทำแล้ว เราเชื่อว่าฐานแฟนอินเตอร์มาจากคนที่ได้ดูไลฟ์ชานส์รูมค่อนข้างมากค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
.
.
[ เพลง ]
เพลงของเด็กหลงก็มีบทบาทสำคัญมาก จะว่าสำคัญสุดก็ว่าได้ เพราะมันเป็นเพลงที่มี genre ของตัวเอง หาฟังที่อื่นไม่ได้ เอกลักษณ์สำคัญคือโครงสร้างที่ซับซ้อน มีหลายแนว/หลายท่อนในเพลงเดียว จริงๆเหมือนมี 7-8 เพลงรวมกันอยู่ แต่ทำออกมาได้กลมกล่อม sound design ก็เป็นเอกลักษณ์ มีรายละเอียดเยอะมาก ยิ่งมารวมกับเสียงร้องที่ไม่ซ้ำกันของเมมเบอร์ยิ่งทำให้เลียนแบบยาก การเลือกเมมเบอร์ที่เสียงไม่ซ้ำคือสิ่งที่พิสูจน์ได้ดีว่าบังชานเป็นคนเปี่ยมวิสัยทัศน์ เพลงเด็กหลงฟังแล้วรู้เลยว่าท่อนไหนใครร้อง แยกเสียงง่ายมาก
และเราชอบที่ song credits ค่ายนี้ใส่ชัดเจนว่าใครทำอะไร writer/composer/arranger ซึ่งเครดิตล้วนสั้นและคลีน เกือบทุกเพลงมีแค่ชื่อเมมเบอร์กับโปรดิวเซอร์ที่ค่ายให้ร่วมดูแล
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
วิธีทำเพลงของเด็กหลงคือ 3racha ซึ่งเป็นโปรดิวเซอร์ยูนิตจะขึ้นโครงเองทั้งหมด คิดสตอรี่ที่จะพูดถึงในเพลงเอง เลือกคอร์ดและกำหนดซาวด์เอง เรียกว่าเป็น first author ของงานตัวเอง ทำเดโมคร่าวๆขึ้นก่อน แล้วค่อยมีโปรดิวเซอร์เข้ามาร่วมดูแลในส่วนที่เหลือกับบังชาน แตกต่างจากวงอื่นที่จะเลือกเพลงจากที่นักแต่งเพลงอื่นขึ้นโครงไว้มาปรับแต่งให้เป็นแนวตัวเอง อันนี้ถูกจริตคนทำงานสายart/craftแบบเราสุดๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แล้วผ่านมานานจนทุกวันนี้ที่มีสเตเดี้ยมทัวร์ เด็กหลงก็ยึดมั่นในแนวตัวเองมาตลอด ไม่เคยสูญเสียตัวตน ไม่เคยหันไปทำเพลงที่ "ใหญ่" และ "เป็นมิตร" กับคนหมู่มากแบบที่เรียกว่า main stream แต่เลือกจะเดินบนสายเพลงเฉพาะกลุ่มเหมือนที่เดินมาตั้งแต่วันแรก มันโดนใจวัยรุ่นวัยทำงานค่ะ วัยที่อยากได้รับการยอมรับในความสามารถของตัวเอง ตรงนี้แหละที่ทำให้คนที่โดนตกมาแล้วไปจากเด็กหลงไม่ได้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
.
.
[ โชว์ ]
คอนเสิร์ตเด็กหลงจะเป็นแนว music focus ชัดเจน การตบแต่งเวทีไม่เยอะถ้าเทียบกับวงอื่น เด็กหลงเหมือนมาเพื่ออวดเพลง โชว์ไม่แทรกซีนละครหรือขายแฟนตาซีใดๆ อัดเพลงรัวๆ เต้นยับๆ ทอล์กน้อยมาก มีเบรกเปลี่ยนชุดบ้าง ระหว่างนั้นก็จะมีวิทีอาร์ มีเกมให้คนดูเล่น ไม่มีช่วงเดดแอร์ ไม่มีช่วงอ่อม แต่ถ้าทอล์ก จะชอบคุยเล่นกับคนดู ปล่อยมุข interact กับคนดูสุดๆ เราเคยดูวงอื่นจะไม่ค่อยคุยกับคนดู แต่จะคุยหยอกกันเองมากกว่าค่ะ แล้วยิ่งเด็กหลงพูดอังกฤษคล่องครึ่งวง มันเลยสมูธไปหมด ทัวร์ต่างประเทศเลยสนุกกันมาก อีกอันที่เป็นไม้เด็ดคือวงแบนด์ที่ตระเวนไปด้วยกัน เด็กหลงจะแนะนำวงบนเวทีเสมอ และกล่าวขอบคุณทีมงานทุกส่วน เราว่าชาวต่างชาติชอบอะไรแบบนี้มากๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
.
.
[ ทีม1/ One Label ]
ถึงจะมีความเป็นศิลปินสูง แต่เด็กหลงก็มีรูปร่างหน้าตาที่ดึงดูดไม่ต่างจากไอดอลวงอื่น เราว่าช่วงแรกน้องยังไม่ shine มาก แต่ค่ายขยันพัฒนาลุคที่สร้างเอกลักษณ์ให้ศิลปินจริงๆ เริ่มจากฮยอนจินนำเทรนด์ผมยาวก่อน ตามด้วยฟีลิกซ์ที่นำเทรนด์ genderless รวมถึงการดีลงานแฟชั่น/งานแบรนด์ ค่ายค่อนข้างใจเย็น ผลักดันส่งเสริมแบบไม่เร่งรีบแต่สม่ำเสมอ เฟสติวัลก็ต้องเป็นเฮดไลเนอร์เท่านั้น แบรนด์ก็เป็นแบรนด์อันดับต้นๆ เด็กหลงขออะไรในงานก็จัดให้หมด จากวงอื่นต้องรอโซโล่ทีละคน เด็กหลงปล่อยเพลงโซโล่กันรัวๆ ฟังกันเลยฟรีๆ พอจะปล่อยขายก็ปล่อยพร้อมกันเลยคนละเพลง จัดเอ็มวีให้ทุกคนจุกๆ สแตนเดี่ยวไม่ตีกัน ไม่ปวดหัว สเตย์เอาไปคุยอวดคนอื่นได้รัวๆ ผลคือแฟนคลับไม่คิดย้ายด้อมไปไหน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ว่าจะเขียนนิดเดียว ยาวจนได้ ขออภัยด้วยนะคะ กว่าที่ยอดบั้ม ยอดสตรีม ยอดวิว ยอดผู้ติดตามจะไต่ขึ้นได้ขนาดนี้ มันมีองค์ประกอบเยอะเพราะเส้นทางมันยาวนานและเดินทางแบบค่อยเป็นค่อยไปค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกคนที่อ่านนะคะ 🙏
สมาชิกหมายเลข 936213 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2028995 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2708474 ถูกใจ, เปียกปูนสีส้ม ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 8028809 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3596733 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 8092130 ถูกใจ, boomboomblast ถูกใจ, SIK_PS ถูกใจ, ฉันนี่แหละ...สวยซอฟท์ ถูกใจรวมถึงอีก 21 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 12
ตามความเห็นบนๆเลยค่ะ เพลงและเพลงและเพลง เด็กหลงมันมุ่งมั่นมาก คิดดูวง 8 ปี ชื่อเสียงระดับนี้ ทำไมงานโฆษณาน้อยมาก
เด็กพวกนี้มันเป็นเด็กเนิร์ดค่ะ หมกมุ่นกับการทำเพลง จะพิชิตความฝันด้วยสมองและสองมือของตัวเอง
ทั้งที่คอนเนกชั่นเยอะ ระดับเอาไรอันมาเล่นเอ็มวีได้ มีช่องทางจะมีเดียเพลย์ได้เยอะแยะ
แต่เด็กหลงคอลแลบกับบิ๊กเนมน้อยมาก คนอื่นเค้าทำคอนเทนท์ในห้องอัดโปรดิวเซอร์มือรางวัลของอเมริกา
เด็กหลงทำคอนเทนท์อัดเสียงร้องเองในห้องอัดเล็กๆ หรือห้องพักรร.ระหว่างทัวร์
ไม่มีว่อกแว่กชิมลางงานแสดง
(มีรับเชิญตอนเดบิวใหม่ๆเรื่องนึง แสดงเก่งด้วย)
ไม่ออกรายการวาไรตี้นอกจากช่วงโปรโมท
กว่าจะได้ไป knowing bros คือผ่านไปร่วม7ปี
ที่ไปก็อันที่คนไม่ค่อยไป เช่นเตะบอลเปิดสนาม ขว้างลูกเปิดสนาม เพราะเมมเบอร์ชอบส่วนตัว
เทรนด์tiktokอะไรก็ไม่รู้กับเขา มาเต้นตอนตลาดวายตลอด
แต่เหมือนมันจะเพิ่มความพรีเมี่ยม ประมาณว่าของหาดูยาก 55
ส่วนคนมาตามก็เนิร์ดพอกัน คนกลุ่มนี้ไม่ได้สนชาร์ตหรือความแมสแต่แรกอยู่แล้ว
ไม่หวีดอะไรที่ชาวบ้านเค้าหวีดกันเท่าไหร่
ไม่สื่อสารกับใครมาก ชอบก็ฟังเงียบๆ สตรีมเงียบๆ ชาร์ตไม่หวือหวาหรอก ก็เพราะเพลงเฉพาะกลุ่มอะเนอะ
ถึงเวลามีคอนก็ไปฟัง จนคนจะชอบงงว่าเพลงไม่ไวรัล เอาคนดูเยอะแยะมาจากไหน 😅
แล้วความเป็นวงนักสู้ที่มีสตอรี่จนแม้จะมีทุกอย่างในปัจจุบันแต่ก็ยังยึดตามเป้าหมายเดิมอยู่เนี่ย มันทำให้คนอินมาก
เหมือนลัทธิที่คนอยากเข้าร่วมเพราะมี core value เดียวกัน
ส่วนตัวเราชอบมากที่ทัวร์รอบนี้เด็กๆครึ่งวงพาพ่อแม่ตามไปด้วยแทบทุกสต๊อป
นอกจากรักกันเอง มันยังเป็นเด็กที่รักและเทิดทูนพ่อแม่กันมาก วัยที่ควรจะขบถ
แต่พวกนางบอกรักพ่อแม่ออกสื่อตลอด มีพ่อแม่เป็นฮีโร่ น่าเอ็นดูมาก
สรุปนะคะ เราว่าเด็กหลงแมสเพราะหาแฟนคลับตัวเองเจอ แฟนคลับพวกที่ชอบอะไรที่คนอื่นไม่ชอบกัน
ชอบอะไรที่อาจจะไม่แมสแต่มันถูกจริตเรามากๆ
ไม่ไปกินอาหารร้านดัง แต่เลือกจะกินร้านเล็กๆที่เรารู้ว่าพ่อครัวใส่ใจทำ
แล้วมันส่งผลถึงเพิร์ฟบนเวทีมากนะ การได้ร้องเพลงที่แต่งเพลง ได้สื่อสารเรื่องที่เราอยากพูดน่ะ
พรีเซนต์รือาหารที่คนอื่นทำอร่อย เอเนอร์จี้มันไม่เท่าตอนพรีเซนต์อาหารอร่อยฝีมือเราเองหรอก 😁
เด็กพวกนี้มันเป็นเด็กเนิร์ดค่ะ หมกมุ่นกับการทำเพลง จะพิชิตความฝันด้วยสมองและสองมือของตัวเอง
ทั้งที่คอนเนกชั่นเยอะ ระดับเอาไรอันมาเล่นเอ็มวีได้ มีช่องทางจะมีเดียเพลย์ได้เยอะแยะ
แต่เด็กหลงคอลแลบกับบิ๊กเนมน้อยมาก คนอื่นเค้าทำคอนเทนท์ในห้องอัดโปรดิวเซอร์มือรางวัลของอเมริกา
เด็กหลงทำคอนเทนท์อัดเสียงร้องเองในห้องอัดเล็กๆ หรือห้องพักรร.ระหว่างทัวร์
ไม่มีว่อกแว่กชิมลางงานแสดง
(มีรับเชิญตอนเดบิวใหม่ๆเรื่องนึง แสดงเก่งด้วย)
ไม่ออกรายการวาไรตี้นอกจากช่วงโปรโมท
กว่าจะได้ไป knowing bros คือผ่านไปร่วม7ปี
ที่ไปก็อันที่คนไม่ค่อยไป เช่นเตะบอลเปิดสนาม ขว้างลูกเปิดสนาม เพราะเมมเบอร์ชอบส่วนตัว
เทรนด์tiktokอะไรก็ไม่รู้กับเขา มาเต้นตอนตลาดวายตลอด
แต่เหมือนมันจะเพิ่มความพรีเมี่ยม ประมาณว่าของหาดูยาก 55
ส่วนคนมาตามก็เนิร์ดพอกัน คนกลุ่มนี้ไม่ได้สนชาร์ตหรือความแมสแต่แรกอยู่แล้ว
ไม่หวีดอะไรที่ชาวบ้านเค้าหวีดกันเท่าไหร่
ไม่สื่อสารกับใครมาก ชอบก็ฟังเงียบๆ สตรีมเงียบๆ ชาร์ตไม่หวือหวาหรอก ก็เพราะเพลงเฉพาะกลุ่มอะเนอะ
ถึงเวลามีคอนก็ไปฟัง จนคนจะชอบงงว่าเพลงไม่ไวรัล เอาคนดูเยอะแยะมาจากไหน 😅
แล้วความเป็นวงนักสู้ที่มีสตอรี่จนแม้จะมีทุกอย่างในปัจจุบันแต่ก็ยังยึดตามเป้าหมายเดิมอยู่เนี่ย มันทำให้คนอินมาก
เหมือนลัทธิที่คนอยากเข้าร่วมเพราะมี core value เดียวกัน
ส่วนตัวเราชอบมากที่ทัวร์รอบนี้เด็กๆครึ่งวงพาพ่อแม่ตามไปด้วยแทบทุกสต๊อป
นอกจากรักกันเอง มันยังเป็นเด็กที่รักและเทิดทูนพ่อแม่กันมาก วัยที่ควรจะขบถ
แต่พวกนางบอกรักพ่อแม่ออกสื่อตลอด มีพ่อแม่เป็นฮีโร่ น่าเอ็นดูมาก
สรุปนะคะ เราว่าเด็กหลงแมสเพราะหาแฟนคลับตัวเองเจอ แฟนคลับพวกที่ชอบอะไรที่คนอื่นไม่ชอบกัน
ชอบอะไรที่อาจจะไม่แมสแต่มันถูกจริตเรามากๆ
ไม่ไปกินอาหารร้านดัง แต่เลือกจะกินร้านเล็กๆที่เรารู้ว่าพ่อครัวใส่ใจทำ
แล้วมันส่งผลถึงเพิร์ฟบนเวทีมากนะ การได้ร้องเพลงที่แต่งเพลง ได้สื่อสารเรื่องที่เราอยากพูดน่ะ
พรีเซนต์รือาหารที่คนอื่นทำอร่อย เอเนอร์จี้มันไม่เท่าตอนพรีเซนต์อาหารอร่อยฝีมือเราเองหรอก 😁
สมาชิกหมายเลข 8514616 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2708474 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 8028809 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2788298 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3596733 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 8092130 ถูกใจ, boomboomblast ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5818844 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 962880 ถูกใจ, ฉันนี่แหละ...สวยซอฟท์ ถูกใจรวมถึงอีก 12 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ทำไมวง stray kids สามารถตีตลาดอินเตอร์ได้สำเร็จถึงขนาดจัด world tour ฝั่งตะวันตกได้หลายที่เกินวงจากเจนเดียวกันขนาดนี้