สวัสดีค่ะ วันนี้จะพาทุกคนบินลัดฟ้าไปเที่ยวเมืองซีอาน เมืองหลวงของมณฑลส่านซี (Shaanxi) เป็นหนึ่งในเมืองหลวงเก่าแก่ที่สุดของจีน
เคยเป็นราชธานีกว่า 13 ราชวงศ์ รวมถึงราชวงศ์ฉินและถัง อีกทั้งยังเป็นจุดเริ่มต้นของ เส้นทางสายไหม (Silk Road) เชื่อมเอเชียกับยุโรป
ทริปนี้เราไปกัน 4 คน 4 วัน 3 คืน จะเป็นอย่างไรนั้นตามไปดูกันค่ะ กระทู้อาจจะละเอียดนิดนึงนะคะ เพราะ จขกท. ชอบบอกชอบเล่า
Day 1 สนามบินสุวรรณภูมิ-ซีอาน-ลั่วหยาง
เราเดินทางด้วยสายการบิน Spring Airlines บินตรงลงซีอาน เครื่องออกเวลา 2.50 AM เราถึงสนามบินกันประมาณ 4 ทุ่ม
และแล้วเมื่อเคาน์เตอร์เปิด เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เพื่อนอีก 2 คน อาจจะไม่ได้เดินทางไปกับเราได้
เนื่องจาก จขกท. ที่เป็นคนจองตั๋วลืมเปลี่ยนเลขพาสปอร์ต ต้องโทษความสะเพร่าของตัวเอง
ที่คิดว่าสามารถเปลี่ยนหน้าเคาน์เตอร์ได้ ซึ่งเจ้าหน้าที่แจ้งว่าสายการบินจีนค่อนข้างเคร่งมาก
แต่สุดท้ายทางเจ้าหน้าที่ก็แก้ไขให้ (ต้องขอบคุณเจ้าหน้าที่ Spring Airlines มากๆ ค่ะ)
หลังจากจัดการปัญหาเรียบร้อยแล้ว ก็เข้าด้านในค่ะ จะบอกว่าสายการบินนี้ใช้อาคารใหม่ SAT-1
ต้องนั่งรถไฟฟ้าเชื่อมต่อไป เมื่อไปถึงอาคารกว้างขวาง และนักท่องเที่ยวน้อยมาก
แต่ที่นี่ก็มี Lounge ของ Miracle และมีร้านอาหารอยู่หลายร้าน ส่วนราคาก็ตามราคาสนามบินเลยค่ะ
แต่เนื่องจากช่วงที่เราไปก็ใกล้เที่ยงคืน ร้านค้าก็ทยอยปิด โชคดีมี Pizza Company เปิด ก็เลยถือโอกาสฝากท้องไว้กับที่นี่เลยค่ะ
หลังจากผ่าน ตม. เดินตามป้าย Gate แล้วนั่งรถไฟเชื่อมต่ออาคารไปได้เลย
อาหารวันนี้พิซซ่าถาดกลาง ถาดละ 429.- ปีกไก่บาร์บิคิว 185.-
ส่วนขนมขบเคี้ยวและเครื่องดื่มไม่ต้องห่วงนะคะ ที่นี่มีร้านดอยคำที่ขายน้ำเปล่าขวดละ 7 บาท
ถ้าเป็นสมาชิก King Power สามารถใช้คะแนนแลกได้ค่ะ
กินเสร็จเรียบร้อยก็ล้างหน้าแปรงฟัน เตรียมรอขึ้นเครื่อง สำหรับเราแล้วสายการบิน Spring Airlines ถือว่าตรงเวลาเลยนะคะ
ในส่วนของกระเป๋าสายการบินนี้เคร่งมากๆ นะคะ ถ้ากระเป๋าใบไหนไม่ผ่านทางเจ้าหน้าที่เคาน์เตอร์จะแจ้งค่ะ
แนะนำว่าให้ใช้เป็นกระเป๋าถือ หรือเป็นเป้ไปเลย จะไม่มีการถูกตรวจเพิ่มเติม
ส่วนผู้โดยสารนั้นถ้าเทียบอัตราส่วนก็จีน 90% อื่นๆ รวมไทย 10% ในส่วนของเบาะนั้นถึงแม้จะปรับไม่ได้
แต่ด้วยองศาเราว่าเค้าก็น่าจะคิดมาแล้ว ก็ถือว่านั่งได้สบายค่ะ แต่ก็ไม่แนะนำสำหรับผู้ที่มีปัญหาเกี่ยวกับหลัง ขา หรือผู้สูงอายุ
บนเครื่องไม่มีอาหารเสิร์ฟ สามารถซื้อได้ราคาก็ประมาณ 10 หยวน
ก่อนเครื่องจะ Landing แอร์โฮสเตส ก็จะมาแจกใบ ตม.ขาเข้าจีน (อย่าลืมเตรียมปากกาไปนะคะ)
เวลา 08.00 น. ตามเวลาประเทศจีน เราก็เดินทางมาถึงท่าอากาศยานนานาชาติซีอานเซียนหยาง
(Xi'an Xianyang International Airport) เป็นสนามบินหลักของเมืองซีอาน
และเป็นหนึ่งในสนามบินที่ใหญ่ที่สุดในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศจีน ซึ่งก็ใหญ่จริงๆ ค่ะ
สำหรับการเตรียมตัวในการมาครั้งนี้ เราปรินท์เอกสารเกี่ยวกับตั๋วเดินทางกลับ และใบจองโรงแรมมาเรียบร้อย
เผื่อเจ้าหน้าที่ขอดู แต่โชคดีค่ะ ที่ไม่มีใครถูกขอดูเพิ่ม และเดินทางเข้าซีอานเรียบร้อยค่ะ
รับกระเป๋าเรียบร้อยก็แวะเข้าห้องน้ำ ห้องน้ำที่สนามบินซีอานสะอาดมาก ล้างหน้าแปรงฟัน เปลี่ยนชุดเรียบร้อยก็พร้อมเดินทาง
(อุณหภูมิวันนี้อยู่ที่ 32 องศาเซลเซียส) จากนี้ไปเราจะเดินทางด้วยรถไฟฟ้า เพื่อไปต่อรถไฟฟ้าความเร็วสูงไปเมืองลั่วหยางค่ะ
ไม่ต้องกลัวหลงนะคะ ที่นี่มีป้ายบอกทางตลอด สาเหตุที่เลือกเดินทางด้วยรถไฟฟ้าเพราะชอบนั่งมันสะดวกสบายดี
และเป็นคนที่น่าจะเชี่ยวชาญด้านการดูเส้นทางรถไฟฟ้า 5555
ถ้าเราจะต่อรถไฟฟ้าเข้าเมืองให้เดินตามป้าย Metro
พอมาถึงด้านในก็ต้องสแกนกระเป๋าอีกรอบ ทุกครั้งที่จะเข้ารถไฟฟ้าจะมีการตรวจกระเป๋าทุกรอบนะคะ
ส่วนขวดน้ำเอาใส่ไว้ในกระเป๋าหรือถือไปก็ได้ เสร็จแล้วก็กดตั๋วได้เลย ที่หน้าจอมีภาษาอังกฤษ เลือกเปลี่ยนภาษาก่อน
ค่าเดินทางไปสถานีรถไฟฟ้าความเร็วสูงคนละ 6 หยวน
แนะนำให้ปรินท์เส้นทางรถไฟฟ้า หรือว่าโหลดไว้ในโทรศัพท์มือถือนะคะ เอาไว้ดูเส้นทาง
ใช้เวลาเดินทางประมาณ 30 นาที ก็ถึงสถานีรถไฟความเร็วสูง ซีอานเหนือ (Xi'an North Railway Station)
เราต้องเดินออกจากสถานีรถไฟฟ้า เพื่อไปขึ้นรถไฟความเร็วสูง ส่วนตั๋วนั้นสามารถซื้อได้ที่หน้าเคาน์เตอร์เลยค่ะ
มีคิวก่อนหน้าประมาณ 10 คิว แต่ระบบจัดการเร็ว หากใครไม่สะดวกก็สามารถจองล่วงหน้าในแอปมาจากไทยได้เลย
นี่คือด้านหน้าของสถานทีรถไฟความเร็วสูง เราต้องเดินเข้าไปซื้อตั๋วโดยสารที่ช่องสุดท้ายก่อนนะคะ
ค่าตั๋วอยู่ที่ 174.8 หยวน ตอนแรกก็ชั่งใจจะไปดีไหม สุดท้ายก็เลือกไปค่ะ
สามารถเลือกเวลาได้ แนะนำให้เผื่อเวลาประมาณ 20 นาที เพราะว่าด้านในสถานีอาจจะเดินงงๆ
เราเผื่อไว้ประมาณ 45 นาทีค่ะ มาหาอะไรรองท้องที่ศูนย์อาหารก่อน ราคาอาหารที่นี่สูงนิดนึงนะคะ
มื้อแรกที่ซีอานวันนี้เป็นข้าวต้มธัญพืชใส่ไข่เยี่ยวม้า และซาลาเปา รสชาติไม่แย่นะคะ
จากนั้นจึงเดินมาเข้าชานชาลา ให้เข้าช่องที่มีเจ้าหน้าที่นะคะ เพราะเจ้าหน้าที่จะช่วยดูพาสปอร์ตและสแกนตั๋วให้
เสร็จแล้วก็เดินตามป้ายไปยังชานชาลาที่อยู่ในตั๋ว ของเราชานชาลา 32-33 ส่วนแถวอยู่ปลายสุดเลยค่ะ ได้ตู้หน้าเลย
หากไม่เข้าใจสามารถยื่นตั๋วให้เจ้าหน้าที่ด้านในดู แล้วเค้าก็จะชี้ให้ว่าต้องไปทางไหน พร้อมแล้วก็เข้าไปรอรถไฟกันเลย
หลังจากขึ้นรถไฟเรียบร้อยแล้ว กระเป๋าเดินทางใบเล็กสามารถวางไว้ด้านบนได้
ส่วนใบใหญ่วางไว้ด้านหลังเบาะสุดท้ายของตู้ ไม่ต้องกลัวเรื่องการแย่งที่นะคะ ที่ตั๋วจะกำหนดที่นั่งชัดเจน
บนรถไฟห้องน้ำสะอาด มีแม่บ้านคอยดูแลตลอดเวลา มีตู้กดน้ำ และมีบริการอาหาร
และที่สำคัญมีปลั๊กไฟค่ะ (หัวเดียวกับไทย) แต่ว่า 3 ที่นั่งต่อ 1 ปลั๊กนะคะ อาจต้องตกลงกันดีๆ
นี่คือห้องน้ำบนรถไฟความเร็วสูงค่ะ หากไม่มั่นใจเตรียมสเปรย์แอลกอฮอล์ไปฉีดพ่นก่อนได้
ใช้เวลาการเดินทางประมาณ 1.30 ชม. ก็มาถึงสถานีรถไฟลั่วหยาง หลงเหมิน(Luoyang Longmen Railway Station)
ที่ลั่วหยางเราจองโรงแรมเวียนนาไว้ เพราะอยู่ใกล้สถานีรถไฟ ค่าห้องพักคืนละประมาณ 1,300 บาท
ใช้เวลาเดินทางจากสถานีมาโรงแรมประมาณ 1 กม. วันนี้แดดไม่แรงก็เลยเดินได้สบาย
เก็บของเรียบร้อย นั่งพักขาประมาณครึ่งชั่วโมง ก็ได้เวลาออกเดินทาง
สำหรับการเดินทางที่นี่เราใช้บริการ DIDI เป็นแอปเรียกรถ เพราะถ้ามากัน 4 คน ใช้เรียกรถแบบนี้จะประหยัดกว่า
สถานที่แรกที่เราจะไปก็คือ วัดกวนหลิน หรือวัดกวนอูลั่วหยาง เวลาเปิด-ปิด 08.00-17.00 น. ค่าตั๋วเข้าชม 40 หยวน
บรรยากาศภายในวัดร่มรื่นเลยแต่ไม่แนะนำให้เข้าห้องน้ำ ถ้าเป็นห้องน้ำตามสถานที่ท่องเที่ยวบางแห่งบอกเลยว่าอันตราย
วัดที่นี่จะต้องเดินตั้งแต่อาคารแรกไล่ไปเรื่อยๆ ส่วนมากสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะอยู่อาคารสุดท้าย
ถูกจัดเป็นสถานที่ท่องเที่ยวระดับ AAAA ของจีน ซึ่งกล่าวกันว่าศีรษะกวนอูถูกฝังไว้ที่นี่หลังจากการเสียชีวิตในปี ค.ศ. 219
ตรงจุดนี้ล่ะค่ะ ด้านหลังจะเป็นเนินสูง ที่ถูกกล่าวไว้ว่าเป็นที่ฝังศีรษะของกวนอู
เราใช้เวลาอยู่ที่วัดกวนหลินประมาณ 1.30 ชม. เดินเพลินๆ ก็ถือว่าใช้เวลาได้คุ้มค่า
ตรงบริเวณทางออกมีร้านขายของฝาก ถ้ามีโอกาสแนะนำให้เข้าไปชมไปซื้อ เจ้าหน้าที่บริการดีมาก
สวัสดี "ซีอาน" 4 วัน 3 คืน ไปเที่ยวและไปกินเกี๊ยวรสเผ็ด
กินเสร็จเรียบร้อยก็ล้างหน้าแปรงฟัน เตรียมรอขึ้นเครื่อง สำหรับเราแล้วสายการบิน Spring Airlines ถือว่าตรงเวลาเลยนะคะ
วัดกวนอูลั่วหยางสร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์หมิง ค.ศ. 1596 ในช่วงรัชสมัยขฮ่องเต้หว่านลี่ และต่อเติมในสมัยราชวงศ์ชิง