สมัย 40 ผมยังเรียนปี2 ก่อน 40ผมยังแบมือขอเงินไปมหาลัย ไปเที่ยวดูหนัง ซื้อเสื้อ ซื้อเกม สบายๆ อยู่เลย
แต่พอลอยค่าเงินบาท ธุรกิจที่บ้านไม่เป็นเหมือนก่อน ต้องเอาคนออกแล้วผมต้องลงไปช่วยทำงานของครอบครัวตั้งแต่ตอนนั้น แต่ก็เรียนไปด้วย
การใช้เงินไม่เหมือนก่อน กินต้องไปต่อคิวซื้อข้าวห่อ 10 บาท ที่มีกับข้าวสองอย่าง ที่เนื้อสัตว์มีน้อยมากๆ เช่นกระเพราโครงไก่ ไข่เจียว ผัดผัก....
แต่ก็ยังดีกว่าคนอื่นๆ ที่ต้องพึ่งพามาม่า และกล้วยน้ำว้าซ่งมีราคาถูกมาก หวีละ 5บาทกินได้ทั้งวัน เรื่องเที่ยวลืมเพื่อนที่เคยเที่ยวไปเลย เพราะต้องทำงาน
ใช้เงินได้ไม่เหมือนก่อน ยังดีที่บ้านไม่ได้เป็นหนี้มากมายนัก ธุรกิจยังเดินต่แไปได้เพราะมีรายได้จากภาคบริการและท่องเที่ยว เข้ามาจากค่าเงินที่อ่อน
แต่ตอนนั้นก็เริ่มจะรู้จักคำว่า ชีวิตคนมันคืออะไรกันแน่
ความลำบากในช่วงต้มยำกุ้ง เจอไรกันมาบ้างครับ
แต่พอลอยค่าเงินบาท ธุรกิจที่บ้านไม่เป็นเหมือนก่อน ต้องเอาคนออกแล้วผมต้องลงไปช่วยทำงานของครอบครัวตั้งแต่ตอนนั้น แต่ก็เรียนไปด้วย
การใช้เงินไม่เหมือนก่อน กินต้องไปต่อคิวซื้อข้าวห่อ 10 บาท ที่มีกับข้าวสองอย่าง ที่เนื้อสัตว์มีน้อยมากๆ เช่นกระเพราโครงไก่ ไข่เจียว ผัดผัก....
แต่ก็ยังดีกว่าคนอื่นๆ ที่ต้องพึ่งพามาม่า และกล้วยน้ำว้าซ่งมีราคาถูกมาก หวีละ 5บาทกินได้ทั้งวัน เรื่องเที่ยวลืมเพื่อนที่เคยเที่ยวไปเลย เพราะต้องทำงาน
ใช้เงินได้ไม่เหมือนก่อน ยังดีที่บ้านไม่ได้เป็นหนี้มากมายนัก ธุรกิจยังเดินต่แไปได้เพราะมีรายได้จากภาคบริการและท่องเที่ยว เข้ามาจากค่าเงินที่อ่อน
แต่ตอนนั้นก็เริ่มจะรู้จักคำว่า ชีวิตคนมันคืออะไรกันแน่