เคยมั้ยครับ…
ที่พยายามวิ่งไล่ความฝันตามคนอื่น
อยากประสบความสำเร็จ
อยากมีชื่อเสียง
อยากเก่งเหมือนใครสักคน

แต่พอถึงจุดหนึ่งในชีวิต

กลับรู้สึกแค่ว่า…
แค่ตื่นมาใช้ชีวิตแบบสงบ ๆ
กินข้าว นอนหลับ
มีคนที่รักอยู่ข้าง ๆ ก็เพียงพอแล้ว

บางอย่างที่เคยฝันไว้
อาจไม่ได้เกิดขึ้นจริง
แต่ไม่เป็นไรเลยครับ…
ให้อภัยตัวเองบ้าง
ยิ้มให้ตัวเองในกระจกบ้าง

ไม่ได้เป็นคนที่เก่งที่สุด
ไม่ได้รวยที่สุด
แต่ก็ไม่ได้แย่ที่สุดเหมือนกัน

คืนนี้ใครยังไม่นอน
ลองทบทวนดูนะครับ…
คุณเคยให้อภัยตัวเองครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่?

แชร์ความรู้สึก แบ่งปันความสุขได้นะครับ

ขอบคุณนะครับ….