แรงงานเกาหลีกับชะนีขี้ยา

ราชสีห์ยบทความในกระทู้ผมนี้ ผมเตรียมพร้อม แล้วก็ทำใจในกรณีเห็นต่างทุกอย่างนะครับ คนที่ว่าผมผิด ให้ว่าไปตามผิด คนที่อยากให้กำลังใจ ผมก็ขอบคุณครับ มันเป็นเรื่องครอบครัว ผัวๆเมียเรื่องโลกแตก ​ปัจจุบันผมอายุ38 เมื่อ4-5ปีที่แล้ว ผมเป็นแรงงานไทยไปทำงานที่เกาหลี ก็นั่นแหละครับ เป็นชายโสด อยู่เกาหลีมา4ปี ก็คิดถึงบ้าน เหนื่อย อยากพัก อยากมีครอบครัว  6เดือนสุดท้ายก่อนเดินทางกลับ ผมได้รับการติดต่อจากลูกค้าเก่า ทางเฟสบุ๊ค(อ่อ ลืมบอก ก่อนไปเกาหลีผมมีอาชีพเก็บเงินกู้นอกระบบ) เพื่อมาขอยืมเงิน 5000 ไปผ่อนค่างวดรถมอเตอร์ไซค์  ด้วยความที่ว่าเป็นคนรู้จักคนคุ้นเคยกันมานาน ผมได้ให้ยืมไปแบบไม่ได้คิดอะไร แต่เอ๊ะ จำได้ ว่าลูกค้าคนนี้ ลูกสาวของเขา เคยเป็นที่หมายปองของเรา ก็นั่นหล่ะคับ เข้าทางแม่ซะเลย แต่กว่าจะถึงวันนี้ หลังจากเคยแอบปลื้ม มันผ่านมา 8ปีแล้วครับ เธอคงไม่อยู่ให้เฉาหรอก เธอผ่านการแต่งงาน มีลูกติด1คน พอแม่ไฟเขียว ก็ลุยเลยครับ หนี้สินไม่เอาแล้ว นอกจากไม่เอาหนี้ คุยไปคุยมา ซื้อแหวนหมั้นจองเธอซะ 50สตางค์ จ่ายค่าสินสอดไปซะ ให้ว่าที่แม่ยาย 50,000บาท เธอบอกเธอมีความฝันอยากเสริมหน้าอก ก็ไม่ขัด อีก 70,000 เปย์นู้นเปย์นี้ ทำไปทำมา เกือบสองแสน แขนไม่ทันได้จับ ครบกำหนด บินกลับ ก็ได้ร่วมหอร่วมเตียง  แต่..แต่ .แต่ รู้มั้ยมีค่าอะไรตามมา หลังจากที่ได้เธอเป็นเมีย  ค่าแชร์ ไม่รู้กี่วง ตั้งแต่วงละ1000ไปยันวงละ10,000 เป็นแชร์ที่ตุยเย่น่าจะ70% เงิน700,000ที่หอบมาจากเกาหลี ไม่ถึงครึ่งปีครับ มลายสิ้น  รถเก๋งที่ผ่อนไม่ทันหมด  ก็ได้เอาไปจำนำเถื่อน เพื่อช่วยเธอเอาตัวรอดจากการถูกโพสประจาน อยู่กินกันได้ 7เดือน พยานรักก็มา ลืมบอกว่าเธอไม่ได้มีบ้านอยู่ใกล้ ผมคนอีสานเธอเป็นสาวใต้ ก็นั่นหล่ะคับ พอเงินหมด ความสุขก็หดไปตามจำนวนเงินเราคนอีสาน หางานทำก็ยาก ได้แต่กินบุฯเก่าจากพวกลูกหนี้ ได้ใช้จ่ายไปวันๆแต่ สิ่งที่เราไม่เคยรู้ แม่เธอไม่เคยบอก เธอไม่เคยแสดงให้เห็น คือเธอเป็นแฟนตัวยงของเมทแอมเฟตามีน และก็ติดกิจกรรมการปั่นสล็อตเป็นชีวิตจิตใจ ใน1วัน  ภาษาใต้เขาเรียก ชนหนม ก็ไม่ต่ำกว่า200บาท ส่วนปั่นสล็อต ประเมิณค่าไม่ได้ ถ้านิ้วสุริยันต์ทำงาน 50บาท ก็เพียงพอ แต่ถ้าดวงกุด เงินหมด แต่อารมณ์เธอไม่จบ ไม่ว่าจะเป็น แอร์ ทีวี ตู้เย็น กีต้าร์ พระเครื่อง  หนืออะไรก็ตามที่เปลี่ยนเป็นเงินได้ เธอกลัวหาย เธอก็เอาไปฝาก เรียบบบบบ นั่นแหละคับ เพราะพยานรัก ผมก็อยู่กับเธอมาจนถึงเมื่อสองเดือนที่แล้ว เธอได้รู้จักกับเสี่ยเงินหนายาเยอะอยู่คนนึง ผ่านการติดต่อจากเจ้าหนี้ที่ให้เธอเซ็นบ่อยๆ จากอีเพิ้ง เธอกลับแปลงร่าง ลุกมาขัดสีฉวีวรรณ ประหนึ่งว่า เธอจะลงประกวดมิสแกรนสมัยหน้า พอเดาออกมั้ย ว่าราชสีห์ขี้เรื้อนแบบผม จะเจอกับอะไร ในเมื่อเสี่ยคนนั้น มาพร้อมเงินเป็นปึก ยาเป็นถุง เธอพาเขาเข้าบ้านทุกวันครับ ในรูปแบบ พี่ชายผู้หวังดี ไอ้ผมก็ระแวง ก็หึงก็หวงไปตามประสา อ่อลืมบอก ว่าลูกที่เกิดมา ทุกอย่างผมทำทั้งหมด ขาดแต่มห้น้ำนม เพราะไม่มีจะให้ อาบน้ำ ล้างขี้ ไกวเปล พาเข้านอน  ส่วนเธอ ทำงานครับ แต่งานเธอไม่มั่นคง วันไหนเฒ่าแก่เธอใจดี เธอก็ได้หลายร้อย แต่ถ้าวันไหนเฒ่าแก่เธอใจดำ นอกจากไม่ให้ ค่านมลูก เฒ่าแก่เธอก็เอา ที่เล่ามา ไม่ใช่ว่าผมปั่นไม่เป็นนะ ไม่ใช่ว่าจะมาว่าแต่เขา  แต่ถ้าทุนมี300 เธอจะให้ผมวัดดวง 50 ได้ก็เอาใว้ที่เธอ  กลับมาที่เสี่ย เสี่ยไม่โสดนะ เสี่ยมีลูก มีเมียแล้ว เมียเยอะด้วย งอนกันไปงอนกันมา ผมก็ประชดโดยการตีตั๋วรถกลับบ้าน นึกว่าเขาจะง้อ 5555ที่ไหนได้ ต้องอัปเปหิกลับมา ด้วยคิดว่าเมียยังรักแต่ไม่ใช่ สามวันที่เราไม่อยู่ เธอกับเสี่ยได้ทำการเสพโลกีย์กันเป็นที่เรียบร้อย มิหนำซ้ำ หลังจากที่ผมกลับมา เธอได้ทำการหยามใจผม ด้วยการออกไปซดข้าวต้มรอบดึก แต่กลับมา7โมงเช้า  ณ ตอนนี้ ปมกับเธอ ได้ทำการตัดขาดจากกันเป็นที่เรียบร้อย เหลือแต่ความเป็นพ่อ ซึ่งผมอยากถามผู้อ่านหน่อยครับ ผมผิดอะไร ทำไมถึงต้องเป็นผม ที่ต้องพลัดพรากจากลูกทุกวันนี้นอนหลับตา ก็มีแต่หน้าลูกลอยเข้ามา ผมควรทำยังไงดีทั้งๆที่ผมยอมหมดตัว วันนี้ผมต้องเดินออกมาตัวเปล่า ได้แต่ก้มมองรูปถ่ายของลูก แล้วน้ำตาก็ไหล ผมอยากออกมานานแล้ว แต่ผมทำใจออกจากลูกไม่ได้ ผมควรทำไงดีT-T