ประสบการณ์ฝังใจในวัยเด็ก

สวัสดีค่ะ เราอายุ 15 อยากมาแชร์เรื่องหนึ่งในวัยเด็ก มันส่งผลกับชีวิตเราจริงๆโดยเฉพาะเรื่อง "เพื่อน"

ช่วงประมาณ ป.4 – ม.1 เราเคยมีเพื่อนกลุ่มนึงค่ะ ในกลุ่มเพื่อน4คน จะมีคนนึงที่เป็นหัวโจก แกมักจะใช้เพื่อนทั้งสามคนตลอด (หนึ่งในนั้นมีเราด้วย)
เอาเป็นว่าm เป็นคนที่ค่อนข้างมีอิทธิพลในกลุ่ม และเป็นคนที่ไม่ยอมรับความจริงรึปล่าว (แบบว่าmสามารถทำนิสัยแย่ๆใส่คนอื่นได้แต่พอ คนอื่นทำใส่กลับ mก้จะโกรธและไม่ชอบขี้หน้า)

ช่วงป.4แรกๆ mเข้ามาสนิทกับเราหลังจากเห็นว่าเราเรียนพอได้ในบางวิชา
เราก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าเขาอยากเป็นเพื่อน
แต่จริงๆ แล้วเขาเข้าหาเราเพราะ "อยากได้ประโยชน์"
เราซื่อมาก ไม่ได้ทันเกมคนแบบนี้เลยค่ะ

Mใช้เพื่อนในกลุ่มตลอดเวลา (รวมถึงเรา)
ทั้งทำการบ้านให้ ซื้อของ ยืมของโดยไม่คืน
มีอยู่ช่วงนึง ยืมสายชาจไอโฟนเราหลายอันมาก (เราไม่กล้าปฏิเสธ)จนบางอันพังบางอันเราซื้อมาใหม่ๆmขอยืมพอเอากลับมามันก้สภาพดูไม่ได้อ่ะ พอแม่เราถาม เราก็บอกตามตรง และแม่เราก็เป็นคนไปเคลียร์กับแม่ของ m เอง
สรุปคือโดนปฏิเสธแบบ “ลูกฉันเป็นคนดี ไม่เคยยืมของเพื่อนแล้วพัง” ทั้งที่สายชาจยังใช้อยู่

เราค่อยๆ เริ่มรู้สึกว่าเราถูกใช้มากกว่าสนิท
แต่ก็ยังทน เพราะกลัวไม่มีเพื่อนคบ
กลัวว่าเขาจะไม่เล่นด้วย (โดนขู่แบบนั้นหลายครั้ง)
และเราเคยยอมรับผิดแทนเขาด้วยซ้ำ ทั้งที่เราไม่ผิด เพื่อให้เขายังเป็นว่าเรามีประโยชน์ แต่ยิ่งนานไปมันก็หนักขึ้นเรื่อยๆ

พอขึ้นม.1มา(สมมุติเพื่อนในกลุ่มว่า o,v)เพื่อน o ก็ได้อยู่คนละห้อง(เราอยู่กับ m,v) ตอนนั้นเราอิจฉาoนิดๆที่ได้ไปห้องอื่น เพราะเราไม่อยากอยู่ห้องเดียวกับm ตอนขึ้น ม.1 เราได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆในห้อง แต่ไม่นานก็เริ่มสังเกตว่าmมักกันเราออกจากคนอื่น พยายามไม่ให้เราสนิทกับเพื่อนใหม่ และบางครั้งก็แสดงนิสัยไม่ดีใส่คนอื่นโดยที่เราไม่รู้เลยว่าคนรอบข้างเริ่มมองเรากับv ว่าเป็นคนไม่ดีไปด้วย ทั้งที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย พอช่วงม.2 เรากับvเริ่มคิดเริ่มรู้สึกว่าเราควรตัดคนแบบนี้(m)ออกจากชีวิต เรากับvเริ่มคุยเรื่องmว่าไม่ชอบนิสัยที่เป็นอยู่มันไม่โอ(เคยพูดให้เขาปรับตัวหลายรอบแล้วแต่ก้ทำแบบเดิม) มีเรื่องเกิดขึ้นช่วงปิดเทอม(เรากับvกำลังจะขึ้นม.3) เรื่องนี้คือไม่โอเคสุดๆ เขายืมบัญชีของvไปรับเงิน(ตอนนั้นmทำการซื้อขายแบบออนไลน์) ในวันเดียวกัน vบอกกับเราทีหลังว่าวันนั้นvรู้สึกแปลกๆ เลยลองเอาชื่อไปค้นในgg.เองแล้วเจอติดbl vช็อกมาก
สุดท้ายสืบไปสืบมา คนที่ใช้บัญชี เข้า-ออกก็คือ M คนเดียว(ขอไม่ลงเยอะ)
แต่เขากลับพยายามทำให้vสงสัยเราแต่ตอนนั้นvเดือดมากๆเลยไม่เชื่อคำที่mพูดออกมา (เพราะก่อนหน้านี้เคยเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นจนเรากับvกลายเป็นแพะ แบบไม่รู้ตัวทำให้อยู่ๆเรากับvก้โดนใครไม่รู้ด่า)พอเกิดเรื่องโกงเกี่ยวกับซื้อขายอีกเราเลยไม่อยากทน

Mแกล้งตีบทเหยื่อบอกว่า “ไม่ต้องมายุ่งกับเราอีกก็ได้นะ ถ้าคิดแบบนี้”
(สเต็ปนี้mใช้บ่อยมากกับคนอื่นเช่นกัน)

เรากับv ทนไม่ไหวแล้วเลยตัดสินใจเลิกคบพร้อมกันในวันนั้น
เราเล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่เราฟัง เราได้เปิดใจคุยและระบายออกจริงๆ เป็นครั้งแรก

เปิดเทอมมา ทุกครั้งที่เจอหน้าm เรามักจะแพนิคในใจ
หัวใจเต้นแรง เจ็บหน้าอก รู้สึกกลัวแบบบอกไม่ถูก
เราเลยเล่าให้vฟัง แล้วv ก็บอกว่า
“ก็เขาเคยทำไม่ดีกับเราไว้ไง”
แล้วv ยังบอกว่าตัวเองก็เคยรู้สึกแบบเดียวกัน แค่เจอคนที่เคยทำร้ายใจก็กลัวจนแพนิคเหมือนกัน
พอได้ยินแบบนั้น เรารู้สึกเข้าใจมากขึ้นและสงสารตัวเองที่พาตัวเองมาเจอเรื่องอะไรไม่รู้

ตอนนี้เรามีเพื่อนกลุ่มใหม่แล้วค่ะ เราก็ไม่ได้เพอร์เฟกต์ เพื่อนเราก็ไม่ใช่คนที่สมบูรณ์แบบ แต่ทุกคนจริงใจกับกันมันทำให้กลุ่มนี้พิเศษมากๆ สำหรับเราแล้วเราก้ได้รู้ว่าความสัมพันธ์ที่ดีไม่ต้องสมบูรณ์แต่ต้องปลอดภัย
ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้าง มาแชร์กันได้นะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่