คุณแม่ผมท่านมีเพื่อนหลายคนมาก ทั้งสมัยมัธยมและก็มหาวิทยาลัย และพวกคุณน้าก็มีลูกกันเหือบทุกคน โดยผมกับแฟนอายุมากสุดในกลุ่มแล้ว (18 ทั้งคู่) ล่าสุดคุณน้าสองคนฝากให้ผมกับแฟนช่วยพาน้องๆไปกินข้าวเพราะติดธุระด่วนด้วยกันทั้งคู่ (ลูกของคุณน้าคนนึง 12 ของอีกคน 13)

ซึ่งหลังจากกินอาหารเสร็จผมก็ถามว่า “อยากกินของหวานมั้ย?“ คนนึงก็ขอพายแอปเปิ้ล ผมบอก “โอเค เดี๋ยวพี่สั่งให้“ ก่อนหันไปถามอีกคน อีกคนบอก ‘ผมเป็นเบาหวานครับ กินของหวานไม่ได้“

พอได้ยินแบบนั้นผมก็ลังเล แต่รับปากน้องอีกคนไว้แล้วและไม่อยากผสัญญากับน้องเลยสั่งให้

หลังจากเราพาพวกน้องๆไปส่งถึงบ้าน แฟนผมก็บอกผมว่าที่ผมทำมันออกจะใจร้ายไปหน่อยนะปล่อยให้น้องคนที่กินไม่ได้ได้แต่นั่งมอง จนผมอดคิดไม่ได้เลย